De Turkse president Recip Erdogan was er na 15 augustus als de kippen bij om graantjes mee te pikken van de Taliban zege. Hij wou van twee ruiven eten: aan de ene kant namen Turkse troepen uitgebreid deel aan de Navo-missie, aan de andere kant bood Ankara snel economische samenwerking aan.
Rond 500 Turkse militairen namen deel aan de operaties op en rond de luchthaven van Kaboel. Een suggestie om wat langer te blijven, hebben de Taliban zondag echter bruusk afgewezen. Ankara suggereerde eerder duizend Syrische huurlingen te sturen. Dat zijn huurlingen die deel uitmaken van door Turkije gesteunde jihadistische milities. Om voor de hand liggende redenen waren die bij de Navo-partners niet welkom. Die milities waren en zijn ook actief in Libië en Azerbeidzjan.
Delen in de zege
Erdogan denkt zoete broodjes te kunnen bakken met de Taliban. Hij heeft daar goede redenen voor. Een van de grote, zeker diplomatieke, overwinnaars van Kaboel 15 augustus is Qatar, de grote bondgenoot van Turkije en grote sponsor van de Moslim Broeders. De Taliban maken trouwens gebruik van de Qatari zender Al Jazeera om de wereld kond te doen van hun goede voornemens. Ankara heeft ook goede relaties met Pakistan, de grote overwinnaar (en architect) van de Taliban-zege.
Turkije is anderzijds beducht voor een verdere toevloed van Afghaanse vluchtelingen die via Iran naar Turkije afzakken. Nu al zijn er minstens 300.000 Afghanen in Turkije. In Iran zijn er dat drie miljoen.
Sahel
Tegelijk breidt het Turks offensief in Afrika zich uit. Turkije bakt zoete broodjes met Algerije. De Algerijnse president Abdelmadjd Tebboune, zei dat de politieke islam – zoals gepredikt door de Moslim Broeders – hem niet stoort. Turkije heeft er niet alleen commerciële oogmerken, Algerije is ook een poort tot de Sahel waar de Turkse invloed steeds voelbaarder wordt, onder meer in Mali. Ook Qatar zoekt er zijn invloed, en meteen die van de Moslim Broeders, uit te breiden.