INTERNATIONALE POLITIEK

BRICS en SCO versus G7

Image

Met de bijeenkomst in het Russische Ufa vorige maand juli, wil BRICS een tegenpool van en een alternatief voor de G7 op gang brengen. Er zal een strategie uitgewerkt worden voor een nauwer partnerschap tegen 2020 dat de concurrentiekracht van haar leden op wereldvlak moet vergroten. De BRICS landen (Brazilië, Rusland, India, China, Zuid-Afrika) willen ook een ruimere plaats geven aan gezamenlijke globale politieke en economische evaluaties, maar de politiek mag de economie niet overheersen zoals bij de G7 bijeenkomst, waar alles in functie staat van een wereldneoliberalisme gedomineerd door het Westen en Japan.

Jean Ziegler zegt terecht dat we in een wereld van kannibalen leven, die gekenmerkt wordt door een moorddadige ongelijkheid. Deze situatie moet veranderen. Meer dan 500 grote privé transcontinentale maatschappijen controleren meer dan de helft van het mondiale bruto product. Deze oligarchie van het financiële kapitaal onderwerpt onze planeet aan een tirannie om het profijt van deze minderheid te maximaliseren. Ze ontsnapt aan iedere democratische controle.
Gelijktijdig, op dezelfde planeet, vooral in het zuidelijke halfrond waar meer dan 5,2 miljard leven van de 7,3 miljard wereldburgers, sterft iedere 5 seconden een kind onder de tien jaar van de honger. Ongeveer 1 miljard mensen leven permanent ondervoed, gemutileerd door honger. Dat is een duidelijke illustratie van de schandalige ongelijkheid die onze wereld domineert door de politiek van de machthebbers van G7, EU e VS. Het is een opdracht voor iedere rechtschapen wereldburger om de misdadige orde die verantwoordelijk is voor dergelijke wantoestand haar dictatoriale macht te ontnemen. De horizon voor de wereldburgers wordt gedefinieerd in het artikel 1 van de universele verklaring van de mensenrechten: “ Iedere mens wordt vrij en gelijkberechtigd geboren. Ze zijn verstandelijk met en geweten begaafd om ten opzichte van elkaar te handelen in een geest van broederschap”. Dat is een wereld die we willen.

