Sinds de implosie van de Sovjet-Unie eind de jaren tachtig is de politiek van Washington er op gericht om haar positie als wereldleider met nog meer kracht te bestendigen. Dergelijke doelstelling dreigt een nieuwe mondiale wapenwedloop, militarisering en nieuwe conflicten te produceren.
In de jaren negentig was er even hoop op een vredesdividend, maar de werkelijkheid toonde ons dat de Amerikaanse militaire uitgaven alsmaar stegen. Bij het begin van de 21ste eeuw, onder het valse motto van de ’mondiale oorlog tegen het terrorisme‘, steeg in de periode van 2000 tot 2006 de Amerikaanse defensiebegroting van 300 miljard tot meer dan 500 miljard dollar. Voor 2014 bedroegen de officiële militaire uitgaven meer dan 610 miljard, bijna 35 procent van de totale wereldwijde militaire uitgaven.
Rekening houdend met de geheime ’zwarte begroting’ en de onvoorziene uitgaven voor het VS leger, voor de oorlogen in Irak, Afghanistan en elders, is het werkelijke jaarbedrag voor het VS militarisme dichter bij de 1000 miljard dollar. Deze uitgaven zijn nodig om te voldoen aan de Amerikaanse lijn van een eindeloze totale oorlog. Zoals bevestigd door de Obama administratie in haar document Nationale Security Strategy van 2014, is het Pentagon vastbesloten om haar status van toonaangevende wereldmacht overal, met inbegrip van de poolcirkel, te beschermen. Het NSS stelt dat de VS moet ingrijpen in elk deel van de wereld van zodra haar hegemonie bedreigd wordt. De ambities van Washington zijn niet beperkt tot de continenten en de oceanen, maar omvatten ook de ruimte en cyberspace. De nieuwe cyber-war-strategie van het Pentagon krijgt een steeds prominentere rol toebedeeld en vereist nieuwe hightech cyberwapens in functie van een brutale aanval tegen vijandelijke informatienetwerken van Rusland, China of Iran.
De VS Air Force bevelhebber, generaal John Hyten, verkondigde dat het Pentagon de lancering van een nieuw ruimteprogramma met een initiële begroting van 25 miljard dollar op de dagorde plaatst. Dit kadert in het streven naar onvoorwaardelijke Amerikaanse dominantie in de ruimte. Washington is ook koploper in een hernieuwde efficiëntere nucleaire opbouw. De Obama administratie heeft plannen aangekondigd voor de modernisering van haar kernwapenarsenaal met een budget van 355 miljard in het komend decennia.
Op een conferentie van nucleaire experts in Washington aafgelopen maand maart, pochte een hoge commandant van de VS Air Force dat het nucleair wapenvermogen van de VS de mogelijkheid biedt om geen tegenstanders te dulden die een bedreiging zouden kunnen zijn voor het Amerikaanse heiligdom. Het VS imperialisme acht zich oppermachtig en zet al jaren de poorten open voor oorlogsvoorbereidingen allerhande.
In 2014 bereiken de globale militaire uitgaven in de wereld bijna 2,5 procent van de wereld-BNP met de fenomenale som van om en bij 1 800 miljard dollar, volgens de schatting van SIPRI. De uitgaven voor de aankoop van lichte en zware wapens bleef aanzienlijk boven het niveau van de jaren 1980. Regeringen in het Midden-Oosten en Azië drijven hun wapenaankopen op. De totale wereldwijde militaire uitgaven voor 2015 worden voorgerekend op een groei van 1,7 procent, vooral in het Midden-Oosten, Afrika en Azië volgens International Institute Strategic Studies (IISS).
Hoewel duidelijk overtroffen door de VS defensie-uitgaven, blijven ook de internationale militaire uitgaven aan een versneld tempo groeien. Het defensiebudget van China bedraagt 215 miljard, Rusland 85 miljard, Saoedi-Arabië 80 miljard, het VK en Frankrijk 60 miljard, Japan en India elk 50 miljard, Duitsland 45 miljard, Zuid-Korea 35 miljard Brazilië – Italië – Israël 30 miljard, Australië – Turkije – VAR 25 miljard. Terwijl de andere imperialistische mogendheden, Duitsland en Japan, zich als grote spelers in de militair planning aandienen is de VS druk in de weer om de efficiëntie van haar wapenarsenaal te optimaliseren.
De Amerikaanse bedrijven en concerns controleren ongeveer 75 procent van de wereldhandel, om deze economische machtspositie in stand te houden worden wapensystemen naar conflict- en brandhaarden gekanaliseerd: Zuidoost-Azië, Oekraïne, de Perzische Golf. Deze gestage escalatie in oorlogvoorbereiding en regionale conflicten tonen duidelijk dat de enorme wapenarsenalen niet bedoeld zijn voor de show.
