“Islamo-gauchisme” en “woke”(1)
“Islamo-gauchisme” is de nieuwe vijand waarmee de Franse president Emmanuel Macron stemmen bij rechts en uiterst-rechts wil halen. Islamo-gauchisme, alle rechtse media pakken er al een tijdje mee uit, al gooien ze daarbij veel zaken door elkaar – net alleen het samenwerken van een deel van links met islamistische groepen, maar ook postkoloniale studies, onderzoek naar ras, gender enz… , vaak aangeduid als ‘woke’-cultuur. Minister van Hoger Onderwijs Frédérique Vidal heeft nu een storm ontketend door een onderzoek te vragen naar de invloed van het “islamo-gauchisme” aan de universiteiten.
Twee vliegen
= Islamo-gauchisme: Het “islamo-gauchisme” in de zin van links en islamisten in een schuitje, ook bij links zit het zeer velen hoog dat een ander deel van links blind lijkt te zijn voor dat islamisme dat in alle opzichten uiterst-rechts is. Door die term stelselmatig te gebruiken, wil rechts twee vliegen in één klap slaan: islam en links, ook al gaat het maar om een klein deel van links.
De notie ‘islamo-droitisme” wordt ontweken, al zijn er heel wat rechtse politici die samenwerken met islamisten. Ze doen dat om electorale redenen (moslim kiezers), maar ook omdat ze politiek tenslotte erg verwant zijn.
= Woke. De universitaire studies die nu in het vizier komen, werken, zacht uitgedrukt, die blindheid in de hand: Het is belangrijker je te definiëren inzake ras, geslacht, seksuele geaardheid enz., sociale klassen zijn onbelangrijk. Van klassenstrijd naar rassenstrijd. De strijd tegen ‘Zwarte Piet’ krijgt voorrang op sociale kwesties. En niet te vergeten zich als “witte” bewust te zijn van het “White Privilege”, hier vertaald als “wit privilege” – wit, niet blank.
Rechts onderstrepen ze graag de Amerikaanse roots van dat woke-denken. Dit is niet Frans, aldus de nationalistische boodschap die Macron zelf ook al in de verf heeft gezet.
Vidal blundert
Minister Vidal, wiens rampzalige aanpak van de sanitaire crisis aan de universiteiten kwaad blod zet, verzocht het eerbiedwaardige CNRS (Centre National de Recherche Scientifique) de invloed van het “islamo-gauchisme” in het universitair leven te onderzoeken. Enkele maanden eerder had minister van Onderwijs Jean-Michel Blanquer zich al boos gemaakt op de invloed van de uit de VS overgewaaide identiteitconcepten in de sociale studies. Die zouden leiden tot “haat tegen de blanken”.
De manier waarop de ministers Vidal en Blanquer hun offensief voeren, is volgens “La France insoumise” (LFI) een heksenjacht. En het CNRS heeft gelijk om te zeggen dat het zijn taak niet is om daar onderzoek over te voeren. De academische overheden steigeren over die inmenging en hebben het over “une pseudo-notion”, een pseudo-begrip.
(https://www.mediapart.fr/journal/france/170221/islamo-gauchisme-vidal-provoque-la-consternation-chez-les-chercheurs)
Het is klaar en duidelijk dat Vidal hier een politieke operatie uitvoert. La présidence Macron wil tonen dat ze waakt over de waarden van ‘la République’ die volgens haar onder meer in gevaar komen door deze uit de VS overgekomen ideeën.
In diezelfde geest heeft de Assemblée Nationale zopas in eerste lezing een wet ter verdediging van die waarden, de zogenaamde wet tegen het separatisme’, goedgekeurd. De separatisten zijnde islamistische groepen als de Moslim Broeders die aparte gemeenschappen los van la République uitbouwen
Pseudo?
Maar er bestaat niet zoiets als “islamo-gauchisme”, zegt Médiapart dat vaak zelf dat etiket krijgt. Die beschuldiging was nochtans zeer luid en op straat vanuit linkse hoek te horen na de onthoofding op 16 oktober van leerkracht Samuel Paty.
Vooral de linksen die in november 2019 hadden betoogd tegen “islamofobie” samen met het CCIF (Collectif contre l’Islamophobie), onder meer La France insoumise (LFI) en de trotskistische NPA, werd verweten dat ze mee opstapten met islamisten van dat CCIF van de Moslim Broeders dat mee verantwoordelijk werd gesteld voor de moord op Paty. Dat CCIF werd daarop in Frankrijk verboden, maar gaat nu vanuit België werken.
