Kosovo, het symbool van Albanees extremisme in de Balkan, verbergt een schandelijk verhaal waar de top van de NAVO bang voor is en dat zij dus wanhopig probeert te verhullen. De website Pravda.ru openbaart de naakte waarheid over deze schandelijke geschiedenis van terrorisme, criminele verbondenheid en protectionisme, bedoeld om de baantjes en de machtsbasis van diegenen die aan de top staan van deze overbodig geworden, nutteloze en bejaarde militaire organisatie veilig te stellen.
Albanese criminelen die eerst tot het UCK (Kosovo Bevrijdingsleger) en later tot het KPC (Kosovo Beschermingskorps) behoorden, werden niet bestraft, omdat er door de NAVO-strijdkrachten met bewijzen werd geknoeid of omdat er op hoog politiek niveau aan de touwtjes werd getrokken om te zorgen dat gearresteerde personen weer op vrije voeten kwamen.
Busaanslag
De bomaanslag op een bus met Servische burgers op 16 februari van dit jaar was een goed voorbeeld van het soort incidenten dat wekelijks, zo niet dagelijks, in Kosovo plaatsvindt, en waar de internationale gemeenschap zo goed als geen weet van heeft. Servische burgers waren met een bus, die werd geëscorteerd door bewapende voertuigen van de NAVO, onderweg naar een religieus feest in Kosovo, terwijl een groep van drie Albanese terroristen in een hinderlaag lag te wachten. Op het moment dat de bus passeerde, sloten ze de draden aan en de bus met inzittenden werd 45 meter de lucht in geblazen. Het resultaat was elf doden, waaronder een twee jaar oud jongetje, en achttien gewonden.
Hoewel er vier mensen werden opgepakt, was de samenwerking van de NAVO met de internationale politiemacht in Kosovo opvallend afwezig. Transcripties van mobiele telefoongesprekken, afgeluisterd in Monaco, zijn niet aangekomen, en ook DNA-fragmenten die in Duitsland worden getest, zijn niet teruggezonden. Het internationale onderzoeksteam is van achttien fulltime rechercheurs teruggebracht tot twee parttimers.
Een van de bendeleiders, Florim Ejupi, wist te ontsnappen uit een gevangenis op de Amerikaanse legerbasis Bondsteel, waarbij hij tien minuten nodig had om zich een weg door twee hekken heen te snijden. Ejupi was reeds twee keer eerder gearresteerd in de tijd dat hij in Duitsland woonde. Twee van de vier gearresteerde mannen werkten op het hoofdkwartier van het KPC in Pristina. Binnen een paar uur na de bomaanslag hadden NAVO-troepen de krater al gedicht, waarbij ze belangrijk bewijsmateriaal verborgen en vernietigden.
Normale zaak
Zulke incidenten zijn een normale zaak in Kosovo en zelfs in andere delen van de Balkan. Politieofficieren hebben geklaagd dat zij werden weggehouden bij de plaats van misdrijf door NAVO-troepen, wiens veiligheidsfunctionarissen als eerste de getuigen ondervroegen, waarna zij de uitkomsten geheimhielden.
De Zweed Christer Karphammer, een voormalige VN-rechter, verklaarde dat hij kennis heeft van een aantal gevallen waarin NAVO-functionarissen de vervolging van voormalige UCK-leden blokkeerden of tegenwerkten. Dat houdt in dat sommige leden van het UCK immuniteit bezaten. De onderzoeken werden op hoop niveau stopgezet en de rechterlijke macht werd niet toegestaan om zelfstandig een onderzoek uit te voeren.
Een ander geval van openlijke bemoeienis met de rechtsgang was de zaak van Sami Lushtaku, een regionale commandant van de KPC, die het hoofd van een man met een pistool had ingeslagen. Op het moment dat de politie klaarstond om hem op te pakken, kwam er een bericht van hoge NAVO- en VN-functionarissen, waardoor de arrestatie werd tegengehouden. Een Amerikaanse diplomaat, Jock Covey, hield op twee andere momenten de arrestatie van Lushtaku tegen.
Dit zijn slechts enkele van de vele gevallen van criminaliteit, waaronder prostitutie, wapen-, drugs-, en alcoholsmokkel, moord, geweld, afpersing en verkrachting, die plaatsvinden onder de ogen van de NAVO-troepen, waarbij de provincie vrijwel geheel etnisch is gezuiverd van niet-Albanezen.
Criminelen
De incidenten blijven overigens niet beperkt tot Kosovo. Onlangs ontvoerde een groep Albanezen enkele Macedonische wegwerkers, die zij sloegen en martelden op zo’n afschuwelijke manier dat zij niet hadden misstaan in de annalen van een medisch proefschrift over gestoorde criminelen.
In een geheim NAVO-rapport, dat vorig jaar werd gepubliceerd, wordt beweerd dat veel leden van de KPC, in sommige gevallen hooggeplaatste officieren, banden hebben met criminele organisaties. Ze zullen moorden om hun machtsposities te behouden en dat is een van de redenen dat de NAVO zich er buiten wil houden. De NAVO is bang dat de Albanezen zich tegen hun troepen in de Balkan zullen keren.
Maar het is niet de enige reden waarom de NAVO ervoor zorgt dat de Albanezen ongestraft kunnen moorden. De Verenigde Staten zijn de grootste sponsor van de KPC. Het ministerie van Buitenlandse Zaken en het Pentagon doneerde dertien miljoen dollar aan de KPC in de afgelopen twee jaar en de CIA en de Britse SAS-troepen trainden en bevoorraadden het UCK.
De Britse eskadronleider Roy Brown verklaarde dat onderzoeken naar criminele activiteiten werden belemmerd door de ‘beperkingen, die waren opgelegd uit overwegingen van nationale veiligheid van de 39 naties die hebben bijgedragen aan KFOR’.
Volgens James Bissette, voormalig Canadees ambassadeur in Joegoslavië, had de NAVO-campagne in Kosovo het tweevoudige doel om ten eerste Milosevic te doen vallen, maar ten tweede – en veel belangrijker – om het ouderwetse en in toenemende mate overbodige militaire instituut NAVO een nieuwe bestaansreden te geven. Dit verklaart het uitrusten en trainen van de Albanezen, het creëren van chaos in de regio en het scheppen van het hele concept van een Groot-Albanië, dat in de Tweede Wereldoorlog door de nazi’s werd gebruikt om het gebied te destabiliseren terwijl de Axis-troepen heersten.
Dit verklaart ook waarom de VN-resolutie 1244 voor de ontwapening van de Albanezen zo openlijk genegeerd werd door de NAVO. Het zou ook een verklaring kunnen zijn voor het feit dat de verzegelde aanklacht tegen de Albanese oorlogsmisdadiger Agim Ceku nooit is uitgevoerd, hoewel het document in het bezit is van het Tribunaal in Den Haag, in handen van Carla Del Ponte. Ceku controleert de activiteiten in Zuid-Kosovo, van waaruit hij zijn operaties in Macedonië lanceert. Hij wordt niet aangeklaagd omdat dat zijn mentoren van de NAVO in verlegenheid zou brengen. Het zou ook een verklaring kunnen zijn voor de recente NAVO-interventie in Macedonië om de ontsnapping van UCK-extremisten, die door het Macedonische leger waren omsingeld, te kunnen bewerkstelligen, omdat zeventien van hen Amerikaanse adviseurs waren.
De relatie van de NAVO met de Albanezen zegt genoeg – het is een misdadige organisatie die zich inlaat met criminelen en met de dag meer op de maffia begint te lijken.
(Uitpers, november 2001)
(bron: Targets)
