Al meer dan dertig jaar boycot ik het bedrijf Danone, vooral gekend voor yoghurt en water. Het heeft Danone niet erg geschaad, maar ik was zo boos omdat ze toen meer dan 3000 personeelsleden hadden ontslagen om de beurskoers te doen stijgen. Emmanuel Faber heeft onlangs ook 2000 mensen weggestuurd in een poging zijn vel te redden. Maar het mocht niet baten, hij is oneervol en op staande voet ontslagen omdat hij “een kapitalist met een menselijk gelaat” wou zijn.
Met een missie
Faber kwam o.m. in 2016 in het nieuws toen hij als PDG van Danone een warm pleidooi hield voor sociale rechtvaardigheid en voor ecologisch ondernemen. Danone moest deelnemen aan de strijd tegen klimaatopwarming. Vorig jaar keurde de algemene vergadering met 99,5 % het statuut van “entreprise à mission”, bedrijf met een zending, goed. Dat kon de aandeelhouders weinig schelen, zolang er maar flinke dividenden werden behaald.
Daar wringt nu het schoentje. Terwijl de grote concurrenten, Nestlé en Unilever, reuzenwinsten maakten, bleef Danone onder de verwachtingen van de aandeelhouders. “Sinds 2014 is het rendement van een aandeel Danone 29 %, tegen 72 % voor Unilever en 79 % bij Nestlé”, zei Francesco Trapani vorige maand.
15%
Trapani leidt het “durffonds” Bluebell Capital en leidde de voorbije maanden de aanval tegen Faber. Dat de winst nu zelfs onder 15 % was gezakt, deed voor Bluebell en enkele andere fondsen de deur dicht.
iens, 15 % doet bij mij een belletje rinkelen. Toen de failliete De Standaard en co in 1976 werd overgenomen door André Leysen, kregen we op de Ondernemingsrad te horen dat er naast de bestaande pijlers (vrije onderneming en toen ook nog Vlaams en christelijk) een andere pijler erg belangrijk was: een rendement van 15% op de omzet. In feite was dat de veruit de belangrijkste.
Faber ondergaat nu het lot dat duizenden andere personeelsleden van Danone, onder meer door zijn toedoen, hebben meegemaakt, ontslagen worden.
Er was nog een poging om Fabers idee te redden vanuit Inclusive Capital Partners, een fonds waarin we Lady Lynn Forester de Rotschild en het Vaticaan terug vinden. Het mocht niet baten. Kapitalisme, al dan niet met een menselijk gelaat, draait in de eerste plaats altijd om winst.