Azië
Tijdens een toespraak in Singapore in 2012 waarschuwde de toenmalige VS defensieminister, Leon Paneta, dat Washington al zijn aandacht richt op het Chinese vasteland met de meest destructieve vuurkracht die ze tot haar beschikking heeft. Paneta verduidelijkte dat dit een snelle-interventietroepenmacht voor de Stille Oceaan en het gebruik van de meest geavanceerde militaire hardware vereist. Deze dodelijke Amerikaanse wapens moeten gestationeerd worden in strategische gebieden van de bondgenoten in de Stille Oceaan, Zuid-Korea, Japan en de Filippijnen. De ‘strategische draai’ naar Azië wil door een combinatie van de VS-vloot en de militaire capaciteit van de regionale vazallen de essentiële aanvoer van grondstoffen via de Indische Oceaan naar Chinese havens controleren.
De VS wil haar militaire dominantie in Zuidoost-Azië versterken om China een lesje te leren via allerlei middelen: uitdagingen, provocatie en vernederingen. Washington streeft naar een nauwere militaire samenwerking met haar vazalstaten, Japan, Australië en de Filipijnen als de hoeksteen van hun militaire aanwezigheid in de regio van de Zuid-Chinese Zee. De Amerikaanse militaire opbouw heeft ook in de regio zelf het opdrijven van militaire middelen met zich mee gebracht. In 2014 ging 48 procent van de VS wapenverkoop naar de Zuid Pacific. De uitgaven voor defensie in deze regio stegen met 62 procent voor de periode van 2005 – 2014 om in het voorbije jaar de astronomische som van 450 miljard te bereiken. De gezamenlijke militaire manoeuvres van de VS en haar bondgenoten in de regio droegen een duidelijk anti-Chinees karakter. De publieke opinie wordt klaar gestoomd om Peking als gevaar voor de vrede in de regio af te schilderen.
Europa
De VS stimuleerde begin 2014 een staatsgreep en burgeroorlog in Oekraïne, om de voorwaarden te creëren voor de transformatie van Midden- en Oost-Europa naar een Westerse militaire lijn vlak aan de Russische landgrenzen. In de nasleep van de door de VS, Duitsland en de EU georkestreerde februari-rebellie worden de VS en NAVO netwerken van basissen en logistieke en inlichtingeninfrastructuur in Polen, Roemenië en Baltische staten aan een versneld tempo ontwikkeld. Vorig jaar werd het licht op groen gezet voor de snelle EU interventiemacht, gekend als ’Spearhead Force’.
Aanvang 2015 heeft de VS duizenden tanks en gevechtsvoertuigen ontplooid in Europa. Als onderdeel van haar ’Noble Jump’-oefeningen in samenwerking met de NAVO als onderdeel voor een volle grondoorlog tegen Rusland. Hierbij moet de ‘Spearhead Force’ binnen de 48 uur kunnen worden ingezet langs de oostelijke flank van de NAVO. Dergelijke NAVO-manoeuvres werden ook in het oosten van Roemenië ingeoefend met meer dan 2.000 VS- en NAVO-militairen.
Deze Amerikaanse politiek leidt eveneens tot een gevoelige stijging van de militaire uitgaven in bepaalde NAVO landen. Volgens de statistieken van SIPRI zijn de militaire uitgaven in Midden- en Oost-Europa sinds de staatsgreep van februari in Kiev sneller toegenomen dan in gelijk welke andere regio in de wereld. De grootste stijgingen zijn onder meer die gepland door het neofascistische regime in Kiev zelf met meer dan 20 procent voor 2015; Litouwen is van plan zijn defensiebudget te verdubbelen, Polen verhoogt met 20% procent en Litouwen met 15 procent
De VS heeft in april een groot aantal Patriot-raketten geïnstalleerd aan de rand van Warschau, als onderdeel van een twee miljard dollar deal met de Poolse regering. Oost-Europese legers worden door een groot aantal Amerikaanse opleiders en adviseurs opgeleid en getraind om de nieuwe wapenhardware te gebruiken. In het kader van de operatie ’Fearless Guardi
an’ worden honderden VS para’s ingezet om de Oekraïense milities – inclusief de neofascisten van het Azov bataljon – te trainen. Naast het pakket van 1 miljard militaire hulp aan het regime in Kiev, heeft Washington aangeboden de kosten te dragen van 20 miljoen dollar van het zes maanden durende trainingsprogramma.
Het Midden-Oosten
De voorbije decennia zijn we getuige van een ijverige militaire opbouw in het Midden-Oosten, die gepaard gaat met een sterke stijging van hightech wapenaankopen door de regionale bevriende monarchieën van de Perzische Golf en het Arabisch schiereiland. De militaire uitgaven van de VAR bedragen 23 miljard dollar, dat is een verdrievoudiging sinds 2004. Tot grote vreugde van de VS, Duitse en Franse wapenproducenten. Saoedi-Arabië en de VAR hebben volgens SIPRI belangstelling voor het kopen van Predator drones. Ze zijn de tweede en vierde grootste wapenkopers van Amerikaanse wapensystemen. Maar deze evoluties leiden op zich tot meer regionale conflicten.
