“Het is het onvervreemdbaar recht van het volk van Fallujah om de internationale gemeenschap ter verantwoording te roepen. Die heeft nu zowel het mandaat als de morele verantwoordelijkheid om procedures te starten tegen alle daders en verantwoordelijken van de aanslagen op Fallujah. De bevolking moet volledig worden vergoed en gecompenseerd naar verhouding met het ondergane leed gedurende de ganse periode van de bezetting, die tot vandaag voortduurt. “
Dr Muhamad Tareq Al-Darraji, president van het Conservation Centre van Milieu en Reservaten in Fallujah – CCERF, directeur van Toezicht op de mensenrechten in Irak – MHRI
Ondanks het “einde van de gevechtsoperaties” zijn Amerikaanse troepen tussengekomen met grondtroepen en ondersteuning vanuit de lucht in drie incidenten in verschillende delen van Irak, toen hun Iraakse collega’s zogenaamd werden “bedreigd door zelfmoordterroristen of goed bewapende schutters“, aldus Amerikaanse en Iraakse militaire berichtgeving.
Een van die “incidenten” deed zich voor in Fallujah op woensdag 15 september, waarbij 7 burgers werden gedood en vier gewond. Hun namen worden toegevoegd aan de eindeloze lijst van slachtoffers van de Amerikaanse agressie tegen deze onrustige stad. Hun namen zouden nooit mogen vergeten worden..
• gedood tijdens de inval van VS / Iraakse troepen op 15-9-2010
Ahmed Jassim Humadi ………. ouderling
Ahmed Jassim Manzel Humadi ……… jongere
Sameer Ahmed Jassim Humadi …….. jongere
Sadiek Ahmed Jassim Humadi ……… jongere
Abid Swissan Ahmed ……… ouderling
Yassein Abid Swissan Ahmed ……. jongere
Yassein Kassar Saad …….. voormalig officier in Iraaks leger
• Gewonde burgers
Omar Humadi Jassim ……. jongere
Ibrahim Abid Kassar ……… jongere
Hathima Jassim (85 jaar oud)
Ahmed Jassim Humadi …. jongere
De aanval deed de spanningen en woede van de inwoners van de stad toenemen. Op 16 september kondigde de stad een periode van driedaagse rouw af. Amerikaanse en Iraakse functionarissen beweren dat bij de inval een voormalig Iraaks officier werd gedood die zou gelieerd zijn met Al Qaeda. Maar dit kon niet bewezen worden en ooggetuigen en functionarissen in de stad zeiden dat alle doden en gewonden burgers waren. Scholen, kantoren en winkels waren gesloten uit protest tegen de aanval, die ook sterk werd veroordeeld door de provinciale autoriteiten van Anbar, waarvan de stad Ramadi de hoofdstad is. De ambtenaren in Anbar hebben premier Nouri al-Maliki verzocht om een onafhankelijk onderzoek naar dit incident, aldus Mohammed Fathi, adviseur van de gouverneur.
In 2003, na de val van de hoofdstad Bagdad volgend op de Amerikaanse invasie, bleef het rustig in Fallujah, en in tegenstelling tot wat elders is gebeurd, waren er geen plunderingen. Maar het beleid van de VS – het Verenigd Koninkrijk van willekeurig vermoorden van burgers en van collectieve bestraffing, genereerde weerstand in het gehele gebied. Om het verzet in en rond Fallujah uit te roeien, vielen de VS-troepen de stad aan en de misdaden begaan in de loop van deze aanvallen zijn het onderwerp van een nieuw rapport van de Monitoring Net voor de mensenrechten in Irak (MHRI), gepresenteerd op de 15de zitting van de Raad voor de mensenrechten van de Verenigde Naties: “Getuigenissen van misdrijven tegen de mensheid in Fallujah. Naar een eerlijk internationaal strafproces“. Dit rapport geeft een grimmig beeld van een beleid van collectieve bestraffing, oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid, begaan door de Amerikaanse troepen tussen 2003 en 2010:
– Het doden van vreedzame betogers
– Provocaties en aanslagen op veiligheidstroepen en politie van Fallujah
– Willekeurige arrestaties en marteling
– De misdaden tijdens de eerste aanval op Fallujah (april 2004)
– De vredesbesprekingen die een tweede aanslag op Fallujah konden voorkomen, maar werden ondermijnd door de VS
– De misdaden van de VS / UK troepen tijdens de tweede aanval op Fallujah (november 2004)
– Milieuvervuiling, de effecten op de gezondheid en de bedreiging voor de toekomstige generaties
Bovendien werd de stad volledig verwoest. Dr Hafidh al-Dulaimi, het hoofd van “de Commissie voor de schadeloosstelling van de burgers van Fallujah” meldde de volgende vernietigingen als gevolg van de Amerikaanse aanval in november 2004:
– 7000 huizen volledig verwoest, of bijna geheel verwoest, huizen in alle districten van Fallujah.
