Een jaar na de moord op Samuel Paty
“A force d’euphémiser l’islamisme, une partie de la gauche est devenue inaudible” – Door het islamisme te verbloemen, heeft een deel van links zichzelf uitgeschakeld. Dat zegt Christophe Naudin, een linkse militant die op 10 november 2019 in Parijs nochtans deelnam aan de omstreden betoging tegen islamofobie. Hij is leraar geschiedenis, specialisatie middeleeuwse islam, auteur van ‘Le journal d’un rescapé du Bataclan’ – Naudin ontsnapte op 13 november 2015 aan de terroristen die de Parijse Bataclan binnenvielen.
In zijn boek valt hij twee groepen scherp aan: degenen die de aanslagen misbruiken om de haat tegen moslims aan te wakkeren. En linkse militanten die met de islamisten samenspannen. Uit het interview dat hij daarover had met Le Monde, 14 oktober 2021 naar aanleiding van de eerste verjaardag van de moord, 16 oktober 2020, op leraar Samuel Paty::
Mijn kamp
“Ik zeg niet dat deze strekking (de linksen die samenspannen) het terrorisme goedpraten . Maar het komt in verschillende toonaarden neer op een vorm van verbloemen die ik karikaturaal en onaanvaardbaar vind. Ik stel me tegen die stroming heel scherp op, want het is mijn politiek kamp. Van mijn politieke tegenstanders verwacht ik niets. Maar van mijn eigen kamp, verwacht ik uiteraard wel iets. Dat stoort me erg…”
LM: Maar u plaatst die twee groepen vaak wel op dezelfde lijn. U zegt zelfs dat ze u beide doen kokhalzen…
“Ik heb dat inderdaad zo geschreven. Maar in het nawoord preciseer ik wel dat ik ze niet gelijkstel. Ik ga personen als Edgar Morin en Edwy Plénel niet op dezelfde voet plaatsen als uiterst-rechts of de harde rechterzijde. Ik heb vanzelfsprekend veel respect voor Edgar Morin, ook al betreur ik verscheidene van zijn stellingnamen. En ik sta dicht bij Edwy Plenel voor zijn globale politieke standpunten.”
(Noot: Edgar Morin, 100, wereldvermaard socioloog. Edwy Plénel, directeur van Médiapart, een uitstekende informatiebron online….)
“Anti-imperialisme”
“Maar het klopt dat ik zowel boos als bedroefd ben als ik zie dat mensen die ik op andere vlakken apprecieer, vasthouden aan volledig voorbijgestreefde visies. Bij voorbeeld, de uitleg dat de aanslagen zijn ingegeven door een zogenaamd anti-imperialisme van de terroristen, en niet dus door religieus fanatisme. Dat terrorisme was er wel al vóór de huidige oorlog in Syrië en vóór de inval van 2003 in Irak. Confrontatie maakt deel uit van hun project.
Over al deze zaken is een dialoog met een deel van links zogoed als onmogelijk. Soms moet men hen eraan herinneren dat Frankrijk in 2003 niet betrokken was bij de inval in Irak.
Na de moord op Samuel Paty had ik even de hoop, dat er een einde zou komen aan die waanbeelden, maar die hoop was van korte duur. Want daarop verschenen in de tribunes bij de media alweer bijdragen van intellectuelen en filmvedettes dat het terrorisme een antwoord was op de westerse interventies in Syrië, Libië, Mali. Of klachten dat een debat daarover taboe was, terwijl men nooit heeft opgehouden daarover een debat te voeren. ”
Blindheid
Naudin beschuldigt die ‘verbloemende linkerzijde’ ervan uiterst-rechts erg in de kaart te spelen… “Door zo nauw om te gaan met lieden die zonder jihadisten te zijn, wel radicale islamisten zijn die een dubbelzinnig discours rond terrorisme voeren, hebben ze de ergste vormen van islamofobie in de hand gewerkt….Onrechtstreeks is de ganse linkerzijde slachtoffer van hun blindheid.”
