Michael Parenti. Het Vierde Rijk of de brutale realiteit van de VS-wereldheerschappij. Uitg. EPO, Lange Pastoorstraat 25-27, 2600 Berchem Antwerpen. 285 blz. € 23.
Het eerste deel van het overzicht van "Het Vierde Rijk" van de hand van de progressieve Amerikaanse denker Michael Parenti verscheen in vorig nummer van Uitpers. Hier volgt het tweede en laatste deel.
Waarom Interventies ?
Waarom vindt een volgens eigen zeggen vredelievende natie het noodzakelijk zoveel geweld en onderdrukking te gebruiken tegen zoveel mensen en op zoveel verschillende plaatsen?
Omdat de VS politiek de wereld wil veiligstellen voor de grote vermogens en hun wereldwijd systeem van kapitaalsaccumulatie. Regeringen die de rijkdom onder het volk willen verdelen, riskeren niet alleen de toorn van de VS maar ook een interventie of invasie.
De allereerste bekommernis van de VS (imperialistische staat) is niet zozeer de rechtstreekse bescherming van investeringen van een specifieke firma – soms wel.De VS wil in eerste instantie het wereldwijd systeem van individuele verrijking beschermen tegen elke andere organisatievorm. De Cuba-politiek van de VS is daar de illustratie van.Het embargo is er juist het bewijs van. De VS tolereert niet dat staten zich willen loswrikken uit de klauw van het wereldkapitalisme. Een land dat kiest voor een onafhankelijke ontwikkeling is dan ook een gevaarlijk voorbeeld en moet dus op de knieën gedwongen worden.
Algemene verwarring
Interventiestrijdkrachten slaan niet toe waar het kapitalisme heerst, ze slaan toe waar het kapitalisme wordt bedreigd. Als de nieuwe opiniemakers het politiek leven in zijn complexiteit willen beschrijven, waarom zijn ze dan zo zwijgzaam als het om de verschrikkelijke realiteit van het imperialisme gaat ?
Vijanden bedenken
"Onze" buitenlandse belangen moeten worden beschermd, zegt Washington. Men zou zich kunnen afvragen of ieder van ons in de VS daar wel bij gebaat is. Verre landen , die meestal de Amerikanen niet eens kennen , blijken plots van ‘vitaal belang‘ Om ‘onze’ olie in het Midden- Oosten en ‘onze’ grondstoffen en markten elders in de wereld te beschermen, moeten ‘onze’ zonen en dochters deelnemen aan overzeese avonturen (moordpartijen), en die worden betaald met ‘onze’ belastingen.
Lasten en lusten
Gesuggereerd wordt dat de gemiddelde Amerikaan er alle belang bij heeft dat het goed gaat met de multinationals. Toch zijn het uitgerekend de multinationals die het ‘eigen volk’ in de steek laten en goedkope arbeid zoeken in het buitenland. De regering van de VS, en dus de belastingsbetaler, betalen de wapens en de hulpgoederen die de wereld veilig moeten maken voor General Motors, General Dynamics, General Electrics en alle andere ‘generals’.
Kortom: drie dollar gemeenschapsgeld uitgeven om één dollar privé-fondsen te beschermen is helemaal niet onzinnig …als je het bekijkt vanuit het perspectief van de investeerder. Om één dollar van zichzelf te beschermen zullen ze niet aarzelen drie, vier, vijf dollar van ‘ons’ geld uit te geven. Om hun geld te beschermen, komt ons geld goed van pas.Geen enkel land mag zomaar een eigen ontwikkelingskoers uitzetten. Een land dat zoiets probeert, moet gestraft worden en ontmoedigd worden omdat het anders een inspiratiebron of een materieel steunpunt zou kunnen worden voor andere naties die de misontwikkeling van het wereldkapitalisme afwijzen.
Cultureel Imperialisme
Het imperialisme beheerst de communicatiewereld. Miljoenen nieuwsberichten , foto’s, editorialen, beelden overspoelen dagelijks zowat alle andere landen. De CIA bezit wereldwijd meer dan 200 dagbladen, tijdschriften, kabelnetwerken en uitgeverijen.