nieuwe  ontwikkelingsbank

Op de BRICS bijeenkomst in UFA werd besloten om een eigen ontwikkelingsbank in het leven te roepen, de New Development Bank (NDB). Op het eerste zicht lijkt deze maar een zwakke financiële speler met een startkapitaal van slechts 50 miljard dollar, veel minder dan de 327 miljard dollar van het IMF.
Ook de twee door China geregisseerde banken, de AIIB (Asian Inrastucture Investment Bank) en de ADB ( Asian Development Bank) zijn financieel beter uitgerust. Ondertussen stijgt hun financieel volume trouwens al boven dit van de Wereldbank uit en zijn ze er de onmiddellijke concurrent ervan geworden. Maar toch wil men via de NDB  strategische projecten onder BRICS regie financieren.  Het zijn vooral China en Rusland die de grootste financiële bijdrage inbrengen in de NDB. Dat toont duidelijk dat ze de nodige lessen hebben getrokken uit de Westerse sanctiepolitiek. De BRICS-landen willen in de toekomst niet  meer afhankelijk zijn van instellingen die door hun politiek-economische tegenstanders worden gecontroleerd en dus ook op zich als instellingen hun politieke en economische tegenstanders zijn.
De New Development Bank (NDB) van BRICS wil vooral de landen bijstaan die bedreigd worden met westerse sancties. China wil via de NDB infrastructuurprojecten financieren die bijdragen tot de onderlinge versterking van de landen in Eurazië en de aan- en afvoerlijn van grondstoffen diversifiëren door deze minder afhankelijk te maken van het maritieme transport. Gelijklopend willen China n Rusland ook een integratie van een nieuw muntsysteem voor de onderlinge handel instellen om zo zich los te koppelen van de Amerikaanse dollar. Het feit dat de Euraziatische plannen van Rusland en de uitbouw van een nieuwe Chinese zijderoute samensporen moet tot enige zenuwachtigheid leiden in de Westerse strategiekamers. De Shanghai SCO cooporation moet de politieke bescherming van de landen in de regio op zich nemen. India en Pakistan verwierven nu in juli het lidmaatschap van de SCO, dat voor elk van hen in werking zou moeten treden in 2016. Dat toont duidelijk de stabiliseringsfunctie van de regionale samenwerking aan voor beide landen die samen 1,4 miljard burgers tellen en die sinds hun onafhankelijkheid altijd vijandig tegen elkaar hebben staan. Wat men in het Westen maar al te gemakkelijk als een religieus conflict verklaart.
Eurazië organiseert dus zichzelf, kan je wel zeggen. Niet zonder ironie moet men vaststellen dat de Britten en Amerikanen sinds decennia hun blik richten op Eurazië om de regio in hun greep te krijgen. De controle over deze wereldregio was voor Georges Mackinder begin van de 20ste eeuw de sleutel om het Britse imperium als toenmalige wereldmacht in stand te houden. Voor Zbigniev Brzezinsky is de VS-strategie in Eurazië een noodzaak voor het behoud van Amerikaanse dominantie en dus om actiever in de regio aanwezig te zijn en desnoods militair op te treden. Succesrijk zijn de beide concepten niet, het Britse imperium is in elkaar gestuikt, de Amerikaanse interventies in Azië hebben niet tot stabilisering geleid, maar tot de opkomst en groei van het radicaal islamisme, Taliban, IS en andere fundamentalistische groepen. Het zijn de landen uit Eurazië zelf die door ervaring wijzer zijn geworden en hun integratie versterken tegen de aanvallen van de grondstoffenrovers uit het Westen en de gecorrumpeerde lokale vazallen. De neokoloniale projecten van het westers imperium keren zich tegen hun bedenkers.
Tijdens de bijeenkomst in Ufa kwam duidelijk tot uiting dat de landen aangesloten bij BRICS hun onderlinge betrekkingen willen versterken. BRICS veroorzaakt  intussen onrust en onzekerheid op de globale financiële kapitaalmarkten. BRICS wil met zijn onconventionele geldpolitiek zich afkeren van de opgedrongen kapitalistische geldpolitiek die in het nadeel van de zwakkere landen speelt.
Het IMF werd na de tweede oorlog opgericht om de wisselkoersen die gekoppeld zijn aan de dollar te stabiliseren. De Wereldbank was en is het instrument van kredietverlening aan ontwikkelingslanden. Beide instellingen zijn enorme organen om de openbare rijkdom over te brengen naar privé handen, naar schuldeisers en banken. De landen met een schuldenlast zijn gedwongen om nieuwe leningen aan te gaan voor de afbetalingen van oude en schuldenlast. Waarbij ze gedwongen worden tot grote privaatiseringen en structurele hervormingen met inbegrip van massale ontslagen, deregulering, sociale bezuinigingen, loonbevriezing, onbeperkte toegang voor westerse bedrijven;, vriendelijke belastingen voor de ondernemers, het inperken van de syndicale rechten. IMF en Wereldbank gedragen zich als geldroofdieren om de bevoorrechten van de heersende financiële klasse te dienen.
BRICS wil actief met eigen middelen een alternatief tot stand brengen. Vijf jaar geleden sloten de BRICS landen een overeenkomst voor een nauwere samenwerking van hun nationale banken, om kredieten in de nationale munten te verstrekken, om zich van de dollar als wurgmunt te bevrijden met als zijn nefaste geopolitieke effecten. Het is een dynamisch maar langzaam proces dat zich verder zal ontwikkelen en een volledig nieuw kader zal scheppen voor de economische en financiële betrekkingen op wereldvlak.
Op de bijeenkomst in Ufa werd besloten om een overleg te organiseren van hun ministers voor sociale aangelegenheid in februari 2016, om een duurzame samenwerking te bewerkstelligen die de sociale verhoudingen in hun landen moeten verbeteren. De BRICS staten stellen dat het belangrijk is om de soevereiniteit van ieder land te eerbiedigen en dat men politieke oplossingen boven militaire interventie moet plaatsen. Poetin sprak in zijn slotverklaring van een nieuwe etappe in de internationale samenwerking en betrekkingen.