– 8400 winkels, werkplaatsen, ateliers, ziekenhuizen, pakhuizen, enz.. vernietigd.
– 65 moskeeën en religieuze heiligdommen hetzij geheel gesloopt en met de grond gelijkgemaakt of minaretten en interieur gesloopt.
– 59 kleuterscholen, basisscholen, middelbare scholen en technische scholen vernietigd.
– 13 overheidsgebouwen met de grond gelijkgemaakt.
– Vernietiging van de twee sub-centrales voor elektriciteit, de drie waterzuiveringsinstallaties, de twee spoorwegstations en zware schade aan de riolering en drainage subsystemen in de stad.
– De totale vernietiging van een brug in het westen van de stad.
– De dood van 100.000 huisdieren en wilde dieren als gevolg van chemische en / of gasvormige munitie.
– Het verbranden en de vernietiging van de vier bibliotheken die honderden misschien wel duizenden oude islamitische manuscripten en boeken herbergden.
– De vernietigingen (die opzettelijk lijken te zijn geweest) in de omgeving van de historische site vanp Saqlawia en het kasteel van Abu al-Abbas al-Safah.
Een gedeeltelijke lijst van mensen die vermoord werden tijdens de eerste aanval op Fallujah in april 2004 bevat 749 namen, waarvan 580 van zijn mannen en 169 vrouwen. (Iraq Bodycount vermeldt slechts 26 slachtoffers van deze aanval in haar databank, waarvan velen dan nog andere personen!). Het aantal burgers vermoord door de VS tijdens de tweede aanval op Fallujah in november 2004 is een veelvoud van de 749 moorden in april.
Als een cynisch teken van “goede wil”, hielpen de VS met de reconstructie van het ziekenhuis in Fallujah, waar veel vrouwen thans bevallen van misvormde baby’s, misvormingen veroorzaakt door illegale wapens gebruikt door de bezetters tijdens beide aanvallen op de stad: witte fosfor, verarmd uranium en andere chemisch en radioactief wapentuig. Met een halfwaardetijd van 4,5 miljard jaar zullen die radioactieve partikels permanent worden verspreid in het milieu. Een eeuwige vloek op de mensheid, toegebracht door de “Kampioenen van de vrije wereld”.
De mainstream media hebben uitvoerig gemeld hoe een Britse vrouw, Mary Bale, gefilmd werd terwijl ze een kat in een afvalcontainer liet vallen. De kat werd later ongedeerd vrijgelaten. “Overwegende dat het verhaal van de mishandelde kat gedurende bijna een week grote media-aandacht kreeg in de Britse media, hebben wij (en vrienden en activisten in de Verenigde Staten) slechts één vermelding van de Fallujah kanker en kindersterfte studie gevonden in het gehele Verenigd Koninkrijk en de Amerikaanse nationale pers – Patrick Cockburn’s artikel in The Independent. Het verhaal is gewoon genegeerd door alle andere Amerikaanse en Britse dagbladen”, schrijven de samenstellers van Medialens.
Het artikel van Patrick Cockburn was inderdaad een zeldzame uitzondering op de bijna volstrekte black-out in de mainstream media over deze nieuwe wetenschappelijke studie, waarin een sterke stijging van het aantal kankergevallen en andere indicatoren van mutagene stoornissen werd waargenomen in Fallujah, de stad die door de VS werd vernietigd in 2004. Resultaten van dit epidemiologisch onderzoek, georganiseerd door Malak Hamdan en Chris Busby, gepubliceerd op 03 juli 2010 in het International Journal of Environmental Studies en Volksgezondheid (IJERPH), gevestigd in Bazel, Zwitserland, laten een toename zien van kanker, leukemie, kindersterfte en verstoringen van de normale menselijke geboorte / sex ratio, significant groter dan die gemeld voor de overlevenden van de A-bommen op Hiroshima en Nagasaki in 1945.