Terwijl het bij wet verboden is dat buitenlanders de verkiezingscampagnes van VS-kandidaten steunen, hebben de beleidsmensen in Washington zich het recht voorbehouden tussen te komen bij verkiezingen in het buitenland: Italië, de Dominicaanse Republiek, Panama, Nicaragua en El Salvador. VS-leiders vinden het vanzelfsprekend dat zij, waar ook ter wereld, mogen tussenkomen in de economische, militaire, politieke of culturele praktijken en instellingen van een land.Dat is wat het betekent een wereldrijk (Imperium) te hebben.
Sterk Imperium, zwakke gemeenschap
Hoe handiger het imperium de rijkdommen van de gemeenschap plundert, hoe succesvoller het is. In vorig hoofdstuk hebben we gezien hoe de financiële lasten van het imperialisme gedragen worden door de gewone belastingsbetaler, terwijl de winsten verdwijnen in de zakken van bevoorrechte enkelingen.Maar er zijn nog andere trucs om het Amerikaanse volk te laten opdraaien voor de kosten van het wereldrijk.
Jobs exporteren
Reeds in 1916 voorspelde Lenin dat de ontwikkeling van het kapitalisme niet alleen zou leiden tot export van goederen, maar ook tot uitvoer van eigen kapitaal.Wat vandaag grootschalig gebeurt. Het Amerikaanse kapitalisme produceert op dit ogenblik acht maal meer in het buitenland dan het exporteert. Een derde van alle arbeiders die voor een Amerikaanse multinational werken, doen dit in het buitenland. Multinationals moeten geen belastingen betalen op de winsten die zij in het buitenland maken.
Imperium en Milieu
Jarenlang werden onkruidverdelgers, pesticiden en allerlei chemische stoffen die in de VS al lang verboden waren verkocht aan de Derde Wereld omdat er daar geen wettelijke voorschriften bestonden.Omdat de export gegarandeerd is, blijven deze giffen de gezondheid ondermijnen van arbeiders in de Amerikaanse fabrieken waar ze worden geproduceerd. En zij komen later op ons eigen bord terecht via geïmporteerd fruit, groenten, vlees en koffie, nadat ze in zowat de hele Derde Wereld een erfenis van ziekte en dood hebben achtergelaten.Ook het VS-leger doet een aardig duitje in de pollutiezak. Tientallen jaren reeds lozen producenten van radioactieve wapens radioactief afval inde lucht, de grond het grondwater en de rivieren. Het leger is de grootste consument van brandstof in de VS en de grootste vervuiler. Kortom, een van de grootste gevaren voor de veiligheid en het welzijn van het VS publiek en voor de hele planeet is het VS leger zelf.
Amerikaanse verliezen
Het leger is ook een bedreiging voor zijn eigen rekruten. Beroepsmilitairen komen om in verkeersongevallen, vliegtuigcrashes, scheepsbranden en valschermsprongen.Tussen 1979 en 1988 bedroeg het aantal dodelijke slachtoffers (gevechtsituaties niet meegerekend) 20.269. Daarnaast pleegden enkele honderden zelfmoord.
De gemeenschap plunderen
Het imperium plundert de gemeenschap.De operationele kosten van het wereldomvattend militair netwerk
zijn zodanig toegenomen dat ze de gemeenschap ondermijnen. Tussen 1948 en 1994 spendeerde de federale regering bijna 11 triljoen dollar aan het leger. Armoede bestaat zowel in de rijke, geïndustrialiseerde wereld als in de Derde Wereld. In het rijkste land ter wereld de VS, is het aantal mensen dat beneden de armoedegrens leeft tussen 1985 en 1995 gestegen van 24 miljoen tot 35 miljoen.
Als we het dus over "rijke naties" en "arme naties" hebben mogen we niet vergeten dat er miljoenen armen zijn in de rijke naties en duizenden rijke in de arme.
Er waren overwinnaars en verliezers
Bij de verliezers verhongerde het gewone volk
Bij de overwinnaars verhongerde het gewone volk ook.
Net zoals in het oude Rome en alle imperia nadien wordt het gewone volk leeg gemolken om enkelingen vet te mesten.
