Ik wil nog iets toevoegen aan het artikel van Francis Vanden Berghe "Een regering van de rijken voor de rijken" (Uitpers, nr. 39, 4de jg., maart 2003) met betrekking tot de Amerikaanse vice-president Dick Cheney:
Dick Cheney was, tot hij besliste als running mate met Bush te gaan voor het presidentschap, ook een C.E.O. van LOCKHEED MARTIN, de grootste wapen-, luchtvaart- en satellietproducent van de VS (Tomahawkraketten, Stealth-bommenwerper Lockheed F-117-A, spionnagesatelieten (via de Martin-poot)
Hij nam toen ontslag als CEO. Maar… hij had een riante ontslagvergoeding bedongen onder de vorm van aandelenopties.
Is het een toeval:
- dat na het aantreden van de Bush-administratie de aandelen van Lockheed-Martin ‘plots’ 400% hoger noteerden? (Door beslissing het ‘rakettenschild’ te bouwen)
- nog vòòr 9/11, de productie van Tomahawk-raketten spectaculair steeg.
- twee maanden vóór 9/11 de productie van Stealth-bommenwerpers verdubbeld werd.
Na 9/11 steeg het aandeel al even plots met 600%, kort daarna ‘lichtte’ Cheney zijn opties en verzilverde hij zijn aandelen.
Heel kort na 9/11 werden alle buitenlandse werknemers van Lockheed-Martin ontslagen. (O.a. mijn broer, die nadat hij op de leeftijd van 61 jaar ontslagen werd, terug viel op de precaire werkloosheidsregels die in de VS gelden. Hij was als Ph.D. Metallurgy, medeverantwoordelijk voor het satellietprogramma van L-M!)
Ik zal wel van erg slechte wil zijn, wanneer ik denk dat de 9/11-attacks Dick Cheney persoonlijk bijzonder goed van pas kwamen…
Roos De Fraine
(Uitpers, nr. 40, maart 2003)