Naar Noam Chomsky schreef, zijn de bevindingen van deze studie zijn “veel en veel belangrijker” dan de Afghaanse Wikileaks ‘War Diary’ lekken.
De weigering van de mainstream media om te berichten over deze studie is een ander bewijs van cynische nalatigheid.
Bovendien heeft de stad Fallujah nog steeds geen functionerend rioolstelsel: Afvalwater loopt de straat op en sijpelt in het drinkwater.
En Fallujah wordt nog steeds belegerd. Nahoko Takato, activist en hulpverlener van de NGO NCCI getuigt:
“Toen ik Fallujah bezocht in 2009, was het erg moeilijk om daarvoor toestemming te krijgen. De stad is omgeven door controleposten … In principe kunnen alleen degenen die identiteitsbewijzen hebben die worden verstrekt door het Amerikaanse leger Fallujah binnen. En alleen auto’s die een nummerplaat van het Amerikaanse leger krijgen zijn toegelaten. Een inwoner van Ramadi kan Falluja te voet binnengaan, maar hij kan dat niet met zijn eigen wagen, want hij moet een speciale registratie hebben, die zeer moeilijk te krijgen is… Misschien is het Amerikaanse leger bang dat een internationale onderzoeker, die een bewijs van de vervuiling, uranium sporen, enz.. zou kunnen verzamelen.”
De eisen van de bevolking van Fallujah, geformuleerd in “Getuigenissen van misdrijven tegen de mensheid in Fallujah. Naar een eerlijk internationaal strafproces“, zijn zeer gerechtvaardigd en zouden hoog op de agenda moeten staan van alle mensenrechtenorganisaties en vredesbewegingen wereldwijd.
1. Het onvermogen van de Iraakse justitie om procedures te starten die zouden leiden tot processen en de verantwoordelijkheid vaststellen voor de misdaden door de Amerikaans-Britse soldaten, is een duidelijk bewijs van de medeplichtigheid aan de voortzetting van de bezetting. Die toestand van straffeloosheid werd bekrachtigd door het opstellen van de veiligheidsovereenkomst tussen de Amerikaanse regering en de Iraakse regering.
Het is het onvervreemdbaar recht van het volk van Fallujah om de internationale gemeenschap ter verantwoording te roepen. Die heeft nu zowel het mandaat als de morele verantwoordelijkheid om procedures te starten tegen alle daders en verantwoordelijken van de aanslagen op Fallujah. De bevolking moet volledig worden vergoed en gecompenseerd naar verhouding met het ondergane leed gedurende de ganse periode van de bezetting, die tot vandaag voortduurt.
2. We roepen de internationale gemeenschap op om de daders van deze misdaden ter verantwoording te houden en compensatie voor de slachtoffers te verkrijgen, inclusief voor het lijden en alle pijn die de slachtoffers doorstaan hebben.
3. De oprichting van een Internationaal Strafhof, of ten minste een onafhankelijk fact-finding missie om te kijken naar alle schendingen van het internationaal recht in Irak door de Verenigde Staten sinds 1991.
4. De herbenoeming van de speciale rapporteur voor de mensenrechten in Irak is een van de eerste stappen die de internationale gemeenschap kan nemen om te de waarheid te verkrijgen over de mensenrechtensituatie in Irak.
5. Wij roepen alle visuele en audio media, die een reportage over de misdaden van Fallujah hebben gemaakt, op om een kopie te sturen naar het kantoor van de Speciale Procedures in de Raad voor de Mensenrechten van de Verenigde Naties, om de slachtoffers van Fallujah bij te staan en te assisteren bij het beëindigen van deze misdaden.
Als laatste opmerking wil ik graag benadrukken dat de bevolking van Fallujah het volste recht heeft, overeenkomstig het internationale recht, om zich te verdedigen tegen de illegale invasie en bezetting van hun stad, hun land. Hun recht op verzet moet worden verdedigd door iedereen.
(Uitpers, nr.124, oktober 2010)
Dirk Adriaensens is lid van het BRussells Tribunal Uitvoerend Comité, 21 september 2010
