Snel rijk worden? Vergeet de Lotto, koop cryptomunten, bitcoins of ethereum of weet ik veel hoe ze allemaal heten. Je koopt, pardon, delft voor duizend euro en voor je’t goed beseft heb je er vijfduizend in de hand. Zo werd er de afgelopen jaren reclame gemaakt voor een munt die zuiver speculatief is, aan geen enkele vaste waarde is gekoppeld en meer op esoterische newspeak is gebaseerd dan wat anders.
De ATH – All Time High – van de Bitcoin was in November 2021 toen hij 69.000 USDollar waard was. Vandaag? Minder dan twintigduizend. Meer dan ooit ziet het er naar uit dat cryptomunten gewoon gebakken lucht zijn.
Er zijn momenteel zo’n negen duizend verschillende cryptomunten in omloop, de Bitcoin is gewoon de meest bekende. Hun totale marktwaarde zou zo’n miljard USDollar bedragen.
Het startpunt was 2009, toen Satoshi Nakamoto – niet de echte naam, de identiteit van de uitvinder is nog steeds niet bekend – met een revolutionaire technologie, blockchain, zijn nieuwe munt voorstelde. De bedoeling was om volledig ‘vrij’ te zijn, dit is vrij van alle autoriteit zoals centrale banken. Blockchain kan niet achterhaald worden, bitcoins worden ‘ontgonnen’ en evolueren volkomen ‘normaal’ op de markt. Maar kunnen dus geweldig schommelen, zoals blijkt uit de cijfers. Bitcoins kunnen echter wel gestolen worden en er zijn geregeld pogingen tot oplichting. Ze worden gebruikt om geld wit te wassen. Er is geen enkele transparantie in de handel in cryptomunten.
Er zijn pogingen van overheden om die munten te reguleren, hier en daar lukt dat, er zijn ‘stablecoins’ and ‘altcoins’ ontstaan die meer stabiliteit zouden moeten bieden. Regeringen proberen de meerwaarde bij verkoop ook te belasten, maar daarvoor moeten ze een zicht hebben op de verhandelingen.
Niet alleen beleggers in cryptomunten maken winst, ook de makelaars die op elke verhandeling een commissie innen horen de kassa rinkelen.
De cryptowind ging zo hard waaien dat sommige regeringen dachten er een goede zaak mee te doen en zo konden ontsnappen aan vervelende controles van het IMF of aan eventuele sancties van de V.S. De extravagante President van El Salvador, een straatarm landje, kocht voor meer dan honderd miljoen USDollar aan Bitcoins en gaf de munt een legale status in zijn land. Bedrijven werden verplicht de bitcoin als betaling te aanvaarden. Hij en met hen veel Salvadoranen zijn nu de helft kwijt. Zijn grote plannen om een Bitcoin City te bouwen, een soort belastingparadijs dat zou functioneren met geothermische energie uit een vulkaan, worden voorlopig opgeborgen.
Die geothermische energie was anders wél een goed idee. Cryptomunten zijn namelijk energieslurpers. Eind 2021 had Bitcoin al zo’n 65 miljoen Ton CO2 uitgestoten, wat volgens The Economist evenveel is als de totale uitstoot van een land als Griekenland. Er is voor elke transactie meer dan 700 KwH nodig. Andere cryptomunten zijn zuiniger, maar dat is wel zeer relatief. Het blijft verbazen dat ecologisten ons onder de vliegschaamte willen bedelven, maar zedig zwijgen over wat die financiële speculatie kost (net zoals de hele digitale industrie trouwens).
De ‘munt van de toekomst’ kan de munt van het verleden worden. Het vertrouwen is weg. Het was gewoon gebakken lucht, zo blijkt nu. De toekomst zal vertellen hoe het verder gaat maar in die grote vrijheid en dat grote geld is het best niet al te veel te beleggen.
