INTERNATIONALE POLITIEK

Die domme Ieren – EU moet alweer eigen regels verkrachten

De Ierse kiezers zeggen neen. Het is niet de eerste keer dat kiezers van EU-lidstaten nee zeggen aan een project uit de EU-zetels in Brussel. Anne Van Lancker (sp-a) mag dan wel beklemtonen (VRT, Zevende Dag) dat kiezers in Luxemburg en Spanje ooit wel ja zegden. Maar het weegt niet op tegen de vele nee-stemmen vroeger al in Ierland, in Denemarken, en natuurlijk Frankrijk en Nederland in 2005. Zoals te voorspellen viel, probeert het EU-establishment dat ‘nee’ straal te negeren, zijn eigen regels met de voeten tredend.

Want hoe ze het ook draaien of keren, de regel is dat er unanimiteit moet zijn. Kunnen één miljoen Ieren 495 miljoen andere dan blokkeren? Vooreerst, die 495 miljoen andere is hun mening niet gevraagd. En wel daarom: omdat ‘Brussel’ in verscheidene lidstaten een nee vreesde, zoals in Frankrijk, Nederland, het Verenigd Koninkrijk en wie weet België. Het was maar beter geen risico’s te nemen, vonden ze in Brussel. Er was één probleem, in Ierland moet het via een referendum gebeuren.

We zullen doorgaan

Maar er zou een groot verschil zijn tussen Nederland en Frankrijk, stichtende leden met een grote bevolking, terwijl Ierland toch maar een kleine uithoek is? Regels zijn regels, unanimiteit veronderstelt iedereen, of het nu om Malta dan wel Duitsland gaat. Toch zegt “Brussel”: we gaan door met de ratificaties, alsof er geen referendum in Ierland was. Dat is blijkbaar alleen bindend als het resultaat meevalt?

Is het Verdrag van Lissabon dan dood? Ja, als we de meeste commentaren herlezen die vóór het referendum werden geuit is dat zo. Maar de schijn moet worden opgehouden. Er wordt dus hard gewerkt aan scenario’s om het gezicht te redden. Met het (valse) argument dan één miljoen geen 495 miljoen andere kunnen blokkeren, wordt vooral gedacht aan een herhaling van een vroegere truc, toegepast met de Denen en de Ieren: ze doen herstemmen tot ze “goed” stemmen.

De Ieren stemden in juni 2001 tegen het Verdrag van Nice? Och, werd toen gezegd, het lag aan de lage opkomst. Een jaar later werden de Ieren weer naar de stembus geroepen nadat hun ‘neutraliteit’ was verzekerd, en toen werd het ‘ja’. De EU-opvatting is blijkbaar: democratie is wel goed, maar dan moeten de mensen ook “goed” stemmen….

De kans is echter redelijk groot dat die truc deze keer niet werkt. De opkomst lag nu betrekkelijk hoog en groepen die voor ja waren, dreigen er nu mee bij een “herkansing” nee te zullen stemmen. Dat is onder meer zo in vakbondskringen. Het risico is dus groot op een tweede nee. In Brussel is dan al wel geopperd dat de 26 overige dan voortdoen zonder Ierland. Maar wat met het feit dat Ierland in de eurozone zit?

Laten we dan met diverse snelheden werken, opperen EU-kringen. Met een soort “hartland” dat sneller verder gaat dan de rest. Maar daar loopt, behalve misschien Guy Verhofstadt, niemand warm voor. Dit idee dient alleen om chantage te plegen tegenover kiezers die “verkeerd” stemmen.

“”Het wordt tijd de uitspraak van kiezers te respecteren”, aldus het rechtse Britse weekblad The Economist. Dit blad slaat soms toch wel de spijker op de kop: ‘Mamma mia” blokletterde The Economist bij de verkiezingszege van Silvio Berlusconi. En deze keer over het Verdrag van Lissabon: “Just bury it”, laat het ons gewoon begraven.

(Uitpers, nr 100, 9de jg., juli-augustus 2008)

Relevant

De nieuwe EU-lijst van belastingparadijzen: een maat voor niets

Recent hebben de Europese ministers van Financiën de Europese lijst van belastingparadijzen herzien. Ze voegen Antigua, Barbuda, Belize en de Seychellen aan de zwarte lijst toe en schrapten de…

Gaza: de ondergang van het internationaal rechtssysteem?

Zijn we getuige van een trieste primeur in de geschiedenis en de definitieve teloorgang van het internationaal rechtssysteem? Voor de ogen van de camera’s rollen de beelden van oorlogsmisdaden…

De dwaalsporen van de Europese Unie

Dat de oorlog in Oekraïne ook een geopolitiek mijnenveld is geworden, wie kan het nog ontkennen? Naar wat voor wereld zijn we nu op weg? Hoe kunnen de risico’s…

Laatste bijdrages

Wat wil BRICS?

Sinds de 16de vergadering van de BRICS-landen (Brazilië, Rusland, Indië, China en Zuid-Afrika) in het Russische Kazan heeft deze groep een ietwat aparte plaats ingenomen als multilaterale organisatie. Het…

Argentinië. In gesprek met Atilio Boron

FM: Verkozenen van uiterst rechts zijn al lang geen uitzondering meer. Toch blijft het voor veel buitenstaanders moeilijk te begrijpen dat iemand als Javier Milei kon verkozen worden als…

Barnier op de schopstoel. Macron ook.

Veel ministers van de Franse regering Barnier zullen een zeer korte carrière hebben gekend nu Marine Le Pen meedeelde dat ze een motie van wantrouwen indient, zoals links dat…

Van Moddergat tot Wondermond

You May Also Like

×