Het hangt er meer dan ooit van af, wie je bent, waar en hoe je werkt en woont, hoe je de ‘Covid-19-pandemie’ ervaart.
Levend en vrij rondlopend op ‘de groene buiten’, dan wel opgehokt in een stadsappartement waar je de helft of meer van de dag niet eens de zon kan zien.
Genietend van een vast inkomen dan wel als zelfstandige je inkomsten in rook zien opgaan, maar de kosten voor je bedrijf wel verder moeten ophoesten.
Gezellig in eigen huis werkend dan wel staande in de drukte van warenhuizen, ziekenhuizen, rusthuizen … Vooral in die laatste ‘huizen’ is ‘de man met de zeis’ nu alom aanwezig.
En wie nu dakloos is terwijl de dakhebbenden in hun eigen kot moeten blijven, is er aan voor de bedel-moeite in leeggelopen steden. Zelfs voor de stadsduiven dreigt door ‘Covid-19’ ‘collateral damage’.
Ook jong of oud, vrouw of man, dik of dun, gezond of ongezond: het kan nu allemaal het verschil betekenen tussen leven en dood. Covid-19 verdeelt en heerst in het kwadraat.
‘Zageventen’ zagen 16 kostbare jaren verloren gaan
En dan te zeggen dat we het wel degelijk hadden kunnen zien aankomen, dit soort reislustige supervirussen. Wetenschappers zijn al van na de eeuwwisseling aan het waarschuwen. Onderzoekskredieten aan het vragen. Ze werden weggezet als zageventen, zoals de internationaal vermaarde viroloog Johan Neyts (KU Leuven) midden maart stelde bij de VRT:
“We kenden tot november 2019 zes leden in de corona-familie: vier leden geven milde verkoudheden en daar gaven we al jaren les over aan studenten. Plots staat in 2003 het SARS-coronavirus op en in 2013 MERS. Stel dat we dit toen serieus hadden genomen – nu 16 jaar na datum – dan hadden we de tijd gehad om heel krachtige remmers te ontwikkelen en hadden we wellicht vandaag iets dat werkzaam zou moeten zijn tegen een nieuw lid van de coronafamilie.”
Maar dat gebeurde niet. Neyts: “Soms worden wij virologen een beetje als zageventen bekeken. Men gelooft niet dat er een nieuwe pandemie zal uitbreken.”
Volksgezondheid aan private winstbelangen verkwanseld
In plaats van universitaire onderzoekers te financieren, verknalden politieke bewindvoerder het door heelder gezondheidssectoren aan private winstbelangen uit te verkopen.
De nieuwsmail van ‘Apache’ bracht op zaterdag 4/4/20 dit bericht gebaseerd op ‘De Groene Amsterdammer’: “Ontmantelde Nederlandse vaccinkennis”.
“Nederland had, net als vele andere Europese landen, lange tijd een overheidsfabriek om op grote schaal vaccins te ontwikkelen en te produceren. Tijdens deze coronacrisis kan de Nederlandse overheid er echter niet meer op rekenen: de staatsvaccinfabriek werd de voorbije tien jaar in stukjes en beetjes verkocht aan de farmaceutische sector.
Ook de onderzoekscapaciteit werd grotendeels geprivatiseerd. De Groene Amsterdammer toont hoe dat gebeurde, en welke negatieve gevolgen die privatisering had. Zo bleek de private industrie niet geïnteresseerd te zijn in onderzoek naar nieuwe vaccins. Dat onderzoek moet in het geval van het nieuwe coronavirus nog grotendeels beginnen, waardoor het nog zeker een jaar lang wachten is op een vaccin.
Nederland is niet het enige Europese land dat deze weg insloeg. Een Europees of internationaal alternatief voor de verkochte nationale vaccinfabrieken kwam bovendien nooit van de grond.”
