Een voorzittersverkiezing moest duidelijk maken waar de zieltogende Franse socialistische PS voor staat. Met uittredend partijleider Olivier Faure in de linkse alliantie Nupes, of autonomer, of eruit. Die verkiezing heeft het nog erger gemaakt, Faure en zijn uitdager Nicolas Mayer-Rossignol eisen beide de zege op. De PS, wat ervan overblijft, is verdeelder en zwakker dan ooit.
1,75%
Sinds François Hollande het Elysée verliet, 2017, volgden de vernederingen elkaar op. De PS verkwijnde tot een partij van 6%, en bij de presidentsverkiezingen van vorig jaar zelfs tot 1,75%, de score van haar kandidaat Anne Hidalgo. Daarop kwamen de parlementsverkiezingen. Faure ging in op de uitnodiging van Jean-Luc Mélenchon (21% bij de presidentsverkiezingen) om samen met diens LFI (La France insoumise), de groene EELV en de communistische PCF de Nouvelle Union Populaire écologique et sociale (Nupes) op te richten.
Een deel van de PS wees dat af. In diverse districten waren er socialistische kandidaten buiten de Nupes; zij werden geschorst. Dankzij de linkse eenheid hield de PS 32 zetels over, een opluchting, de partij bestond nog.
Maar de tegenstanders van Nupes gaven niet op. Eind deze maand is er het congres in Marseille waar over de leiding en de politieke koers wordt beslist. Iets meer dan 20.000 partijleden namen deel aan de verkiezing van de partijleider. Faure kreeg in de eerste rond 49,25 % van de stemmen, Mayer-Rossignol, burgemeester van Rouen, 30%, de derde kandidate, Hélène Geoffroy – felle tegenstandster van Nupes – 20 %. Deze laatste steunde in de 2e ronde Mayer-Rossignol, voorstander van een autonomere koers tegenover Nupes.
Betwisting
De stemmen van de 2e ronde zijn geteld. Voorlopig. Faure lag in de voorlopige stemming rond 300 stemmen voor. Maar er moest nog herteld worden, er moesten nog klachten over geknoei worden onderzocht. In afwachting zeggen zowel Faure als Mayer-Rossignol dat ze hebben gewonnen.
Dat belooft eind deze maand in Marseille een bijzonder woelig congres van een steeds dieper zinkende partij, decennia lang een van de twee grote machtspartijen. Vooral de regeerperiode Hollande (2012-2017) waar de regering een erg neoliberale koers volgde tegen alle kiesbeloften in, heeft de PS de das omgedaan.
