Afgelopen week maakte de Griekse statistische dienst ELSTAT cijfers bekend over inbeslagneming en verkoop van onroerend goed. En dat is niet gelachen.
Het aantal openbare en gedwongen verkopen in 2022 is meer dan verdubbeld ten opzichte van 2021. Het aantal geregistreerde openbare verkopen bedraagt 5.760 ten opzichte van 2.393, een stijging van 140,7%. Ook het aantal geregistreerde inbeslagnames steeg met 141% tot 14.939, vergeleken met 6.199 in 2021.
Zoals u weet, heeft de regering SYRIZA-ANEL, na de bocht van 180 graden na het befaamde referendum van juli 2015 ingestemd met een nieuw memorandum. In ruil voor een hulppakket van 86 miljard euro – bedoeld om de Griekse banken overeind te houden (de Duitse en Franse banken waren gered met de eerste twee noodleningen) – moest de Griekse overheid instemmen met “structurele hervormingen”. Door de loodzware jarenlange bezuinigingen waren heel wat Grieken hun baan kwijtgeraakt (in 2014 was bijna 30% van de Grieken werkloos) of hadden ze een groot deel van hun salaris moeten inleveren. Daardoor konden mensen hun leningen niet meer afbetalen. De Griekse banken, die veilig hadden gespeeld en niet hadden geïnvesteerd in Griekse waardepapier – in tegenstelling tot hun Duitse en Franse evenknieën – waren daardoor zwaar in de problemen gekomen, waardoor de hele Griekse economie in 2015 op instorten stond.
Het nieuwe memorandum betekende dat schuld servicers en funds de niet-inbare leningen van de Griekse banken moesten opkopen (vaak tegen een peulschil) zodat op papier de Griekse banken weer gezond bleken (vandaag staan de Griekse banken bij een Europese stresstest op de 4de plaats). De wet diende te worden aangepast zodat huizen en hotels (meestal familiehotelletjes die het hoofd niet meer boven water konden houden na jarenlange bezuinigingen) openbaar mochten worden verkocht via internet, zodat actievoerders de verkoop niet meer konden verhinderen. En mensen mochten uit hun hoofdwoonst worden gezet.
Macro-economisch is dat een goede maatregel: de servicers en funds worden gezien als buitenlandse investeerders die er de Griekse economie weer bovenop helpen.
Wat gebeurt er met de hotels en huizen? Die worden verkocht aan buitenlandse investeerders. Hotels worden opgekocht en opgeknapt tot resorts voor luxetoerisme (waar Griekenland zich op richt), en de huizen worden opgeknapt en klaargemaakt voor Air BnB. Vaak zijn de eigenaars buitenlanders die een gouden visa krijgen wanneer ze voor 250.000 euro investeren in Griekenland. Zo zie je dat rijke Israëli’s, Russen, Turken en Chinezen een groot deel van de huizenmarkt in handen krijgen. Het gevolg van dit alles is dat de prijzen van onroerend goed belachelijk snel de hoogte zijn ingeschoten. Let op mijn woorden: een bubbel dreigt binnen een jaar of drie-vier.
Maar zelfs ruïnes van huizen, zoals in Arkolochori dat 2 jaar geleden zwaar getroffen is door een aardbeving, gaan onder de hamer. En hetzelfde valt te verwachten voor de huizen in het overstroomde Thessalië, waar momenteel een gratieperiode van 6 maanden geldt. Mensen leven nog altijd in tenten, containers of openbare gebouwen en er hangt hen het zwaard van Damocles van een openbare verkoop boven het hoofd. Het zal allemaal wel goed zijn voor de economie, zeker?
(bron: Reilen en zeilen in Griekenland)