De machtigen der aarde hebben elkaar weer ‘s ontmoet in Davos, zoals elk jaar nu al voor de 45ste maal. De Davos-acteurs blijven hun machtsgreep vergroten. De elite die in Davos bijeenkomt zorgt voor de hyperconcentratie van de rijkdom en de utbreiding van de armoede. Verzet en opstand tegen de wereldorde van de rijken groeit echter ook.
Twee werelden
We leven inderdaad met twee werelden. Deze van de triomferende rijken zonder sociaal geweten – zij die afhankelijk zijn van de (super)winsten – en de andere, deze van de uitgebuiten en onderdrukten – zij die afhankelijk zijn van een loon, vervangingsinkomen, of in armoede moeten leven. Dat is het lot van de meerderheid van de mensheid, onderdrukt, vernederd en beledigd, tot loonslaaf gedegradeerd, of uitgesloten uit het systeem. Een meerderheid die 95 procent van de wereldbevolking vertegenwoordigt. Ze komt meer en meer in opstand om neen te zeggen tegen de soberheid, neen tegen uitbuiting en armoede, neen tegen dominantie van de machtige rijkdombezitters en deze die hen dienen.
De ultrarijke Davos-acteurs blijven hun machtsgreep en plannen opbouwen. Elk jaar werken ze aan hun uitbreidingsstrategie op alle vlakken van de economische activiteit. Ze eigenen zichzelf de missie toe om de wereld te domineren als een goddelijke opdracht om de collectieve rijkdom naar hun schatkisten te versluizen. Deze contradictie is een onhoudbare situatie, het is een schande, een onrecht , een humanitaire ramp van grote omvang.
Het toont de twee facetten van de mensheid, de hyperconcentratie van de rijkdom in de wereld aan de ene kant, de loonslaven die bedreigd worden in hun dagelijkse levenssituatie om te overleven aan de andere kant.
Het is van groot belang dat we teruggaan naar het collectief denken over de rampzalige situatie waarin de burgers op deze planeet leven.
Concentratie van de rijkdom
We stellen vast dat de rijkdom van de 1% superrijken blijft groeien en astronomische hoogten bereikt. Uit een Oxfam rapport blijkt dat de kloof tussen de ultrarijken en de rest en van de wereld is toegenomen. Dat 62 mensen nu zelf zoveel in hun bezit hebben als de helft van de wereldbevolking samen.
Volgens de NGO prognose, gebaseerd op gegevens van Credit Suisse, zal in 2016 de rijkdom van de zeer rijke 1% groter zijn dan deze van de 99% anderen. De globale rijkdom wordt in toenemende mate geconcentreerd in de handen van een aantal steeds rijkere miljardairs. Het jaar 2015 kenmerkt zich door een record van 1826 miljardairs volgens de ranglijst van Forbes, in 2014 waren ze nog met 1.645. De gezamenlijke rijkdom van de ultrarijken bereikt nu 70.500.000.000.000 tegen 64.000.000.000.000 in 2014 ( journal Le Devoir 03.8.2015).
De OESO (Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling) schat de toenemende inkomensongelijkheid als het meest belangrijke en verontrustende aspect in de economische ontwikkeling van de wereld.
Davos is het rendez-vous, het Mekka van de rijken en machtigen. Ze beraden zich over de bedreiging en de veiligheid van hun activa in de gebieden onder hun controle en overheersing. Ze discussiëren over de belangrijkste zorgen van de tijd en zoeken strategieën om hun greep op de wereldeconomie te behouden.
Hun voornaamste bezorgdheid betreft de verlaging van de grondstofprijzen, de onzekerheid rond de werkelijke waarde van hun activa, de concurrentie van China, en de business-kansen van de regionale gewapende conflicten.
De rijken ontmoeten elkaar om de vruchten van hun overwinningen op de wereldmarkt te delen en om te leren zich te wapenen tegen mogelijke gevaren voor hun activa. Want veiligheidsrisico’s verminderen de algehele ontwikkeling van de door hen beheerde industriële activiteiten. Ze plaatsen hun veiligheid en privacy op hetzelfde vlak.
Militarisering
Een van hun strategieën heeft met militarisering te maken. Een belangrijke wijziging die men in 2016 kan verwachten op wereldvlak is het groeiende belang van de militaire macht, ook deze van de kleine spelers die de neiging hebben om met die van China te integreren. Verder is er nog de economische en humanitaire vluchtelingencrisis in het Europese continent. Hierbij wordt al te vaak uit het oog verloren dat de Westerse bombardementen en bezettingspolitiek het sociale weefsel van die samenlevingen totaal kapot heeft gemaakt, wat het terrein heeft geopend voor allerlei nieuwe actoren, de ene al gewelddadiger dan de andere.
De ongelijkheid heeft een zeer concreet gezicht. De uitbreiding van de armoede treft de helft van de mensheid. De overgrote meerderheid van de burgers op onze planeet heeft slechts 5,5% van de globale rijkdom. Deze endemische armoede heeft de neiging zich verder te verspreiden.
Volgens het UNDP (United Nations Development Programme), leven meer dan 1 miljard wereldburgers van 1 dollar per dag. Bijna de helft van de wereldbevolking moet leven met minder dan 2 dollar per dag. 20% van de wereldburgers bezitten 90% van de rijkdom. 448 miljoen kinderen lijden aan ondergewicht, 1 op 5 kinderen heeft geen toegang tot het basisonderwijs. 876 miljoen mensen zijn analfabeet waarvan twee derde vrouwen. 80% van de vluchtelingen zijn vrouwen en kinderen; vrouwen verdienen 25% minder dan mannen bij gelijke vaardigheden. Elke dag sterven 30.000 kinderen onder de vijf jaar in de ontwikkelingslanden aan ziekten die voorkomen kunnen worden, meer dan 500.000 vrouwen overlijden tijdens de zwangerschap of bevalling. Meer dan 1 miljard mensen hebben geen toegang tot veilig water en adequate sanitaire voorziening.
Ook het fenomeen van de werkende arme groeit. Het loon dat wordt uitbetaald is te laag om een (echt) menswaardig leven te kunnen lijden. Echter, het groeiend besef hieromtrent bracht bijvoorbeeld een Jeremy Corbyn aan het hoofd van Labour in Groot-Brittannië, en is de motor voor de steun aan Bernie Sanders in de strijd om presidentskandidaat te kunnen worden voor de Democratische Partij in de USA. Verkiezingen lijken voor een groeiend deel van de betrokkenen weer om politiek te gaan.
Besluit
We leven in zeer duistere en onzekere tijden. Een kleine elite blijft sterker worden ten koste van de samenleving, terwijl miljarden mensen verarmen, lijden en voortijdig sterven na te zijn uitgebuit en vernederd. Om dit onrecht van hun politiek en economisch systeem te onderhouden, zorgen de VS en de NAVO ervoor dat de staten zichzelf de nodige middelen geven (budgetten voor defensie en binnenlandse veiligheid) om de eventuele protestbeweging of opstand te kunnen onderdrukken. De westerse tandem blijft zich constant bewapenen door de wapenproductie op te drijven en te moderniseren en deze te exporteren naar vrienden in alle regio’s van onze planeet. Wanneer ze weerstand ontmoeten ontketenen ze direct of bij volmacht een oorlog.
Kortom de westerse Davos-praktijk betekent meer ongelijkheid, miserie, oorlog.
