Toen Obama aankondigde dat hij zijn troepen uit Afghanistan zou terugtrekken en het defensiebudget zou herbekijken, werden de aandeelhouders van het Amerikaanse militair industrieel complex behoorlijk zenuwachtig. Ze waren bevreesd voor hun winstverwachtingen. Maar na de recente Amerikaanse militaire operaties in Irak en Syrië en de verscherpte confrontatie met Rusland, zien ze hun hun toekomst weer zonniger in. En trouwens, er blijven nog zo’n kleine tienduizend VS soldaten voor lange tijd in Afghanistan.
Om haar wapentuig te verkopen heeft de wapenindustrie spanningsgebieden en een vijand nodig. Er moet immers een gunstig verkoopklimaat worden gecreëerd.
De eerste dag van de Amerikaanse luchtaanvallen in Irak en Syrië werden 47 Tomahawk kruisraketten vanop VS marineschepen afgeschoten. Kostprijs van iedere raket 1,4 miljoen dollar. De Syrische olie- en andere industriële installaties werden hierbij tot een puinhoop herleid, onder de verdenking dat ze in handen waren van de ‘Islamitische Staat’.
beurs
In de daaropvolgende dagen haalde Raytheon, de producent van de Tomahowk raket, een aankoopcontract binnen van 251 miljoen dollar voor de levering van bijkomende raketten. Het Raytheon aandeel op de Amerikaanse beurs steeg met 4%, en dat in een periode dat die beurs met 2% daalde. Ook andere Amerikaanse wapenproducenten zagen de waarde van hun aandelen stijgen: Northrop Grumman + 4%, General Dynamics +4,5%. Het aandeel van Lockheed Martin, producent van de Hellfire kruisraket die vooral gebruikt wordt voor de bewapening van de Reaper drones van General Atomics, zag de beurswaarde van haar aandeel met 9,5% stijgen.
Lockheed leverde onlangs een marineschip af dat uiterst inzetbaar is in ondiepe wateren voor de kust van vijandig gebied en kruisraketten kan afvuren op doelwitten diep in het binnenland van de geviseerde staat. In april laatstleden, werd het eerste van de 10 bestelde amfibie schepen van het type klasse Amerika afgeleverd; van deze vliegdekschepen kunnen ook de door Lockheed geproduceerde F-35 straaljagers opstijgen.
ruimte
Ook vanuit het ruimtefront is er voor de Amerikaanse wapenbusiness goed nieuws. Op 10 oktober landde een ruimterobot van het door General Dynamics geproduceerd satellietensysteem MUOS op zijn thuisbasis in de VS. Deze ruimterobot heeft een grotere transmissiecapaciteit dan alle andere voorafgaande systemen. Hij moest de verbinding testen tussen een vliegtuig boven de Pacifiek en 4 grondstations waaronder deze van Nisceni op Sicilië en militaire basissen in de VS. Op 14 oktober werden 74 schepen van de VS marine uitgerust met het wapensysteem AEGIS van Lockheed. De Roemeense vlootbasis van Deveselu wordt de eerste grondbasis op het Europese continent van het Amerikaans raketschild met een radar van het type SPY-1 en een batterij kruisraketten Sm-3. Volgens het Pentagon schuilen er helemaal geen aanvalsplannen achter deze installatie en moet ze uitsluitend dienen om vijandige ballistische raketten te onderscheppen.
Deze westerse militaire machtsontplooiing door NAVO en VS heeft zeker ook als bedoeling de argwaan van Rusland te verscherpen. Een spiraal van bedreiging en tegenbedreiging zou daar moeten uit volgen. Hierdoor hoopt de wapenlobby op gunstige perspectieven voor haar wapenverkoop aan de NAVO lidstaten.
Onlangs landde op VS luchtmachtbasis Vandenberg in California de ruimtesatelliet X-307B die gedurende 22 maand in de ruimte rondcirkelde en waarvan de opdracht onder strikte geheimhouding valt. Deze satelliet werd door Boeing geproduceerd, is 9 meter lang en weegt 5 ton. Hij kan autonoom naar zijn basis in de VS terugkeren. Er is een goede reden om aan te nemen dat Washington de mogelijkheid wil testen om vijandige satellieten in de ruimte of reeds voor hun lancering te vernietigen of om een nucleaire aanval vanuit de ruimte te starten. Dat alles doet ons terugdenken aan de Reagan-strategie om de ruimte te militariseren. Obama en zijn administratie brengen dus de Reagan-doctrine in alle geheimhouding in praktijk.
