De aanwezigheid maandag 15 december van een volksvertegenwoordiger van de Libanese partij Hezbollah en van de directeur van het televisiestation Al Manar in de conferentiezaal van het Belgisch parlement heeft heel wat stof doen opwaaien in politieke kringen en in de media.
Op enkele inhoudelijke artikels na, heeft men het vooral over “het parlement dat van niets wist en dat zich bedrogen voelt door de aanwezigheid van Hezbollah”. Een repliek op deze verklaringen die Hezbollah persona non grata verklaren in België.
Vooreerst mist de mediaophef en de reactie van de “bedrogen parlementairen” elk respect voor Palestina en Libanon. De hoofdspreker op de conferentie was dr. Hassan Kraishe, de actuele, verkozen vice-voorzitter van het Palestijnse Parlement. De heisa “tegen de Hezbollah aanwezigheid” op een conferentie, waar hij als hoofdspreker te gast was, is op zijn zachtst gezegd kwetsend voor een man die de rang heeft van een Herman Van Rompuy of een Herman De Croo, en die zelf een onafhankelijke politicus is. De reactie is ook kwetsend voor Libanon, waarvan de Consul in België de conferentie bijwoonde. Veertien dagen geleden beloofden Leterme en Michel bij hun bezoek aan Libanon nog 4 miljoen euro extra steun aan een land met een regering waar Hezbollah deel van uitmaakt. In februari 2009 vertrekt Flanders Investment and Trade en Brussels Export, respectievelijk missies van het Vlaamse en het Brussels gewest, naar Libanon. De afwijzende reactie na afloop van een conferentie over de gevangenen is een kaakslag voor de onafhankelijke positie die België in Libanon probeert in te nemen en waar onze soldaten nog steeds de 1 miljoen onontplofte bommen, die Israël dropte op Libanese grond, aan het opkuisen zijn. “Het werk op het vlak van ontmijning en gezondheidszorg wordt erkend door alle partijen”, zei minister De Gucht hierover. Wil men België elk onafhankelijk diplomatiek gezag in de regio doen verspelen ?
Vervolgens gaan de reacties tegen Hezbollah voorbij aan de inhoud van de conferentie.
Gaza is omgevormd tot een reservaat. Het sterft onder het Israëlisch beleg en voor de ogen van de internationale gemeenschap. 41 democratisch verkozen Palestijnse volksvertegenwoordigers zitten sinds twee jaar zonder vorm van proces in Israëlische gevangenissen. In plaats van een boodschap van solidariteit met de bevolking van Gaza en met hun gevangen collega’s lijkt de afwijzing van het Belgisch parlement eerder op een vrijbrief aan Israël om dan ook maar de verkozenen van Hezbollah in de kerker te stoppen.
In een conferentie over de kwestie van de gevangenen is het volkomen logisch en legitiem dat Hezbollah het woord krijgt. Het is immers Hezbollah dat in juli laatstleden, onder toezicht van het Internationaal Rode Kruis, zijn nu al achtste akkoord met Israël afsloot en er op die manier voor zorgde dat er opnieuw Palestijnse en Libanese gevangenen vrijkwamen, die Israel anders nooit zou vrijlaten. In de aanvraag voor de conferentie werd aan alle betrokken parlementairen duidelijk gesteld dat “de Libanese volksvertegenwoordiger Hussein Al Hadj Hassan over deze uitwisseling van gevangenen met Israël zou spreken”. Dat leek geen probleem, tot de hetze begon. Men heeft perfect het recht om het niet eens zijn met de posities van Hezbollah, maar deze partij is niet illegaal, bevindt zich niet op een terroristenlijst, en is even legitiem als eender welke Belgische regeringspartij. Maakt men evenveel problemen met vertegenwoordigers van Israël, dat door alle internationale organisaties aan de schandpaal is genageld voor het aan zijn laars lappen van alle Uno-resoluties en verdragen van humanitair recht?
Tenslotte vond er helemaal geen extremistische bijeenkomst plaats, maar een serene uitwisseling van informatie en een debat met 120 deelnemers, met respect voor alle democratische regels en overtuigingen. De Union des Juifs Progressistes de Belgique deelde er zijn folders uit en hun vertegenwoordigers kwamen actief tussen in het debat. De voormalige Belgische consul in Jerusalem woonde de conferentie bij. Er was ook de heer Joël Rubinfeld, de nieuwe ‘militante’ voorzitter van het CCOJB (Comité de coordination des organisations juives de Belgique), die zelfs in Joodse kringen gekend staat als een extremist. Alhoewel de inschrijving voor de conferentie verplicht was bood hij zich onaangekondigd aan, kon hij ongemoeid de hele bijeenkomst op band opnemen, en kon hij zijn tussenkomst doen tegen het zogeheten antisemitisme van Hezbollah en Al Manar, waarop hij een beleefd maar een gepast antwoord kreeg. Indien er bij de aanwezigen één indruk overbleef van de gastsprekers dan was het wel dat ze, in tegenstelling tot de heer Robinfeld, te maken hadden met verzetsmensen, die zich steunen op feiten, op gezond verstand, met een open geest.
(Uitpers, nr 105, 10de jg., januari 2009)
Luk Vervaet is voorzitter van IUPFP (International Union of Parlementarians for Palestine) België