De Franse overheid onderhandelt naakt met de concessiehouders van 9000 kilometer autowegen die groot geld halen uit de tolgelden. Die aantijging komt van het Franse Rekenhof (Cours des comptes). Dat hof heeft het in het pas gepubliceerde rapport over een laxisme waardoor de staat de drie betrokken ondernemingen grote cadeaus toespeelt.
Eén voorbeeld: in 2015 ligt een plan voor werken op tafel voor een bedrag van 3,2 miljard euro. In ruil voor die werken krijgen de ondernemingen een verlenging van hun concessies die hem minstens 15 miljard euro zal opbrengen. De staat is niet in staat zijn eigen belangen te verdedigen , aldus het Rekenhof. Het hof pleit daarom voor een onafhankelijk orgaan van deskundigen om die zaken te beheren.
(https://www.uitpers.be/artikel/2019/03/17/waarom-franse-tolwegen-duur/)
Uitverkoop
De privatisering van de autowegen (2006) is een toonbeeld van uitverkoop aan privébedrijven, meestal aan goede vrienden van “staatslieden”, waar dus een reukje aan zit. Een rechtbank heeft pas beslist de privatisering van de luchthaven van Toulouse ongedaan te maken. Maar toch gaan president Macron en de regering door met de privatisering van ADP (Aéroports de Paris). De openbare opinie is daar in grote meerderheid tegen. Dit zou dus een perfecte aanleiding kunnen zijn om te laten zien dat het “Grand Débat” geen loze oefening was en men rekening gaat houden met die opinie.
Rechts en linkse opposities hebben zich deze keer verenigd om dat af te dwingen. Zowel parlementsleden van de socialistische PS, de communistische PCF, la France insoumise als van de rechtse LR hebben de handen in elkaar geslagen om een RIP (Référendum d’initiative populaire) af te dwingen over deze privatisering. LR benadrukt wel niet tegen privatiseringen te zijn (uiteraard), maar wel tegen deze, want het gaat over “politieke soevereiniteit en goed beheer”.