De belofte van Obama om het militair budget te verminderen is in tegenspraak met de verklaringen van het Pentagon: “De VS moet haar superioriteit in de lucht in stand houden”. De VS wijzigt eigenlijk wel haar manier van oorlogsvoering door luchtaanvallen ook met drones centraal te stellen, terwijl de grondoorlog dan door derden, huurlingen en militairen van de betrokken conflictgebieden, moet geleverd worden. Zo vermijdt men dat eigen soldaten gedood of verminkt worden en kan men de militaire interventie beter aan de buitenwereld verkopen.
Het standpunt van het Pentagon klinkt als muziek in de oren van de wapenindustrie, het verzekert hen van grote opdrachten voor hoogtechnologische wapens en bijgevolg meer winst. De Golf-monarchieën zijn het El Dorado voor de westerse wapenverkopers. Ze geven hun petrodollars uit voor de aankoop van kostelijk wapentuig en de financiering van hun Jihadstrijders. Van de wapenexport naar de Golfstaten voor de periode van 2009- 2013 ging 22 procent naar de Verenigde Arabische Emiraten ( VAR), 20 procent naar Saoedi-Arabië en 13 procent naar Turkije. De Verenigde Staten was en is de koploper met 42 procent van de totale wapenleveranties aan de regio, aldus Sipri.
wedloop
Gerhard Haegeman publiceerde op de site: www.welt.de/wirtschaft, een interessante bijdrage over de lucratieve wapenhandel van de VS en Duitsland. De Verenigde Staten levert Irak 46.000 tankgranaten, waarvoor het land 600 miljoen dollar betaalt aan de munitieproducent General Dynamics. Dat is voor General Dynamics een zeer lucratief wapenverkoop. Deze 46.000 tankgranaten bewapenen de door de VS geleverde M1A1-Abrams tanks van het Irakees leger.
Producenten concurreren met elkaar in een wedloop van wapentechniek en speciale munitie, die getest worden in de conflictgebieden. Elke General Dynamics tankgranaat heeft een prijskaartje van 13.000 dollar, daarenboven heeft de VS 140 Abrams tanks aan Irak geleverd. De Abrams tanks hebben een 120 millimeter kanon, dat onder licentie van het Duitse wapenconcern Rheinmetal geproduceerd wordt. Het Duitse wapenconcern uit Düsseldorf produceert speciale en efficiëntere munitie. Het Amerikaanse leger is de grootste klant van de munitie-afdeling van Rheinmetal. Ook de wapenproducent Kraus Maffei, de bouwer van de Léopard tanks, wil zijn eigen munitieproductie-afdeling verder uitbouwen in samenwerking met de Franse tankproducent NEXTER.
Duitsland heeft in 2012 voor 1,42 miljard euro wapens geëxporteerd naar de Golfstaten, in 2011 was de Duitse wapenverkoop goed voor 570 miljoen euro. Het leeuwenaandeel van de Duitse wapenexport 1,24 miljard euro ging naar Saoedi-Arabië, de exportvergunningen naar Bahrein 4,3 miljoen en Qatar 17,6 miljoen euro. De massale Duitse wapenverkoop aan de Golfstaten geeft een duidelijk beeld van de geostrategische belangen van de Duitse wapenindustrie. Met deze wapenverkoop wil men de Duitse grondstoffen- en energiebelangen veilig stellen in de bevriende olielanden tegen mogelijke concurrenten.
De Westerse wapens en het strategisch partnerschap van de NAVO met de Golf-monarchieën spelen een belangrijke rol in de voorbereiding van een mogelijk militair conflict met Iran. De huidige ontwikkelingen zijn bijzonder gevaarlijk. Men moet er zich terdege van bewust zijn dat bij een eventueel groot conflict in het Midden-Oosten ook Rusland en China betrokken zullen worden.