Miniparasiet mondialiseert tot groot profijt van multinationale parasieten
Hierboven hadden we het over waarschuwingen van na de eeuwwisseling. Maar ook vroeger werd er al verwittigd. In een interview op zaterdag 4 april in het Nederlandse ‘Trouw’ herinnert psychiater René Keet zich: “Ik weet nog dat ik in 1996 het boek ‘Emerging Viruses’ van Stephen Morse las. Als epidemiologen waren we er toen al van overtuigd dat er een keer een wereldwijde virusuitbraak zou komen met verstrekkende gevolgen.”
Als dan de voorbije week een vertegenwoordiger van Janssen Farmaceutica in de pers mocht beweren, dat men ‘dit niet had zien aankomen’, is dat een leugen als de ‘Burj Khalifa’. Je weet wel dat wolkenkrabbertje van nog geen kilometer hoog in Dubai.
En nu moeten we op dat soort bedrijven vertrouwen om ons uit de miserie te halen? Met nieuwe vaccins en nieuwe geneesmiddelen. En wat gaan ze de samenleving, de overheden, de belastingbetalers, de zieken, daarvoor doen betalen?
Ofwel gezondheidszorgen voor iedereen, ofwel iedereen bedreigd
Wie verkwanselde het zorgsysteem aan private belangen? ‘Politici’. ‘Bespaard’ moest er worden op de overheidsuitgaven om de bedrijfsbelastingen te verlagen zodat de winsten konden stijgen.
‘Specialisten’ allerlei beweren nu dat er na deze crisis zeker niet meer bespaard zal kunnen worden in de gezondheidszorg. Is dat niet naïef? Wedden dat straks in eigen land het separatisme weer heviger dan ooit de kop opsteekt want om toch te kunnen snijden in de gezondheidsuitgaven, zullen NVA en Blok, de Walen wel weer de schuld geven van alle mogelijke ontsporingen. Op dus naar een ‘Vlaamse’ gezondheidszorg.
Maar bij het op poten zetten daarvan, kunnen alle mogelijke stemloze groepen de dupe worden. Net het recept voor blijvend epidemie-gevaar. Want het volstaat dat kleine groepen van bijvoorbeeld afgewezen asielzoekers en transmigranten ongeïnformeerd en onverzorgd door het land blijven rondtrekken, opdat ook epidemieën met hen blijven rondtrekken. Zoals recent bleek is het zelfs moeilijk om al lang hier wonende allochtone bevolkingsgroepen zoals de Limburgse Turken, voldoende geïnformeerd te krijgen. Blijvend gericht als zulke groepen zijn op de media van hun ‘thuisland’.
Zonder respect voor onze grenzen, de hel op aarde
Meer dan ooit is nodig dat we op alle mogelijke vlakken onze grenzen weer beseffen en respecteren.
– Grenzen aan het egoïstisch groeikapitalisme op deze eindige planeet;
– Grenzen aan onze menselijke aantallen en consumptief planeet-verslinden;
– Grenzen aan het de wereld rondreizen waardoor alle mogelijke lokale parasieten, razendsnel mondiaal kunnen toeslaan;
– De grenzen ook van onze eigen ‘kwetsbaarheid’: een onooglijk virusje volstaat om ons in helse pijnen te doen kapotgaan.
Als we dat allemaal niet aanvaarden en respecteren willen, dan eindigen we steeds vaker waar we nu al gedeeltelijk aanbeland zijn: dat steeds autoritairder overheden de ‘intensieve menshouderij’ kost wat kost zullen willen verder zetten door massale ophokbevelen, steeds perfider bewakingssystemen en het verplicht geheel inpakken van onze voor elkaar doodsgevaarlijk besmettelijk geworden lichamen.
Om compassie te krijgen met de jeugd die dat soort toekomst voor zich ziet opdoemen.
Dit stuk verscheen eerder in De Groene Belg, nr. 1885, 12de jg. – 5/4/2020
Verdere info: mediadoc.diva@skynet.be
