Over Grijze Wolven en gelijkaardige fenomenen
Genocide, de term is weer dagelijks gebruik in verband met Gaza. Intussen wordt er nauwelijks stilgestaan bij de uitloper van een andere genocide: honderden Armeniërs uit Nagorno-Karabach/Artsach zijn gedood, meer dan 100.000 zijn twee maanden geleden weggejaagd naar wat nog overblijft van Armenië. Wat met de herinnering aan die genocide van 1915? En wat met het gebrek aan cordon sanitaire voor Turkse en andere extreem-rechtse bewegingen dan Vlaams Belang en co?
Want hier is vaak geen sprake van een cordon. Hierbij zijn twee datums van belang die zich beide op een relatief korte termijn afspeelden. 30 april 2015; waarin de kamer een minuut stilte hield voor de slachtoffers van de Armeense genocide. Opgevolgd met een kleine drie maanden later; op 23 juli waarin de Kamer de resolutie aannam over de Armeense genocide.
2015 de maskers vallen af
Beide gebeurtenissen werden met een ruime meerderheid gesteund, bijgetreden door diverse politieke kleuren. Maar als men nader kijkt naar de parlementsleden met een Turkse achtergrond, is het plaatje anders. Onder de leden met Turkse achtergrond was er immers geen meerderheid voor de erkenning, dat was puur racisme en negationisme. Bij het stiltemoment in de Kamer voor de meer dan een miljoen Armeense slachtoffers, kwam een significant deel zelfs niet opdagen. Puur misprijzen voor het menselijk leven dat we kunnen verwachten van extreemrechts.
Bij negationisme denken we bijna automatisch aan personen als Filip Dewinter. Maar vreemd genoeg gebeurt dit zelden voor deze negationistische parlementsleden. Er waren wel uitzonderingen. Zo werd het Brussels parlementslid Mahinur Özdemir uit haar toenmalige partij, CDH, gezet. Helaas betekende dit voor het CDH een kleine leegloop van leden en stemmen.
Helaas volgden de andere partijen de CDH hier niet in. In plaats daarvan koos men voor de stille dood van het cordon sanitaire, men maakte bewust de keuze voor een gedoogbeleid tegenover racisme en negationisme. Taboe en doofpotoperaties zijn de rode draad van de drie andere partijen. (Wat de impact op het carrièrepact van mevrouw Mahinur Özdemir betreft. Heeft deze schertsvertoning wel een einde gemaakt aan haar politieke loopbaan in België. Hoewel haar politieke loopbaan nieuwe hoogtes kent in de Turkije. Waarbij haar laatste benoeming door de conservatief islamietische AKP een ministerieel mandaat (familiale zaken).
De sociaaldeùocraten en hun negationisten
Bij de PS heeft Emir Kir eigenlijk geen directe consequenties ondervonden. De PS en haar voorzitter Paul Magnette bleek geen enkel gezag te hebben. Zo claimde Magnette wel dat meneer Kir aanwezig zou zijn op het moment van de herdenking van de Armeense genocide, wat hij natuurlijk niet deed. Pas op 17 januari 2020, heeft de partij Emir Kir uitgesloten, toen die meer en meer in opspraak kwam.
Er waren zijn connecties met extreemrechtse groepen en contacten met figuren die openlijk racistisch en homofoob zijn. Maar toch heeft de PS hem zolang gedoogd, waarbij natuurlijk de vraag rijst of er bij de PS ook plaats zou zijn voor iemand als Filip Dewinter? De relatie van de PS en Emir Kir, is eigenlijk gewoon niet meer dan pure morele prostitutie.
Waarbij men elke morele claim opgaf om eigen politiek gewin in het Brusselse gewest veilig te stellen. Dat is het toch als men prominente leden heeft die actieve banden onderhouden met neofascistische groepen als de Grijze Wolven. Maar toch de schijn van cordon sanitaire ophouden.
De Vlaamse tegenhanger Sp.a (nu Vooruit) heeft haar negationistisch federaal parlementslid Fathma Pehlivan. Wat daarover bij de discussie over de Armeense genocide in de Wetstraat te horen viel, is beschamend. Zij vond namelijk dat de resolutie over de Armeense genocide een zet was van extreemrechts “om de Turken te kloten”.
Walgelijk. Dat zoiets aanvaard werd in een zogenaamde antiracisme partij is hallucinant; zoiets wordt eerder verwacht van extreemrechts. De sp.a heeft toen gefaald op het vlak van racisme.
Ook CD&V had zijn negationist, Veli Yuksel zien vertrekken. Zij stapte uit eigen beweging naar de liberale partij. Veli yuksel zetelt vandaag in het Gents stadsbestuur dat ironisch genoeg claimt het meest antiracistische stadsbestuur te zijn. Misschien moet een verstandige Gentenaars eens zijn burgemeester, inlichten dat negationisme zeer racistisch is.
Grijze Wolven zijn oké, VB niet?
Vanwaar dat gedogen tegenover dit soort uiterst-rechts? Het antwoord ligt deels in het politiek cliëntelisme van diverse partijen. Een stem voor Emir Kir was dan toch ook een stem voor de PS. Die redenering volgden ook andere partijen, elke negationist met aanhang levert een pak stemmen op. Die partijen hebben de Kirs meer nodig dan omgekeerd.
Dan maakte het niet dat Kir relaties heeft met de Grijze Wolven. Want de Grijze Wolven is geen politieke partij hier in België, die opkomt bij Belgische verkiezingen. Daar zit het voornaamste verschil met Vlaams Belang dat een directe concurrentie vormt voor elke Belgische partij.
Die ‘Grijze W
olven’ heeft als beweging via verscheidene figuren tentakels in diverse politieke partijen, PVDA en VB uitgezonderd. Zij worden vaak meer dan gedoogd, want zij hebben grote invloed binnen de Turkse diaspora in België. Tegen hen dus geen cordon sanitaire uit politieke berekening.
Waarom is er daarover zou weinig verontwaardiging. Journalisten, commentatoren, politologen… ze zijn muistil. Deze vorm van extreem-rechts wordt stilzwijgend aanvaard. Terwijl er over autochtoon extreem-rechts wel alarm wordt geslagen. Temeer na de successen ervan in o.m. Zweden, Nederland, Italië. Toch blijft het tenenkrullend, dat men deze vorm van negationisme die lijnrecht staat tegenover de geest van het cordon sanitaire.
Mijn vraag aan deze journalisten en politieke commentatoren: als u zo weinig geeft of om de geest van het cordon sanitaire, hoe kan u dan verwachten dat de gewone burger er om geeft? De geruisloosheid waarmee men eigenlijk extreemrechts gedachtegoed heeft genormaliseerd, is beangstigend. Vandaar mijn verzoek: Hou vast aan het ‘binnenlands’ cordon sanitaire, maar beperk het niet daartoe. Blijf niet blind voor de talrijke andere gedaantes van extreemrechts die ook erg gevaarlijk zijn.