Gaat het inderdaad alleen maar over “une pseudo-notion”? Vidal en co maken een amalgaan van dat ‘islamo-gauchisme’ en de groeiende invloed van de ‘woke-cultuur’. Maar dat “islamo-gauchisme” en die ‘woke’ hebben wel met elkaar te maken. Het racialiseren van sociale studies en het permanent naar voor schuiven van het “witte privilege” stelt het islamisme in een ander daglicht, als een strijd van onderdrukten.
Broodroof
Het gaat wel degelijk om een zeer reëel verschijnsel dat zich ent op gezonde processen als dekolonisatie van o.m. de geschiedenis. De vele excessen die totnogtoe vooral in de VS en het Verenigd Koninkrijk zijn vastgesteld, wijzen op een verontrustende evolutie.
Seances met zelfbeschuldigingen roepen onzalige associaties op. “Ik ben blank, man, heteroseksueel, cisgender en goed opgeleid en dus schuldig…” Dat is geen grap, dat zijn dingen die gebeuren op seances op Amerikaanse campussen. De kolonisatie van de geesten, leidt tot massale ontkenning van dat deel van de geschiedenis dat daar niet in past. Slavernij wordt beperkt tot de “witte” slavendrijvers.
Het leidt soms tot agressieve campagnes gepaard met broodroof. Zoals een professor Lieutenant-Duval in Ottawa vorig jaar die in een historische context het woord “nigger” had gebruikt (https://www.uitpers.be/blijf-bij-je-soort/). Een journaliste van de Britse The Guardian stapte na een kwarteeuw op omdat ze bakken grove verwijten kreeg omdat ze uitspraken van auteur JK Rowling over transgenders relativeerde ze had in een reactie op het gebruik van ‘mensen die menstrueren’ geopperd dat men dat kan vervangen door ‘vrouwen’, waarmee ze transgenders oneer zou hebben aangedaan). Bij Amerikaanse kranten en media zijn al talrijke medewerkers buitengewerkt in gelijkaardige omstandigheden. De zelfcensuur neemt overhand toe, met de New York Times die geen karikaturen meer plaatst en Le Monde die een karikaturist buiten werkt.
Deze “woke-cultuur” neemt inderdaad de vorm aan van een heksenjacht, de zogenaamde ‘cancel culture’. Vidal krijgt het verwijt dat ze de academische vrijheden aantast, maar dat geldt ook voor de ‘wokers’ die de ketters van de campus en uit redacties bannen.
Na Paty
In Frankrijk is de term “islamo-gauchisme” al 20 jaar geleden opgedoken, in een andere context. Toen ging het om acties van uiterst-links samen met radicale islamistische groepen rond steun aan de Palestijnen, tegen het zionisme. Dat dit soms gepaard ging met “Allah Akhbar” en antisemitische slogans, werd dan aangegrepen om die linkse medestanders ervan te beschuldigen dat ze veel gedoogden in die campagnes. De Moslim Broeders gingen toen in campagne tegen islamofobie die ze gelijkstelden met racisme en richtten het CCIF op.
Vooral na de moord op Paty kwam de term weer volop in de actualiteit, ook in de media. Een groep van honderd universitairen riep in Le Monde op de dingen bij hun naam te noemen.: « Il serait temps de nommer les choses et aussi de prendre conscience de la responsabilité, dans la situation actuelle, d’idéologies qui ont pris naissance et se diffusent dans l’université et au-delà. » (Le Manifeste des 100, Le Monde 1.11.2020)
Intussen komt er meer en meer ernstige kritiek op het ‘woke’ denken rond ras, gender, geaardheid. Gilles Kepel, specialist van de Arabische wereld, publiceerde deze maand “Le Prophète et la pandémie” waarin hij waarschuwt voor “le jihadisme d’atmposphère”. Kepel was een van de ondertekenaars van de oproep in Le Monde. Er is ook het recente boek van Stéphane Beaud en Gérard Noiriel “Race et sciences sociales. Essai sur les usages publics d’une catégorie. Een uittreksel verscheen als “Impasses des politiques identitaires” in Le Monde Dipomatique van januari 2021.
Volgende bijdrage: Rechts spint garen bij verwarring en onmacht links
