Er komt een einde aan de aanwezigheid van de VS en haar vazallen in Afghanistan. Al 23 jaar teistert de VS dat land dat altijd qua sociale, politieke en economische ontwikkeling een achterblijver was in vergelijking met de buurlanden. Dankzij de Amerikaanse bemoeienissen zakte dat echter nog veel dieper in die put. Een hellegat zou ex-president Donald Trump zeggen.
Nog deze maand moeten officieel de laatste troepen van de VS en de NAVO dat land verlaten hebben. Begonnen in 1978 als een poging van president Jimmy Carter en zijn veiligheidsadviseur Zbigniew Brzezinski om Rusland te straffen omwille van de nederlaag in Vietnam, Laos en Cambodja drie jaar eerder, is dit uitgedraaid op een zoveelste gruwel waarvoor de VS een monopolie lijkt te hebben.
Het is Zbigniew Brzezinski zelf en toenmalig CIA-baas Robert Gates die het zelf vertelden en vormt dus geen fantasie van een geflipte journalist of leugens van Moskou. Maar geen zorg, je zal het in onze klassieke media zelfden of nooit lezen.
Wat je evenmin leest is de rol van heroïne in de zaak. De Standaard schreef over het Afghaanse drama recent ongeveer 10 pagina’s zonder het woord drugs, opium of heroïne te gebruiken. Een kunst op zich.
De dodelijke drug die in Europa massaal mensenlevens en gezinnen kapot maakt. Tot 1975 was Long Tien, het CIA-hoofdkwartier in Laos, het wereldcentrum voor de productie van heroïne en na 1978 verhuisde dit naar Afghanistan waar Gulbuddin Hekmatyar, een crimineel die nog steeds meeloopt in Afghanistan, het met Amerikaanse steun massaal introduceerde. (1)
Volgens de statistieken van de VN – wat die ook waard zijn – is praktische alle heroïne Afghaans en gaat die voor 95% naar Europa. Met steun dus van ons Belgisch leger!! Vraag is wat nu gaat gebeuren. In 2000 stopten de Taliban met de drugsproductie. Waarna de VS kwam. Gaan de Taliban dit – zoals Laos in 1975 – stoppen?
Een elk moreel besef missend individu – en zo zijn er heel wat – kan maar best de nu nog goedkope heroïne opkopen en bewaren tot de prijzen door het plafond schieten? Of gaat de VS een nieuw land als slachtoffer uitkiezen voor de productie van dit gif? Je weet nooit.
De buurlanden
En ondanks de penibele toestand in Afghanistan blijft men zich in het Westen illusies maken. Zo stelden de Britten eens te gaan praten met de Taliban over een verder verblijf en wou Turkije de luchthaven van Kaboel met militairen verder bewaken. De Turkse president Recep Erdogan is dan ook een agressief politicus zoals je er weinig aantreft.
Ook trekken de VS zich na 31 augustus niet echt geheel terug want ze gaan naast hun ambassade ook de luchthaven in Kaboel blijven bezetten. Maar dat is logisch. Wie in 1975 de vlucht uit Saigon meemaakte herinnert zich wel het vertrek van die helikopters vanop het dak van de Amerikaanse ambassade in nu Ho Chi Minhstad. De paniek en chaos stroomde zo van de beeldschermen.
En dus blijft men nog eventjes de ambassade en de luchthaven in bezit houden zodat men ordentelijk en zonder zich nog meer te compromitteren kan vluchten. Ondertussen maken de buurlanden zich op om dit toch wel heel serieus probleem zoveel mogelijk op hun eigen wijze aan te pakken.
Zo beloofden de Taliban in gesprekken met China dat ze zich niet gingen moeien met de toestanden elders, lees Sinkiang en de Oeigoeren waar de salafistische terreurgroep gekend als de Turkestan Islamic Party (TIP), berucht van de gruwel nu in Syrië, nog actief zou zijn. Als de Taliban zich aan hun beloften gaan houden dan is de winnaar nu al gekend: China.
Dat spreekt van investeringen in vooral het delven van grondstoffen en het aanleggen van autowegen en een treinnetwerk. Met de Taliban die stellen hier interesse voor te hebben. Vermoedelijk zal men werken via de Shanghai Samenwerkingsorganisatie waarin Rusland, Pakistan, Indië, Iran, China en de landen van Centraal Azië zoals Tadzjikistan zitten. Waarbij Indië dan wel aan het kortste eind trekt.
Iran, Irak en Syrië?
