Volgens de Israëlische overheid heeft de muur die ze de voorbije maanden opgetrokken heeft in de Bezette Palestijnse Gebieden als doel, de veiligheid van de Israëliërs te vrijwaren. De Israëlische overheid neemt aan dat deze muur elke wanhopige Palestijn uit de door hen bezette Westelijke Jordaanoever zal verhinderen een zelfmoordaanslag te plegen in Israël. Maar het omgekeerde is waar.
De muur is 8 meter hoog en wordt enkel onderbroken door wachttorens en poorten die bemand zijn door Israëlische soldaten. Waar de muur door de velden loopt bestaat hij uit een serie van prikkeldraden en andere soort metalen draad waar elektriciteit op staat. Daar waar de Israëliërs de muur vlak naast Palestijnse huizen gebouwd hebben, is de muur opgetrokken uit dikke lagen beton. Daarbij is er aan de Palestijnse kant een loodrechte 2 meter diepe greppel gegraven die nog eens met verscheidene op elkaar gestapelde rollen prikkeldraad afgebakend is. Langs weerszijden ligt een weg om het bewaken van de muur door soldaten in legerjeeps te vergemakkelijken.
De poorten in de muur zijn er om gemakkelijke doorgang van Israëlische soldaten en kolonisten te vrijwaren. Palestijnen die naar hun akkers, ziekenhuizen, familie, scholen of werk aan de andere kant van muur willen kunnen dit alleen nog mits toestemming van de Israëlische soldaten. Voor de bouw van de muur heeft Israël honderden vierkante kilometers vruchtbaar land en honderden waterputten en bronnen ingenomen die volgens de VN verdragen in Palestina liggen.
Sommige Palestijnse dorpen liggen nu ook volledig achter de muur en zodoende hebben 206.000 Palestijnen geen toegang meer tot de Westelijke Jordaanoever, noch tot Israël. De Israëlische overheid neemt aan dat voor deze mensen de isolatie van hun dorp na enkele jaren economisch onleefbaar zal worden en ze "vrijwillig" zullen verhuizen naar wat er nog over zal blijven van de Westelijke Jordaanoever.
De muur zal in totaal 650km lang zijn en zal het grondgebied van Palestina tot 12% van het originele Palestijnse grondgebied van voor de oprichting van de staat Israël in 1948, gereduceerd worden. Niettegenstaande internationale kritiek op de bouw van muur kreeg Israël toch genoeg geld van haar gulle donors om deze muur te bouwen. De kost van de bouw van de muur bedraagt 2,5 miljoen Euro per kilometer. Reeds 102.320 bomen, die eigendom van Palestijnse boeren zijn, werden gekapt om plaats te maken voor de muur.
Jayyous overgeleverd aan willekeur
Mijn schoonfamilie woont al eeuwen in Jayyous, een dorp van ruim 2200 inwoners in de West Bank 15km ten oosten van de Israëlische badplaats Netanya. De inwoners van Jayyous die bijna allemaal landbouwers zijn, zijn door de muur nu overgeleverd aan de willekeur van de Israëlische soldaten om gewassen op hun land te kunnen verbouwen. De muur scheidt het dorp van 900 hectaren van hun landbouwgrond.
Indien de muur op de grens vastgelegd door de VN resoluties van 1967 tussen Israël en Palestina gebouwd was, dan had de grond van de inwoners van Jayyous nog in de Westelijke Jordaanoever gelegen. Maar de Israëlische overheid respecteert de VN-resoluties niet en heeft zonder straf nog enkele kilometers van de Westelijke Jordaanoever bij Israël geannexeerd. Alle dorpen die te dicht bij de grens door de VN bepaald in 1967 lagen zijn nu allemaal van hun vruchtbare grond en waterputten gescheiden.
