In vorig nummer van Uitpers (Nr. 64, mei 2005) werd een artikel gepubliceerd van Hans Declercq met als titel “Tshisekedi, de Trotsky van Congo”. Hierop kwamen twee reacties binnen, die hier volgen.
De Trotsky van Congo? Het is me volstrekt onduidelijk op welke politieke inhoud of strategie die titel slaat, hij is bij mijn weten geen marxist, geen internationalist, geen voorstander van gewapende strijd noch heeft hij iets anders van politieke aard gemeen met de Russische Bolsjewiek.
Maar belangrijker is dat zo veel Congolezen hun hoop schijnen te stellen in een man die (althans nu) zo weinig te bieden heeft.
Zelf heb ik Tshisekedi een paar keer ontmoet en – tot mijn spijt – moeten constateren dat de man elk contact met de politieke realiteit heeft verloren, dat hij ongelooflijk zelfingenomen is en zich (al evenmin als de meeste andere politici in Congo) zeer weinig aantrekt van de misère die zijn volk treft. Het is moi, moi, moi. L’Etat, ça devrait être moi…
Mocht hij nog geroepen worden om een belangrijke functie te bekleden, het zou voor zijn land een zoveelste rampspoed aankondigen!
Eddy Boutmans
bezoek mijn website: www.eddyboutmans.be
Ik lees net in Uitpers hoe Hans Declercq de vergelijking maakt tussen Etienne Tshisekedi en Leo Trotsky. ’t Doet deze laatste serieus tekort, zou ik zeggen. Tshisekedi mag dan – vooral in de Westerse media – al een zekere populariteit aangemeten krijgen, een volksleider is hij allerminst. Hij is het ook nooit geweest.
Twee dingetjes ter herinnering:
– Tshisekedi was in september 1960 Commissaris van Justitie, op het moment van de eerste putsch van Mobutu tegen premier Lumumba
– in 1965 was Tshisekedi als minister van Binnenlandse Zaken betrokken bij de staatsgreep van Mobutu
Eén keer de opstand tegen Mobutu op gang kwam en het succes boekte dat we kennen, vanaf najaar 1996, heeft Tshisekedi niets anders meer gedaan dan het Mobutisme verdedigen, het Congolees nationalisme bekampen, tot en met oproepen voor de gewapende opstand tegen Kabila toe, en complotteren met de RCD-collaboratie èn met het regime in Kigali
Al in november 1996 zei Tshisekedi dat het moment gekomen was voor de twee grote
politieke families, de zijne en die van Mobutu!, om zich te verzoenen
Met dit en een hoop andere dingen voor ogen, vraag ik me af wat Hans Declercq met dit stuk wel bedoeld mag hebben? Tijdverdrijf? Eens zien of het schrijven nog een beetje ging? Een goedgemikte slag in het water? Of de parallel doortrekken en van de Kabila-clan de hedendaagse Stalins maken?
In alle veronderstellingen hoe dan ook vèr onder het peil van de Uitpers waaraan ik heb meegewerkt.
Raf Custers
Een misverstand
Toegegeven, de titel van het artikel (“Tshisekedi, de Trotsky van Congo”) is misschien misleidend, maar ik wou geen vergelijking maken tussen de voormannen. Ik bezigde het beeld van hoe het Stalin-regime Trotsky verketterde om de situatie van Tshisekedi uit te leggen.
Dat staat duidelijk in de inleiding: “De campagne tegen Tshisekedi doet denken aan de wijze waarop Lenin?s rechterhand Trotsky door het Stalin-regime afgeschilderd werd als volksvijand nummer één.” En ook in de rest van het artikel maak ik nergens de vergelijking.
Het artikel is trouwens helemaal geen laudatio voor Tshisekedi; veel dubbelzinnigheden en zwakke momenten van de man worden aangekaart.
(Uitpers, nr. 65, 6de jg., juni 2005)