En dan staat de VS eenzaam en alleen. Na de nederlaag in Vietnam daalde de invloed van de VS in het Verre-Oosten zienderogen. Het is nog een schim van weleer. Hetzelfde gaat nu gebeuren westwaarts in de regio tussen Afghanistan, de Indische Oceaan en de Middellandse Zee. Het lijkt immers duidelijk dat de VS zich vrij snel uit Irak, Syrië en Jemen gaat terugtrekken.
Daarover zijn in de VS achter de schermen wel hoog oplopende discussies en ruzies aan de gang maar alle signalen wijzen erop dat de VS vrij snel ook hier hun biezen gaan pakken.
Toen Iraakse milities kort na het aantreden van Joe Biden Amerikaanse legerbasissen aanvielen dan schoot de VS onmiddellijk terug, tot in Syrië. Maar sindsdien lijkt Washington dit passief te ondergaan. Die groepen mogen lustig hun raketten op het Amerikaanse leger afvuren, Biden laat begaan.
En wat betreft de onderhandelingen met Iran blijkt nu dat het Iran is die wacht tot men in Tehran de nieuwe president Ebrahim Raisi beëdigde om de onderhandelingen met de VS af te ronden. Dus Teheran beslist. Alhoewel de VS intern ook hierover veel ruzie maakt.
Hoe diep de VS media kan zakken blijkt uit de film Rambo III waar Sylvester Stallone aan de kant van de ‘dappere’ Mujahedeen in Afghanistan gaat vechten. De eindgeneriek van de film stelde origineel “This film is dedicated to the brave mujahedeen fighters of Afghanistan” Na september 2001 werd dat dan “This film is dedicated to the galant people of Afghanistan”. Tja. Nu herhaalt zich dat rond Syrië met films over de Witte Helmen en ‘For Sama’ over de dappere strijd in hun deel van de stad Aleppo van Nour Din al Zinki, een van de brutaalste terreurgroepen in Syrië.
Ook die werd door onze media, incluis zelfs Apache, de (terreur)hemel in geprezen.
Salafisme en drugs
Wie de Amerikaanse gespecialiseerde media leest ziet dat het besef machteloos te staan tegenover de ontwikkelingen in de wereld toeneemt. Van de noodzaak om ‘de terreur te bestrijden’ heeft men het nu over de ‘eeuwigdurende oorlogen’. (Forever wars). De vermoeidheid is merkbaar.
Bovendien is de spanning intern in de VS enorm toegenomen en spreken sommigen zelfs van een nieuwe burgeroorlog. Een Arabisch diplomaat had het onlangs in een gesprek over de noodzakelijkheid van een nieuwe wereldorde om de Syrische crisis op te lossen. Dat lijkt op weg. Vrees is dat dit niet zonder slag of stoot zal gaan.
Zeker is dat de interventie van het duo Jimmy Carter en Zbigniew Brzezinski zorgde voor onnoemelijk veel leed in de vorm van een gestegen toevoer van dodelijke heroïne en de eveneens dodelijke salafistische terreur.
De Hollywoodacteur Sylvester ‘Rambo III’ Stallone omschreef de Mujahedeen als onze vrijheidsstrijders en vrienden. Kan de man eens een bezoekje brengen aan de slachtoffers van zijn vrienden?
Jimmy Carter, de man die ons heroïne bezorgde en de salafistische terreur. Met steun van onze regeringen. Wie had het daar weer over de mensenrechten en China, Rusland, enzovoort en de noodzaak van militaire en andere strafmaatregelen?
Voetnoot
1) ‘The politics of heroïne – CIA complicity in the global drugs trade’, Alfred W. McCoy, Lawrence Hill Books, Revised Edition, 1972 & 2003. 707 pagina’s. Het deel over Indochina verscheen in 1972 waarna professor McCoy om werk te vinden naar Australië moest vluchten. De tweede editie bevat ook het verhaal in Afghanistan. LSD is een uitvinding van het Amerikaanse leger. Crack cocaïne van de CIA.
De Laotiaan die het met de CIA deelde, vluchtte nadien met veel leden van zijn clan, delen van de Meo’s, Hmong of Miao’s naar de VS en vooral naar Fresno. Vang Pao stierf in zijn bed wat van duizenden van zijn tegenstanders niet kan gezegd worden. In Fresno is er een lagere school naar deze (sic) vrijheidsstrijder genoemd, 4100 E. Heaton Avenue, Fresno. En neen, men geeft de kinderen geen heroïne.
