"Indignez-vous". Veteraan schudt Frankrijk wakker

Een 93-jarige veteraan van de Résistance, van het Franse verzet tegen de nazi’s, is al weken hét gespreksonderwerp in Frankrijk. Stéphane Hessel heeft met zijn “Indignez-vous” miljoenen lezers gehaald met zijn oproep tegen onverschilligheid en gelatenheid. Wees verontwaardigd!

Zijn tegenstanders zijn ook verontwaardigd, vooral zionisten doen al wat ze kunnen om hem de mond te snoeren, want hij roept ook op verontwaardigd te zijn over het lijden van de Palestijnen.

Wees verontwaardigd! Niet over om het even wat, maar over maatschappelijk onrecht. Het uitgangspunt: in deze wereld zijn er te veel zaken die ondraaglijk zijn. Hessel, die indertijd mee de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens opstelde, heeft het over deze samenleving van mensen zonder papieren, van uitdrijvingen, aanvallen op sociale zekerheden, media in handen van de rijken, van een groeiende kloof tussen arm en rijk, van schendingen van elementaire mensenrechten…

De oproep is in vruchtbare aarde gevallen. Miljoenen lezers. Duizenden lezers laten onder meer in lezersbrieven weten waarover ze verontwaardigd en boos zijn. En het beleid van president Nicolas Sarkozy scoort zeer hoog, met een fiscaal beleid dat enorme voorrechten schept voor zijn rijke vrienden. “Marie-Antoinette” lijkt wel te herleven, aldus cineast Cédric Klapsisch op de vraag waarover het verontwaardigd is. Marie-Antoinette met haar misprijzen voor de miserie rondom haar (1). Elke “Bekende Ingezetene” van Frankrijk is gevraagd om te laten weten waarover zij/hij meest verontwaardigd is. Kortom een hype.

Wel een hype die zeer veel mensen aan het denken zet en tot initiatief aanspoort. Waarom slikken de mensen zoveel dagelijks onrecht? Zijn ze murw geslagen? Of gehersenspoeld door media die alleen nog de markt volgen? Hoe komt het dat Hessels boekje zo een weerklank vindt? Zeker ook omdat de dominante politieke kringen en media in hetzelfde bedje, dat van de “pensée unique”, ziek zijn.

Hessel verdedigt het principe van geweldloos verzet, maar stelt dat niet algemeen. Hij heeft het onder meer over de Palestijnen van wie men moeilijk kan verwachten dat ze zich tegen de militaire bezetter vreedzaam opstellen.

Vooral zijn steun aan het Palestijns verzet levert Hessel bakken kritiek op van Israëls vrienden die, aangevoerd door enkele Parijse intellectuelen (Alain Fienkielkraut, Bernard-Henry Lévy…), trachten Hessel de mond te snoeren.

Zo is op 18 januari een avond in de Ecole Normale Supérieure (ENS) in Parijs niet kunnen doorgaan, althans niet in de instelling zelf, na een petitie georganiseerd door de zionistische vereniging CRIF (Conseil représentatif des institutions juives de France). Het ENS is decennia lang een baken geweest van kritisch denken en uiten. Onder druk van CRIF en andere reactionairen is het nu ineens symbool geworden van sectair pensée unique-denken. Hessels critici zijn zeer ontstemd omdat hij verontwaardigd durft te zijn over wat in Gaza gebeurde en gebeurt.

De bijval voor Hessels aanval op onverschilligheid tegen onrecht, vindt zijn weerklank in de politiek. Ségolène Royal in 2007 kandidate van de PS in de presidentsverkiezingen en nu kandidate voor de voorverkiezingen, heeft het boekje ter harte genomen. Tijdens haar toernee door het land heeft ze het over “résistance”, weerstand, tegen de macht van het geldwezen, tegen een systeem van hebzuchtige geldwolven. Ze heeft ontdekt dat de verontwaardiging in de bedrijven en openbare diensten zeer groot is, dat de grote meerderheid van de Fransen verontwaardigd is over de afbraak van de openbare diensten, van onderwijs, gezondheidszorg, openbaar vervoer.

Het probleem is dat daar zo weinig politieke relais zijn, op uiterst-links na. En, groot gevaar, ook uiterst-rechts! Marine Le Pen, die haar vader opvolgt aan het hoofd van het Front National (FN) pikt in op die verontwaardiging, om ze te kanaliseren in de richting van een xenofoob nationalisme. Le Pen junior klaagt het geglobaliseerde kapitalisme aan, ze vaart uit tegen de rijken die “het vaderland uitverkopen”.

Marine Le Pen vist volop in de wateren waarin de communistische PCF zo sterk stond. Regio’s die zwaar getroffen zijn door de desindustrialisatie. Ze surft op het diepe ongenoegen over de schijndemocratie waarin kiezers in een referendum massaal tegen de zogenaamde Europese grondwet stemmen om die nadien dan toch door het strot geduwd te krijgen. En die kiezers hebben geen redenen om zich tot de PS te wenden, die speelde dat grondig mee.

Er zijn linkse politici die dat aanklagen, zoals Jean-Luc Mélenchon van de Parti de gauche, Olivier Besancenot van de NPA (Nouveau Parti Anticapitaliste) en in mindere mate de PCF. Maar momenteel is het Le Pen die in de peilingen het meest omhoogschiet – links van de PS haalt in peilingen nu rond 13 %, Marine Le Pen zit op 18% en haar campagne moet nog beginnen. Het “spook van 2002” duikt weer op, toen Jean-Marie Le Pen in de eerste ronde voorbij de socialistische kandidaat Lionel Jospin kwam en daarmee de tweede ronde haalde.

Een herhaling van dit scenario, waarbij Marine Le Pen surfend op de golf van verontwaardiging, op de tweede plaats komt vóór de kandidaat van de PS of zelfs van rechts, zit er dik in. De hoogste tijd dat al wie links is, het boekje van Hessel ter harte neemt.

U kunt dit boek via de link hieronder rechtstreeks bestellen bij:

en wie via Uitpers bestelt, helpt Uitpers!

De link:

http://www.groenewaterman.be/anne/index.dll?webpage=index.htm&inpartcode=1022808&refsource=uitpers