Saoedi-Arabië de grootste wapenkoper in de voorbije jaren, heeft in 2014 meer dan 80 miljard dollar uitgeven voor wapenaankopen. De bommencampagne tegen Jemen wordt uitgevoerd met verse aanvoer van Amerikaanse hightech wapens.
Qatar bestelde wapensystemen voor een waarde van 24 miljard dollar, inclusief het aanschaffen van Apache helikopters en geavanceerde raketsystemen. Deze wapenverkopen prikkelen de eetlust van Boeing, Lockheed Martin, die in de voorbije jaren kantoren hebben geopend in Doha. De verdrievoudigde wapenverkoop aan Irak, heeft volgens Wall Street Journal, de regering van Bagdad ongeveer 15 miljard gekost. De VS en EU wapenproducenten hebben belang bij het in stand houden van chaos, dat biedt hen gunstige perspectieven voor wapenverkoop en winst. De enorme wapenhandel naar het Midden-Oosten dient echter een duidelijke strategische functie, afgezien van de enorme winstgevendheid voor de wapenproducenten. De bezetting en militarisering van het Midden-Oosten en grote delen van Afrika wordt in de heersende kringen van Washington als een noodzakelijk onderdeel beschouwd in de voorbereiding van een strategische confrontatie met Peking. Voor Washington vormen China, Ruisland en de BRICS landen immers een bedreiging voor haar hegemoniale machtspositie.
Latijns-Amerika
Naast het opdrijven van geopolitieke conflicten in Oost-Europa, het Midden-Oosten en Oost-Azië, bevordert Washington de militarisering van Latijns Amerika. Het regionaal beleid van de VS steunt op de samenwerking met de nationale burgerlijke elites qua veiligheidsprogramma’s, zoals het Merida initiatief en het Columbia plan, welke de trechters zijn van het VS imperialisme voor wapenleveringen en het inzetten van militaire experts met cliënten-regimes, Mexico en Columbia.
In 2014 kende Mexico een honderdvoudige toename van wapenaankopen uit de VS volgens een officiële verklaring van de NORCOM. De VS wapenverkoop aan Mexico steeg met bijna 400 miljoen dollar in 2011 tot meer dan 1,2 miljard in 2013. De Mexicaanse wapenaankoop voor 3.000 Humvees voor meer dan 550 miljoen dollar en ongeveer 800 miljoen voor een Black Hawk helikoptervloot van. Verder omvat de verkoopdeal vijf choppers uitgerust met M134 machinegeweren voor de elite politie-eenheid van Mexico stad.
Het is geen mysterie dat achter de militaire opbouw van Washington past in een groter scenario. Het betreft de voorbereiding van een confrontatie met de mogelijk rivaliserende landen die het neoliberale imperium van Washington en C° in vraag stellen. Het gaat om een permanente creatie van voorwaarden om een bestendige chaos te onderhouden en om zowel volkeren, naties en middelen te controleren. Inderdaad, voor het imperiale rijk is het doel het bestendigen van chaos niet een overwinning, zodat een permanente militarisering kan worden opgedrongen.
Onlangs haastte François Hollande, sociaaldemocraat, Franse president en ijverige wapenverkoper zich naar Qatar om een contract van 24 Franse bommenwerpers te ondertekenen, om vervolgens door te reizen naar Riyad voor bespreking met koning Salman rond de verkoop van Franse wapens. Westerse regeringsleiders doen alles om met de Golf-monarchieën bevriend te blijven en uitgenodigd te worden op de topbijeenkomsten van de Arabische militaire coalitie. Goede relaties moeten de wapenverkoop helpen bevorderen.
Als burgers in opstand komen om hun vrijheid tegen de onderdrukkers en gecorrumpeerde elite van hun land op te eisen, en ijveren voor een menselijk bestaan, wordt hen maar al te vlug het etiket ’terrorist’ opgekleefd. Afrikanen, die door het Westen veroorzaakte chaos in grote getale op de vlucht gedreven worden en via de Middellandse Zee naar Europa trachten te gaan, worden omgedoopt tot ‘illegale’ migranten. Wanneer iemand aan landen bommenwerpers en hightech wapens verkoopt, goed wetende dat deze wapens worden gebruikt om mensen te doden, doet hij een bijdrage tot de wereldvrede hoewel hij in feite een oorlogsmisdadiger is van het ergste soort.
De VS en NAVO kunnen niet overal met hun militaire troepenmacht ingrijpen en willen zo weinig mogelijk body bags naar huis brengen. Dus geven ze volmacht tot oorlogvoeren aan lokale spelers, of huurlingen, bezorgen hen het nodige wapentuig en laten kassa van hun wapenproducenten rinkelen. Wat de uiteindelijke en ware doelstelling is.
Bronnen:
The new arms race – Thopmas Gaist
Pour l’empire la finalité c’est le chaos pas la victoire – Peter Koenig
