De Jemenitische oorlog gaat om het streven van de Saoedi-Arabische monarchie voor haar machtsbehoud en is inherent verbonden met de Amerikaanse strategie voor wereldheerschappij.
De militarisering van het Amerikaans buitenlands beleid veroorzaakt het ontstaan van steeds nieuwe interventieoorlogen. Saoedische vliegtuigen vallen nu sedert 25 maart 2015 strategische doelen en woongebieden in Jemen aan. De Obama regering en haar Europese volgelingen steunen het optreden van Saoedi-Arabië, alhoewel het indruist tegen het geldend volkenrecht. Maar vrienden moeten worden gesteund, ook als ze het (internationaal) recht aan hun laars lappen. Dat is de redenering van de Westerse elite. De Saoedische monarchie was en is een grote wapenkoper, tot grote vreugde en winsten van de Westerse wapenproducenten. Deze wapenaankopen vormen een onderdeel van de strategie voor machtsbehoud van de monarchie: zo kan Riyad de regio controleren en op goede voet leven met het Westen.
Opstand in Jemen
De greep op de regio vanwege de VS en Saoedi-Arabië is aan het aftakelen en in Jemen gaat dat gepaard met religieus gemotiveerde conflicten onder de verschillende milities en clanclusters. Jemen is het armste land in de Arabische wereld met een hoge werkloosheid, 44 procent van de bevolking is jonger dan 15 jaar; 53 procent is soenniet en 47 procent is sjiiet. Door het oprukken van de Houthi opstandelingen in Jemen zijn Riyad en Washington bevreesd dat de opstand in de buurlanden van Saoedi-Arabië zich zou kunnen uitbreiden, waardoor de stabiliteit van de Golf monarchieën in gevaar komt. Hiervoor willen ze met de hulp van de Arabische Liga een strijdmacht op de been brengen en inzetten om de Houthi opmars te stoppen.
De Houthi opstand kent een wervelend succes: president Hadi verliet het land en houdt zich op in Riyad. Op de top van de Arabische Liga werd het doel van de operaties simpel omschreven al het neerslaan van de Houthi opstand, die door het buitenland – lees Iran – gesteund wordt om de regio te destabiliseren. Washington en Riyad willen hun marionet Ali Rabhuh Mansur Hadi – opvolger van de eveneens Amerikaans gezinde Saleb – als trouwe vazal terug aan de macht brengen. Het Saoedische koningshuis vreest enerzijds in de tang te worden genomen door sjiitische staten – Iran en Irak ten noorden en Jemen ten zuiden – en is anderzijds bang voor een opflakkering van de sjiitische roep naar meer zeggenschap in eigen land zelf. De VS wil bovendien haar luchtmachtbasis Al Anad, die ze als drone-aanvalsbasis gebruikte, heroveren. Deze werd immers in de voorbije weken door de Houthi opstandelingen ingenomen, kort voor de luchtaanvallen van Saoedi-Arabië. Sedert lang voor het uitbreken van de oorlog in Jemen heeft het Amerikaans imperialisme zich al actief gemengd in het intern conflict van dat land. Jemen is door haar ligging voornamelijk van belang als controlemogelijkheid over de toegang tot het Suez-kanaal. De uit het land gevluchte president Hadi wordt door de meerderheid van de bevolking veracht precies omwille van zijn samenwerking met de VS en de drone-aanvallen. Bij de door de Amerikanen uitgevoerde drone-aanvallen werden meer dan duizend burgers gedood.
Deze religieuze gemotiveerde strijd in Jemen kan tot een grensoverschrijdend conflict uitgroeien in het Midden-Oosten, met tentakels van Centraal-Azië tot Noord-Afrika. Saoedi-Arabië wordt in deze strijd tegen de Houthi rebellen in het buurland gesteund o.a. door Marokko, Soedan, Jordanië de Golfemiraten Bahrein, Koeweit en Qatar. Aan de andere kant hebben Iran en Irak zich uitgesproken tegen de militaire interventie.
inzet
De ontwikkelingen in Jemen hebben eens te meer de leugenachtigheid van de Amerikaanse bewering aangetoond, dat haar buitenlands beleid tot doel zou hebben om democratie en volkenrecht te bevorderen in de strijd tegen het internationaal terrorisme. De VS en EU steunen de door Saoedi-Arabië en Egypte ontketende oorlog. Men kan moeilijk beweren dat Saoedi-Arabië een toonbeeld van democratie is. De heersende monarchie in Riyad onthoofdt haar onderdanen, onderdrukt de sjiieten van het land, financiert Al Qaida en een veelvoud aan radicaal soennitische moslimgroepen en steunt de repressieve dictatuur van Caïro. De Amerikanen hebben de Egyptische president Sisi voor zijn deelname aan de militaire kruistocht tegen Jemen beloond met het opheffen van de militaire boycot en de hervatting van de militaire samenwerking.
Het gaat ‘m dus in essentie om olie en de controle over de zeestraat van Bab Al Mandab, die belangrijk is voor de toegang tot het Suezkanaal, de Middellandse Zee en Indische Oceaan. Het is de verbinding van de Middellandse Zee via het Suezkanaal naar Zuid en Oost-Azië en de Oostkust van Afrika. Bab al Mandab ligt aan de kust van Jemen tegenover Djibouti en Eritrea aan de Hoorn van Afrika. Een groot deel van de olie uit de Perzische Golf bestemd voor Amerika, Europa en Azië moet deze nauwe zeestraat passeren. Het is bijgevolg een belangrijk strategisch knooppunt voor de wereldhandel. Men wil verhinderen dat de sjiieten – de Houthi en Iran – de zeestraat van Hormuz (Perzische Golf), Bab al Mandab (tussen Djibouti en Jemen) en het eiland Socotra (in de Indische Ocean tegenover Puntland en Somalië) controleren. De strategie van Washington bestaat erin de belangrijke maritieme route in de Golf van Aden en de Indische oceaan te militariseren.
