Hoe zou Obama een vredespresident kunnen zijn? Hij is een uitstekend redenaar, maar zijn daden staan in contrast met zijn retoriek. Het begint voor de aandachtige volger wat saai te worden, steeds opnieuw moet er gezegd worden : “mooi, maar er zal wel niks van komen”. De Nobelprijs voor de vrede investeert in onbemande vliegtuigjes, in modernisering van kernwapens, het rakettenschild, en Guantanamo krijgt hij maar niet dicht.
drones
Hij weet dat hij met zijn oorlog met onbemande vliegtuigjes, drones, de normen van het internationaal recht miskent. De beslissing voor een militaire interventie ligt bij de president. Het is Obama die de wet heeft ondertekend. Als opperbevelhebber kent hij de doelwitten voor zijn drone aanvallen. In 2011 heeft hij de wet getekend waarbij de eigen burgers, als vermoedelijke terroristen, zonder het recht op een proces en gedegen bewijsvoering, opgesloten en zelf gedood mogen worden, ook in de VS.
De Amerikaanse drone oorlog in binnen- en buitenland ondergraaft het recht op een faire gerechtelijke behandeling voor de betrokkenen. Burgers worden in verdenking gesteld en krijgen direct een doodvonnis, in die acties worden dan ook nog ‘s onschuldige burgers gedood. Met zijn drone oorlogen ondermijnt hij ook de soevereiniteit van andere landen, zoals Pakistan en Jemen. Dat is wat Pakistan betreft alvast wat een onderzoekscommissie van de VN in maart jongstleden vaststelde.
Hier is ook het Duitsland van Merkel medeplichtig wanneer de VS vanuit haar luchtmachtbasis in Ramstein drone aanvallen start in het buitenland. Hierdoor pleegt de VS een inbreuk op artikel 26 van de Duitse grondwet, waarin duidelijk vermeld staat dat van Duitse bodem geen oorlogshandeling mag uitgaan. We kunnen de Duitse politici van CDU /CSU, de sociaal democraten, FDP en ook de groenen aanraden hun eigen grondwet na te lezen.
Het is ook Obama die de drone aanvallen op buitenlandse doelwitten massaal heeft uitgebreid, met inmenging in landen die niet in staat van oorlog zijn met de Verenigde Staten .
Drones kunnen vanuit militair standpunt praktisch zijn, maar de consequentie is barbaars, omdat ze onschuldige mensen zonder gerechtelijk vonnis en bewijsvoering, van op verre afstand van het leven beroven. Dat is een bewuste inbreuk op de globale mensenrechten. Drones zijn voor de huidige Amerikaanse president het geprefereerde oorlogsmiddel, het laat hem toe de Amerikaanse oorlogsmachine verder te robotiseren en te automatiseren. En hij verdedigt zich met de vaststelling dat ook bij andere oorlogstactieken onschuldige slachtoffers vallen.
vijandbeeld
De VS, nu onder leiding van Obama, doet het weer. Er is bewijs gevonden van het gebruik van Sarin-gas in Syrië, door de regeringstroepen zegt het Witte Huis. Na de grove en groteske leugen over de biologische en nucleaire wapens van Irak vanwege zijn voorganger G.W. Bush om er een oorlog tegen Saddam Hoesein te starten, construeert Obama nu op zijn beurt een gelijkaardige nieuwe oorlogsretoriek tegen Syrië op een zeer dunne basis. Zelfs wanneer er in Syrië chemische wapens en gifgas op het strijdtoneel ingezet werden, blijft nog de vraag door wie? De VS leggen de schuld bij het Syrisch regime. Maar is dat wel zo? Voormalig procureur van het Joegoslavië Tribunaal in Den Haag, Carla del Ponte, wijst naar de rebellen. Moet deze Amerikaanse bewering dienen om een buitenlandse interventie goed te praten?
nukes
Omwille van zijn verklaringen dat hij wil streven naar een kernwapenvrije wereld heeft president Obama de Nobelprijs voor de vrede gekregen. Wellicht was dat eigenlijk bedoeld om hem moreel onder druk te zetten concrete stappen te realiseren op dit terrein? Maar de Nobel-vredeslaureaat koos voor de modernisering van het Amerikaanse kernwapenarsenaal. Hiervoor heeft hij een bedrag voorzien van 700 miljard dollar voor de komende tien jaar. Wat kan je dan over zijn retorische bevlogenheid van Cairo, Praag en Berlijn zeggen behalve dat ze een groot boerenbedrog zijn. Wat blijft zijn de winstgevende belangen van de wapenconcerns.
