Al jaren horen we klaagzangen over het democratisch deficit van en in de Europese Unie. Al jaren worden beloften gedaan om daar iets aan te doen. En wat zien we na de Europese verkiezingen waarin slechts 44% van de kiezers is opgedaagd? Dat de leiders het beruchte democratisch deficit nog wat groter maken. Onder meer door aan het hoofd van de Commissie iemand te plaatsen wiens overtuigingen haaks staan op die van de overgrote meerderheid van de bevolkingen.
De heer José Manuel Durao Barroso was de gastheer van de top van de Azoren waar Bush, Blair en Aznar hun coalitie smeedden voor de oorlog in Irak. Barroso steunde die oorlog voluit, ook militair. Hij deed dat tegen de grote meerderheid van de Portugezen en van de Europeanen in.
Barroso’s coalitie verloor bovendien zeer zwaar in die Europese verkiezingen. Zijn sociaal en buitenlands beleid is afgestraft.
Het feit dat Barroso «maoïstische sympathisant » was verandert daar zeker niets aan. De Portugese maoïstische MRPP kwam in 1974-1975 vooral in het nieuws als stoottroep van rechts, het waren MRPP-commando’s die de lokalen van de communistische PCP en van andere linkse organisaties aanvielen en in brand staken. Vandaar de verdenking dat die MRPP gemanipuleerd werd door de CIA die na de val van haar bevriende dictatuur bijzonder actief was in Portugal.
Uit de aanduiding (laten we het woord verkiezing hier zeker niet gebruiken) van Barroso kunnen we alleen maar afleiden dat al de verklaringen over het democratisch deficit en de beloften om daar iets aan te doen, ijdele woorden zijn. De leiders van de EU hebben uit de recente Europese verkiezingen niets geleerd.
Freddy De Pauw
(Uitpers, nr. 55, 5de jg., juli-augustus 2004)