De dorpelingen van Jayyous zijn nu door de muur gescheiden van hun grond die ze al eeuwenlang bewerken en die jaarlijks voor een opbrengst van 7 miljoen kilogram groenten en fruit zorgt. Deze oogst voorziet 350 families van een inkomen. De grond, die nu door de bouw van de muur in Israël ligt, is erg vruchtbaar en er zijn grote boomgaarden met sinaasappelen, clementines, mandarijnen, citroenen, guava, amandelen, olijven, komkommers, tomaten, aubergines en courgetten.
Waterputten
Vooral de waterputten op deze strook land zijn voor Israël van strategisch belang. Deze hoog industrialiseerde maatschappij heeft grote hoeveelheden water nodig: per Israëli wordt 270 liter water per dag verbruikt terwijl elke Palestijn maar 50 liter water per dag ter beschikking heeft. In Israël valt maar 45,5 cm regen per jaar terwijl er in de West Bank 73,4 cm regen valt. Daardoor zijn de 6 waterputten die op de landbouwgrond van Jayyous liggen erg waardevol voor Israël.
Sinds deze waterputten nu plots aan de Israëlische kant van de muur liggen krijgen de inwoners van Jayyous nog maar een keer om de drie dagen voor een periode van 2 uur water. Op die twee uur moeten de watertonnen op de daken van de 350 families die in het dorp wonen gevuld worden. Maar dat water is niet voldoende om iedereen van water voor huishoudelijk verbruik te voorzien. Zodoende kan elke dorpeling nog maar 20 liter water per dag gebruiken terwijl ze vroeger voor huishoudelijk gebruik en voor de irrigatie van hun akkers steeds water genoeg hadden.
De muur is een drama voor alle boeren en hun families die nu elke dag de heuvel waarop het dorp ligt afdalen naar de poort. De Israëlische militaire autoriteiten hadden aan de boeren laten weten dat de poort om 7u ‘s ochtends, 12u ‘s middags en 7u ‘s avonds telkens 5 minuten geopend zou worden om de boeren toe te laten naar hun akkers te gaan. Maar in realiteit komen de soldaten op onwillekeurige tijdstippen en wordt de poort geopend als de soldaten zin hebben, soms 3 keer per dag, soms 1 keer per dag, soms nooit.
Ikzelf heb al enkele keren met mijn schoonfamilie aan de poort staan wachten. Herhaaldelijk kwamen de soldaten de poort openen om er zelf door te rijden maar lieten de ons, de dorpelingen staan in de hete zon of koude regen. Als we een poging ondernamen om toch samen met de soldaten door de poort te geraken om bijvoorbeeld naar het dorp terug te keren, werden we met traangas en kogels bedreigd.
Tijdens de Ramadan schepten de soldaten er extra plezier in om de boeren in hun velden aan de poort willekeurig te laten wachten tot 8u ‘s avonds, goed wetende dat de boeren die allen moslims zijn en vasten om 5u thuis wilden zijn om te bidden en te eten. Hierop stuurden de dorpelingen kinderen naar de poort om eten over de muur te gooien zodat hun ouders die de hele dag met een lege maag op het land gewerkt hadden toch zouden kunnen eten. Maar men moet al sterke armspieren hebben om een zak eten over de poort te gooien die toch wel 5 meter hoog is.
Vergunningen
De Israëlische overheid had beloofd dat alle dorpelingen de toegang tot hun land en het recht om hun akkers te bewerken zouden blijven behouden. Maar vorige maand brachten de soldaten vergunningen voor de boeren naar het gemeentehuis van Jayyous.
Toen de burgemeester de vergunningen nakeek bleek dat een te verwaarlozen percentage van de actieve boeren een vergunning om zijn eigen land te bewerken had gekregen. De meerderheid van de vergunningen waren voor inwoners boven de 60 en onder de 12 jaar, voor dorpelingen die niet meer in Jayyous wonen, zoals mijn echtgenoot en zelfs voor dode boeren. Zo hebben twee schoonbroers, die tijdens de oogst gewoonlijk het meest actief zijn in de boomgaarden van onze familie, geen vergunning gekregen en zal de citrusoogst deze winter door de oudste en jongste leden van de familie moeten gebeuren.