De wereld wordt er niet beter op met de retoriek van Obama. Met veel aplomb verkondigde hij in 2009, tijdens zijn toespraak in Praag, zijn visie over een kernwapenvrije wereld. Maar zijn woorden vervlogen in de wind. In Berlijn 2013 verkondigde hij nu dat de VS zijn kernkoppen met een derde wil verminderen, dat hij hierover met Rusland en China wil onderhandelen. In onze media wordt dit alles verkocht als een grote bijdrage voor een kernontwapening. Volgens Obama heeft de VS dan nog voldoende potentieel en slagkracht. Dat meent Moskou ook en reageert terughoudend over de uitlatingen van de VS president in Berlijn.
In werkelijkheid is de nucleaire doctrine van Washington vastgelegd sinds 2010, waarbij ze ten allen tijde duizend nucleaire kernkoppen in hoogste staat van paraatheid wil houden. Officieel gelden ze als afschrikkinginstrument om elke aanval te kunnen afweren. Dat is dan ook de reden waarom de president tijdens zijn eerste ambtsperiode de ontwikkeling en modernisering van het Amerikaanse kernwapenarsenaal groen licht gaf. Een modern en hoog technologisch kernwapen geeft hem de mogelijkheid om ieder plaats op onze planeet te treffen.
Hierover wisten onze media niets te melden.
Tijdens zijn bezoek aan Berlijn heeft hij nogmaals aangedrongen bij de NAVO partners, waaronder Duitsland, om het rakettenschild systeem te steunen en mede te financieren. Maar het rakettenschild is een duwfactor voor verdere bewapening. Rusland weet dat het westers rakettenschild tegen haar is gericht om haar reactie op een mogelijke aanval uit te schakelen. Dit alles draagt niet bij om wederzijds vertrouwen te vergroten. Waar vertrouwen ontbreekt groeit het wantrouwen, waardoor de landen die in het vizier komen van Washington hun defensiecapaciteit met alle middelen willen opdrijven.
De vraag stelt zich bijgevolg, waarom Obama zich tijdens zijn optreden in Berlijn niet eenvoudig uitsprak voor een noodzakelijke, effectieve uitvoering van het non-proliferatie verdrag van 1968. Daarin is alles geregeld en bepaald, maar jammer genoeg moeten we vaststellen dat de gevestigde kernwapenmachten hun verplichtingen niet nakomen zoals vastgelegd. Het antwoord op deze vraag zal zeker elementen bevatten van geopolitieke macht: wie de atoombom bezit telt mee in de wereld. Het is dus niet te verwonderen dat sommige ‘verschoppelingen’ vasthouden aan nucleaire kennis (Iran) of aan het bezit van het kernwapen zelf (Noord-Korea).
Ook had hij tijdens zijn toespraak geen woord over de noodzaak om in het Midden-Oosten een kernwapenvrije zone tot stand te brengen. De VS is nochtans de officiële begeleider van dit onderhandelingsproces dat werd afgekondigd bij de Herzieningsconferentie van het NPT, maar niet in de praktijk werd gebracht. In dergelijke zone zou dan ook de onverbrekelijke vriend van de VS, Israël, zijn kernwapenarsenaal moeten ontmantelen.
Guantanamo
Hoe dikwijls hebben we nu al niet moeten horen dat hij het interneringskamp van Guantanamo wil sluiten. Deze woorden uit de mond van de president zijn niet meer waard dan vage voornemens. Waarom heeft hij eenvoudigweg in Berlijn niet verkondigd dat hij het besluit neemt om Guantanamo onmiddellijk te sluiten?
Bijgevolg moeten we vaststellen dat de woorden van de bewoner van het Witte Huis niet veel waard zijn, zijn daden zijn geen opstap naar vredelievender klimaat.
De toespraak in Berlijn voor een zorgvuldig uitgekozen publiek – waaronder de leerlingen van de JFK school – dat voor het nodige applaus zorgde dat de gast uit Washington voldoening schonk, was echter zeker geen bijdrage tot ontspanning in de wereld en tot het verminderen van het oorlogsgeweld.