De invloedrijke Amerikaanse politieke strateeg, Anthony Cordesman, van de Washington denktank ‘Center for Strategic and International Studies’ formuleerde het als volgt: “De heersende elite laat zich leiden door het feit dat in 2013, 3,8 miljoen barrel olie door de zeestraat getransporteerd werden”.
Tot de belangen die daar in Bab Al Mandab en de haven van Aden op het spel staan behoren ook de kosten voor het maritiem vrachtvervoer, de veilige doorvaart van de oorlogsvloot van de VS en de NAVO die via het Suezkanaal varen naar de Indische oceaan, de economische stabiliteit van Egypte en de Saoedi-Arabische haven van Djidda met zijn belangrijke olie-exportinfrastructuur in de Perzische Golf. Met andere woorden, het draait hier om geostrategische voordelen en wereldmacht.
De VS heeft al geruime tijd de nodige logistieke en geheime dienstverlening toegezegd via een strategie van aanvallen met onbemande vliegtuigen, de drones, maar is desnoods bereid om een directe militaire interventie op te zetten. Zo wordt achter de rug van de VS burger en in tegenstrijd met het geldend internationaal volkenrecht een oorlog met onmetelijke gevolgen klaar gestoomd. De huidige militaire interventie van het VS imperialisme in samenwerking met haar proxy bondgenoten, de Golf monarchieën en de EU, maakt deel uit van een hele reeks oorlogen die het Midden-Oosten en Centraal-Azië verwoest hebben. Vijftien jaar oorlog tegen het internationaal terrorisme heeft de regio alleen chaos en vernieling gebracht.
Gevolgen Westers optreden
De door Bush en C° ontketende oorlog tegen het internationaal terrorisme na 9/11 heeft volgens het recente rapport van ‘Physicians for Social Responsibilty’, Body Count Casuality Figures, een dodental van meer dan 2 miljoen. Het aantal doden van de oorlogen tegen Jemen, Somalië, Libië en Syrië is nog niet onderzocht. Volgens het rapport veroorzaakte de Bush oorlog 1 miljoen doden in Irak, meer dan 220.000 duizend in Afghanistan, 80.000 duizend in Pakistan vooral door de Amerikaanse drone-aanvallen. Op de aanval tegen Afghanistan 2001, volgde de bezetting van Irak in 2003, waarbij meer dan 1 miljoen mensen het leven verloren en een ganse maatschappij vernietigd werd. Op de Irak oorlog volgde het bombarden van Libië 2011, het land werd herschapen tot een religieuze en clan gemotiveerde burgeroorlog met chaos tot gevolg.
In Syrië houdt onder meer de VS sinds 2011 een destabilisering en burgeroorlog op gang om president Assad van de macht te verdrijven. Hiervoor steunt de VS en de CIA de met Al Qaida verbonden buitenlandse en andere radicale islamiete
n, waarvan sommige tot de stichters van de IS behoren. Deze Syrische oorlog heeft al meer dan 200.000 doden geëist en miljoenen burgers op de vlucht gedreven. De VS en C° voeren nu een nieuwe oorlog in Irak en Syrië tegen de Islamitische Staat. (IS)
Buiten het Midden-Oosten zijn we getuige van het uiteenvallen van Oekraïne. Hier heeft Washington en C° met haar politiek een fascistische staatsgreep, door haar gesteund en gefinancierd, een westerse, anti-Russische marionettenregering aan de macht gebracht. Dat Amerikaanse beleid heeft geleid tot een grote militarisering van Oost-Europa aan de grenzen van Rusland, waarbij de VS en NAVO de militarisering van Oost-Europa opdrijven met het potentieel gevaar van een kernwapenoorlog. Gelijktijdig probeert Washington in het kader van haar politiek ‘Pivot to Asia’ een netwerk van militaire bondgenootschappen tot stand te brengen voor de omsingeling van China.
besluit
De VS stippelt een gevaarlijke en kortzichtige avontuurlijke koers uit; de catastrofale interventies moeten dienen als rechtvaardiging van de volgende oorlog. Het enige wat herkenbaar blijft is de vastberadenheid van de heersende imperiale elite om haar belangen en het waanidee van globale heerschappij aan de wereld op te dringen. Dit is de lijn die Washington in alle hevigheid sinds de implosie van de Sovjet-Unie in praktijk aan het brengen is. De Amerikaanse elite wil haar aftakelende macht in de wereldeconomie absoluut in stand houden met militair overwicht. Landen die ze als gevaar voor haar imperiale ambities beschouwt gaat ze bedreigen en wil ze desnoods vernietigen. Dit moet ook de bondgenoten bang maken en tot meer volgzaamheid aanzetten. De Amerikaanse economische en financiële aristocratieën riskeren met een dergelijk beleid voor globale heerschappij een derde wereldoorlog met een nucleaire holocaust tot gevolg.
Bronnen en aanbevolen artikels:
Der Krieg in Jemen und Amerikas Streben nach Weltherrschaft – Niles Williamson
The Geopolitics behind the War in Yemen – Mahdi Darius Nazemroaya
Yemen and the Militarization of Strategic Waterways – Prof. Michel Chossudovsky
Rapport:Body Count Casualty Figures – Phyician for G