Vergelijkbare gegevens: Bron: IMF  STATIS

Bevolking in miljoenen 2013
Canada            35
GB. &
nbsp;             64
Frankrijk         66
Duitsland         81
Japan             127
VS                316
TOTAAL G7             749  
Zuid Afrika   53
Rusland      143
Brazilië     200
India      1.252
China      1.357
Totaal BRICS     3.005 ( +- 42%)
                         
Groei BIP in procent 2014
G7
GB         +2,6
Canada     +2,5
VS         +2,4
Duitsland  +1,6
Frankrijk  +0,4
Japan      -0,1
Italië     -0,4
BRICS
China      +7,4
India      +7,2
Zuid-Afrika+1,5
Rusland    +0,6
Brazilië   +0,1
 
BIP per capita in dollars 2014
G7
Canada      50.398
VS          54.597
GB          45.653
Duitsland   47.590
Frankrijk   44.538
Italië      35.823
Japan       36.332
BRICS
Rusland     12.976
China        7.589
Brazilië    11.604
Zuid-Afrika  6.483
India        1.627
 
Aandeel in wereldwijd BIP in koopkracht % 2014
G7
CANADA       1,7
Italië              2,0
Frankrijk       2,6
GB                2,7
Duitsland      3,7
Japan           5,3
VS              19,24
Totaal G7            37,29           
BRICS
Zuid- Afrika 0,7
Brazilië        2,8
Rusland      2,9
India           6,8
Chna         16.1
Totaal BRICS             29,3

Co2 uitstoot in Procent 2013
G7
VS             15,0
Japan         3,9
Duitsland    2,7
Canada      1,6
Italië           1,1
Frankrije    1,0                
BRICS
China         29,1
India            5.9
Rusland      5,1
Brazilië        1,5
Zuid-Afrika   0,9  

Bronnen:
IMF Statistiek
Economische top ontmoeting – Reinhard Lauterbach
Frei vom US –Dollar n- Tagezeitung Junge Welt
Auf dem Weg zum neuen Machtcentrum? – Tageschau ARD 09.07.15
Jean Ziegler: Nous vivons dans un monde cannibale

Relevant

Wat wil BRICS?

Sinds de 16de vergadering van de BRICS-landen (Brazilië, Rusland, Indië, China en Zuid-Afrika) in het Russische Kazan heeft deze groep een ietwat aparte plaats ingenomen als multilaterale organisatie. Het…

De desindustrialisering van Europa

Het is weinig opbeurend nieuws. De afgelopen twaalf maanden zijn in Frankrijk niet minder dan 66.800 bedrijven in ‘défaillance’ gegaan. Die bedrijven zijn nog niet noodzakelijk allemaal failliet maar…

Waarom Turkije (geen) lid wordt van BRICS

Kort voor de BRICS-top in het Russische Kazan (22-24 oktober 2024) diende Turkije zijn kandidatuur tot lidmaatschap in. Voor we dieper ingaan op de Turkse motieven, bekijken we eerst…

Laatste bijdrages

SYRIË: EEN MIDDELEEUWS OPBOD

De weg naar Damascus is lang. De apostel Paulus werd er van zijn paard gegooid. De kruisvaarders moesten eerst de oninneembaar  geachte stad Antiochië (vandaag Turks Antakya) belegeren –…

Komt er stabiliteit in Syrië na het verdwijnen van Assad?

Het regime van Bashar al-Assad is gevallen, maar daarmee is er nog geen eind gekomen aan de gevechten. Het land is nu opgedeeld in twee stukken. Met het vertrek…

Assad is geschiedenis

Het ene weekend Aleppo binnengewandeld, het weekend daarop Damascus ingenomen. Het regime van de familie Assad is na een halve eeuw in één week tijd opgedoekt. Bijna zonder slag…

De herschepping van de democratie

You May Also Like

×