Hillary Clinton slaat de plan mis door te spreken over een volstrekt onverantwoorde actie van de onthullings-/klokkenluiderswebsite WikiLeaks. Er zijn namelijk evenveel argumenten vóór als tégen publicatie van de documenten aan te voeren. De discussie daarover draait immers om de (kern-)vraag of daarmee het algemeen belang gediend of geschaad wordt!
Een open vraag, omdat over de interpretatie van het algemeen belang geen eenstemmigheid bestaat. De paradox is dat voor het realiseren van die broodnodige eenstemmigheid zich de WikiLeaks-website leent. Daarvoor zullen de boodschappers, de producenten van de belastende documenten, wel als volwaardige gesprekpartners gezien moeten worden door de geadresseerden. Dus zullen zij serieus genomen moeten worden ‘als mens’ en niet weggezet moeten worden ‘als vijand’, die met alle kracht (getuige het internationaal aanhoudingsbevel tegen Julian Assange) bestreden moet worden. Op basis daarvan is nu eenmaal geen vruchtbare discussie en een daarmee corresponderend beleid te voeren dat het begrip democratie eer aan doet. Nationaal noch mondiaal.
– Het is opvallend dat in de discussie rond WikiLeaks veelal op de man wordt gespeeld in plaats van op de bal. In tegenstelling tot de politiek zou van de journalistiek, als onafhankelijke informatieverstrekker, anders verwacht mogen worden. Op de keper beschouwd gaat het namelijk niet om de persoon Assange als journalist, maar om de (tijd-)geest die de site WikiLeaks heeft vrijgemaakt. Achter de ordinaire roddels van diplomaten over staatshoofden, schuilt namelijk de verwijzing naar de turbulente tijd waarin wij – als mensheid – leven. In die verwijzing ligt tevens de oproep besloten dat wij, in het belang van het algemeen, grip moeten zien te krijgen op onze op hol geslagen tijd. Die broodnodige beteugeling is niet mogelijk via een internationaal aanhoudingsbevel tegen Julian Assange, integendeel(!), maar enkel door met elkaar – als wereldbevolking – om de (VN-)tafel te gaan zitten. Om tot een vruchtbare mondiale dialoog te komen zullen de tafelgenoten wel (ere wie ere toeko mt) en bloc en in alle openheid ruiterlijk moeten verklaren dat de klokkenluiderssite WikiLeaks de politiek-economische krachten achter onze chaotische tijd genadeloos heeft blootgelegd. Hopelijk is zo’n ruiterlijke verklaring voor het alziend tv-oog niet teveel gevraagd voor de 192 staatshoofden, die de VN (en daarmee ‘ons-als-mensheid’, ofwel ‘het algemeen belang’) representeren.
– Wel beschouwd richt Assange zijn pijlen niet op Amerika of welk ander land dan ook, dus is hij niet bedreigend voor de nationale veiligheid van enig land. Met zijn openbaarmakingen speelt hij enkel in op de ongrijpbare (want boven plaats en tijd uitstijgende) tijdgeest, die hunkert naar openheid, naar transparantie wereldwijd. De arrestatie van Assange leidt slechts de aandacht daarvan af. Als logisch gevolg daarvan laat de maatschappelijke vertaling van die wereldomvattende hunkering op zich wachten. De vraag is alleen ‘voor hoe lang?’. Het negeren van de alomvattende implicaties van de tijdgeest, om politieke, economische en juridische (deel-)belangen zeker te stellen, kan nu eenmaal niet eeuwig duren.
(Uitpers nr. 127, 12de jg., januari 2011)