Als de boeren niet meer naar hun velden kunnen, kunnen ze niet irrigeren noch de gewassen verzorgen, hierdoor verliezen ze hun oogst en het familie-inkomen. Daardoor zullen ze ook niet meer kunnen investeren in zaden om te planten en zo zal er steeds meer land komen braak te liggen. Als Palestijns land lang braak ligt, confisqueert de Israëlische overheid dit land.
Toen mijn echtgenoot, Mohammed, onze kinderen op het einde van de Ramadan meenam om in de sinaasappelboomgaarden van onze familie te spelen en hen hierbij met onze camera filmde, trokken de soldaten bij hun terugkeer aan poort voor de ogen van onze kinderen de camera uit Mohammed zijn handen en wisten de film helemaal uit. Onze 5-jarige zoon begrijpt helemaal niet waarom de soldaten de citroenenbomen van zijn opa willen.
Poort dicht
Het argument dat de muur gebouwd wordt om de Israëliërs te beschermen tegen Palestijnse zelfmoordacties houdt geen steek want tijdens joodse feestdagen die soms een week kunnen duren, openden de soldaten de poort bij Jayyous helemaal niet meer. Zo was mijn schoonbroer Izzat samen met een heleboel boeren op een ochtend vertrokken naar zijn veld en heeft hij uiteindelijk 10 dagen op zijn veld doorgebracht omdat de soldaten de poort niet meer openden. Myriam, mijn schoonzus stuurde dagelijks sterke jongens van het dorp naar de poort om eten en propere kleren voor hem over de poort te gooien.
Tijdens die periode was het voor de boeren zeer gemakkelijk om Israël of de naburige kolonie waarvoor enkele jaren geleden al 136 hectare van Jayyous land geconfisqueerd werd, binnen te wandelen en zich op te blazen indien ze dit hadden willen doen.
Mijn schoonvader, 75 jaar oud, die een aantal weken geleden 10 uren aan de poort heeft moeten wachten alvorens de 20-jarige Israëlische soldaten hem toelieten zijn boomgaarden te verlaten en naar het dorp terug te keren, is van mening dat dit het begin van het einde is. Hij schat dat hij binnen een jaar tijd geen water meer uit zijn put zal mogen pompen om zijn bomen te irrigeren en dat het hem helemaal verboden zal worden om nog naar zijn citrusboomgaarden te gaan. Al jaren is het hem verboden om zijn sinaasappelen en citroenen te exporteren, maar als deze bomen en vruchten binnen enkele jaren in Israëlische handen vallen is het niet onwaarschijnlijk dat Sinterklaas sinaasappelen van Jayyous in België uitdeelde, made in Israël.
Door het bouwen van de apartheidsmuur zal Israël in plaats van zijn inwoners te beschermen tegen zelfmoordaanvallen alleen maar meer kwaad bloed zetten bij de Palestijnen. De muur ontneemt het inkomen van duizenden boerenfamilies. Door de resterende 12% van de Palestijnse grond te ommuren en zo elke mogelijke economische activiteit te verhinderen, zal de stijging van de armoede onder de Palestijnen een grotere bedreiging vormen voor de veiligheid van Israël dan indien Israël dit geld aangewend had om de Israëlische kolonisten die in de kolonies wonen te betalen om naar Israël te verhuizen en zo de totale Westelijke Jordaanoever voor de Palestijnen te reserveren. De Israëlische overheid heeft gekozen voor bezetting en landonteigening in plaats van een rechtvaardige en eerlijke oplossing van het conflict.
(Uitpers, nr. 49, 5de jg., januari 2004)
Voor meer informatie over de "apartheidsmuur":
www.stopthewall.org
www.codip.be
