Op minder dan 70 dagen van de Franse presidentsverkiezingen, kunnen de (vele) linkse partijen er al een kruis over maken. De primaire populaire die zondag werd afgesloten, gaf Christiane Taubira de hoogste waardering. Maar geen enkele andere linkse kandidaat is bereid zich terug te trekken en haar te steunen. Het netto resultaat van die primaire is dat er nog een kandidaat bij komt. Er zal dus zeer waarschijnlijk geen linkse kandidaat zijn in de tweede ronde.
Er namen 392.738 kiezers deel aan deze primaire waarin ze elk van de opgegeven kandidaten een waardering gaven. Taubira kreeg ‘bien +’ goed +). De groene Yannick Jadot kreeg “assez bien +” (redelijk goed) Jean-Luc Mélenchon van La France insoumise “assez bien –“. Anne Hidalgo, kandidate van de socialistische PS, moest het doen met “passable”, kan er door.
Maar Jadot, Mélenchon en Hidalgo zeggen zich daar niets v an aan te trekken. Zij doen verder. Ook de communist Fabien Roussel, die niet op de lijst voor de primaire stond, gaat verder met zijn campagne. Het enige dat er nu nog aan ontbreekt, is dat er kandidaten bijkomen. Oud-president François Hollande (PS) liet vorige week even doorschemeren misschien te willen deelnemen.
Taubira
Taubira was al kandidate in 2002 en haalde toen 2,3 %. Ze vertegenwoordigde de Parti Radical de Gauche (PRG) die noch radicaal noch links is. Dat is een verzameling van notabelen die wegliepen uit de Parti Radical, de partij van de progressieve burgerij die vorige eeuw tot aan de Tweede Wereldoorlog een grote rol speelde. Die partij schaarde zich in 1971 bij rechts aan. Waarop de parlementsleden die met de stemmen van links moesten gekozen worden, zich afscheidden en de PRG oprichtten. Dus louter om electorale redenen.
Het prestige van Taubira stoelt vooral op twee wetten. Het feit dat in 2001 bij wet de slavenhandel als misdaad tegen de mensheid werd erkend is haar werk. Ze heeft toen opzettelijk nagelaten in de wet melding te maken van de Arabische slavenhandel. Ze wou “geen morele last leggen op de schouders van de Arabische jongeren in Frankrijk”. De tweede wet is die op het homohuwelijk die ze als minister van Justitie van president Hollande in 2013 op haar naam schreef.
Zieltogende PS
De komst van Taubira is in de eerste plaats slecht nieuws voor Hidalgo. Bij de PS wacht men op een gelegenheid om haar kandidatuur in te trekken. Bij peilingen haalt ze nauwelijks drie percent, niet genoeg om de campagnekosten terugbetaald te krijgen (5 % is de drempel).
De PS moest het in 2017, na het einde van Hollande’s ambtstermijn, stellen met iets meer dan 6%, en dan nog met de steun van het groene EELV. De PS die decennia de Franse politiek mee domineerde, is nu verschrompeld tot een partij van nauwelijks 22.000 leden. Een belangrijk deel van die leden zijn de nog talrijke lokale gekozenen en hun medewerkers.
Parlement
Links maakt zich geen illusies meer in de presidentsverkiezingen. Maar wat met de parlementsverkiezingen die daarop volgen. Hoe kan een verschrompeld en zeer verdeeld links nog wat gekozenen halen in de Nationale Assemblee. De verdeeldheid ontmoedigt zeer veel linkse kiezers en draagt bij tot de steeds lagere opkomst bij divergse verkiezingen.
Indien de linkse partijen niet tot electorale afspraken komen, dreigt hun nu al zwakke vertegenwoordiging nog verder af te kalven.