Tot daar een beknopt overzicht van de eerste hoofdstukken uit het boek;
Het boek gaat verder met de volgende hoofstukken: Een vreselijk succes, Drugs, Leugens en video-oorlogen, Nobele bedoelingen, De macht van het volk en de macht van de staat, Voodoo-economie of verpaupering van Amerika, Het Vierde rijk in de academische wereld, Echte alternatieven.
Nawoord, Dood aan Irak: het waarom.
Michael Parenti eindigd zijn boek met: Hoe meer we weten waar we tegenover staan, hoe beter we het kunnen bestrijden.
Het probleem is en in het bijzonder, dat de Westerse (Europese) Sociaal democratische (Socialistische) partijleiders met de mensen die voor hen kiezen doen alsof Imperialisme iets is, uitgevonden door uiterst links, en zwijgen ze over welke misdaden dit met zich meebrengt en dit sedert tientallen jaren, de sociaal-democratie stelt niets meer in vraag: niet het kapitalisme noch het imperialisme of de vrije markteconomie. Zij zijn maar in één zaak geïnteresseerd, deelnemen aan de regering (kapitalisme medebeheren) en de mensen doen geloven dat: als het slecht gaat, het de schuld is van de katholieken, de liberalen, de rechtsen of … de wereld is veranderd. Waar ze in alle talen over zwijgen is dat zij zelf overal en altijd medebeslissen over alles wat een regering doet. Dat de wereld geworden is wat hij vandaag is, is hoofdzakelijk te wijten aan het verraad van de Socialistische leiders in de wereld dus ook de Belgische tegenover de arbeidersklasse in zijn geheel (wereld). Een Socialistishe partij kan enkel bestaan voor zover zij geen bedreiging is Nationaal of Internationaal voor:
- De superrijken, grootgrond bezitters, banken, verzekeringen, eigenaars van fabrieken.
- Het staatsapparaat (leger, politie, BOB, rechtbanken ) die als het moet kiezen tussen het verdedigen van het gewone volk of het verdedigen van de super rijken, fabriekseigenaars enz . Een absolute prioriteit geeft (die al lang geleden vastgelegd werd) om het zogeheten "Privé" -bezit met alle middelen waarover zij beschikken, te beschermen, met andere woorden het gewone volk die opkomt voor zijn belangen moet niet beschermd worden.
De sociaal-democratie in Europa heeft deze boodschap goed begrepen en haar leiders hebben al lang beslist om het kapitaal, nationaal en internationaal niet meer in vraag te stellen en de vrije markt te aanvaarden. Erger, zij aanvaarden dat er in tientallen landen ganse volkeren worden uitgemoord in naam van de democratie, de vrijheid en de veiligheid Ze weten zelfs wie de moordenaars zijn, maar naar t’schijnt zijn ze machteloos …..! T’is natuurlijk gemakkelijker gewoon aanwezig te zijn in allerlei verschillende soorten tv-programma’s, waar niet gesproken wordt over kapitalisme of imperialisme of in zoveel mogelijk tijdschriften "iets" zeggen. Kwestie van naar de nakende verkiezingen toe zo sociaal mogelijk over te komen. Intussen laat men het imperialisme maar verder moorden. En worden al diegenen die niet akkoord gaan om alles te aanvaarden zoals het is, af te schilderen als communisten, marginale uiterst linksen of gasten die niet weten wat ze zeggen.
De houding van de Socialistiche partijleiders is CRIMINEEL tegenover de miljoenen dodelijke slachtoffers van het Imperialisme met name: Palestijnen, Nicaragua, Kosovo, Kongo, Z-Afrika, Irak, Bolivië, Chili, Panama, Vietnam, Laos, Argentinië, Brazilië, Guatemala, Syrië, Indonesië, Griekenland, Haïti, Dominikaanse Republiek, El-Salvador, Pakistan, Turkije, Zaire, Filipijnen, Portugal, Marokko, Ethiopië, Oost-Timor, Cambodja, Cuba, Jamaïca, Zuid-Jemen, Noord-Korea, Joegoslavië, De Sovjetunie, enz.
(Uitpers, nr. 50, 5de jg., februari 2004)
