Istanbul, ‘Syrische piste’ en verkiezingen

Een aanslag in de drukste straat van Istanbul, zes doden, tientallen gewonden. Met heel snel meer dan 20 verdachten en arrtestaties, onder wie één vrouw die de bom zou gelegd hebben. Met onmiddellijk de beschuldiging dat de aanslag het werk is van de Syrische tak van de PKK. De opdracht komt uit Kobani, aldus de Turkse minister van Binnenlandse Zaken Suleyman Soylu. De PKK ontkent bij die aanslag te zijn betrokken. Die Koerdische partij heeft er alleszins niets bij te winnen. Erdogan wel, onder meer een voorwendsel om de Koerden in Syrië aan te vallen.

Rojava

De minister verwijst naar Kobani, dat is de stad in het noorden van Syrië waar de Koerden in 2015 zwaar slag hebben geleverd met de jihadisten van IS en die daaruit verdreven hebben. Kobani ligt in Rojava, het gebied waar de ‘Syrische Democratische Krachten’, met Koerdisch overwicht, een autonomie hebben uitgebouwd. Een zware doorn in het oog van de Turkse president Recip Erdogan.

Die droomt er al lang van om dat gebied opnieuw aan te vallen. Zijn troepen en benden  Syrische jihadisten – die hij al inzette in Libië en Azerbeidzjan – staan klaar. Erdogan heeft wat haast. Hij wil dat doen in de aanloop tot de verkiezingen die in de eerste helft van volgend jaar in Turkije plaats hebben. Hij weet dat hij zich alleen kan redden met een “patriottische oorlog” die de sociaal-economische miserie moet doen vergeten.

Wachten op fiat

Voor die nieuwe oorlog wil hij het fiat van zowel Moskou als van Washington. Met de VS wringt het, hij weigerde de rouwbetuigingen van Washington met de slachtoffers van de aanslag omdat de VS volgens hem wapens leveren aan de PKK. De Amerikanen hebben een verstandhouding met de Syrische Koerden, het waren zij tenslotte die met zware offers IS in die regio hebben verslagen. Zij staan nog altijd in voor de bewaking van vele duizenden IS-aanhangers. Maar Erdogan heeft daar geen moeite mee, liever IS dan die Koerden.

En de Russen? Moskou heeft Turkije nodig voor het omzeilen van de sancties van EU en VS. In enkele Turkse havens is het drukker dan ooit door de handel met Rusland.

Maar Moskou moet rekening houden met de Syrische president Assad die niet opgezet is met die sterke Turkse aanwezigheid in Syrië. Ankara kondigde deze week nog de bouw aan van 15.000 woningen in de gebieden die het in Syrië controleert en dus feitelijk annexeert – in samenwerking met de lokale Al Qaeda en andere jihadisten.

De PKK en de Syrische Koerden hebben hoe dan ook niets te winnen bij een aanslag. Want Erdogan zal die ongetwijfeld uitspelen om de zegen van Westen en Moskou te krijgen.

Grieken

Tegelijk roert Erdogan de oorlogstrom tegen Griekenland. Hij refereerde naar het lied “Ik kan plotseling ‘s n achts opduiken” dat ononderbroken gespeeld werd ten tijde van de Turkse invasie van Cyprus in 1974. Aan de grens tussen Griekenland en Turkije heerst aan  beide kanten een  staat van alarm. Athene zegt dat de Turkse luchtmacht en  Turkse drones dit jaar al 8880 keer het Griekse luchtruim hebben geschonden, een veelvoud van vorig jaar toen het ook al erg was.

Zowel Griekenland als Athene hebben volgend jaar verkiezingen.  Bovendien is het de honderdste verjaardag van het verdrag van Lausanne waarbij de grens tussen beide landen werd vastgelegd.  Erdogan betwist die grens en eist onder meer verscheidene Griekse eilanden op.Daarnaast is er ook het geschil over de maritieme grenzen in gebieden waar nogal wat fossiele brandstoffen zitten.

zie ook:

NAVO criminaliseert Koerdische beweging in akkoord met Turkije

Turkije plant nieuwe invasie van Noord-Syrië