De militaire extremisten, sabelslepers, vertegenwoordigers van de bewapeningslobby hebben naar jaarlijkse gewoonte verzameling geblazen in het luxe hotel Bayerischer Hof in Munchen. De gastvedette was dit jaar de Oekraïense bokser en opposant, Vitali Klitschko die in de Tagespiegel, tv zender N-tv en de Amerikaanse analysedienst Stratfor als “Berlins mann in Kiev” wordt genoemd, promotor van de aangepaste Duitse strategie voor inmenging en militair ingrijpen.
Deze bijeenkomst vaart onder valse vlag, de toespraken van de westerse vertegenwoordigers maken duidelijk dat de bijeenkomst een zaak is van de oorlogsstokers. Het blijkt dat niet veiligheid maar bewapening gepredikt werd. Oorlog moet terug aanvaardbaar worden, is wel de ondertoon. Deze vaststelling is geen verassing maar roept wel verontwaardiging op bij elke democraat. Het is een goedpraten van de huidige en toekomstige militaire interventies.
‘verantwoordelijkheid’
Opvallend op deze conferentie zijn vooral de toespraken van de Duitse elite: Bondspresident Gauck, minister Buitenlandse zaken en SPD-er Frank Steinmeier, en defensieminister Ursula von der Leyen. De toespraken van deze Duitse politieke prominenten waren vooral bedoeld om de aanwezige toehoorders duidelijk te maken dat de Duits leiders vast besloten zijn om in de internationale politiek een actievere rol te spelen en om de Duitse burgers dit concept door de strot te jagen. Duitsland moet zijn schijnbare cultuur van terughoudendheid opgeven ten gunste van een beleid als offensieve wereldmacht.
Voor het begin van de conferentie verklaarde Frank Steinmeier in het Handelsblatt (30.01.14): “Er wordt terecht van ons verwacht dat we ons meer en actiever bemoeien met de wereld. Hoe juist een politiek van terughoudendheid ook moge wezen, deze mag niet verstaan worden als een principiële Dutise onthouding. Duitsland is te groot om de wereldpolitiek alleen maar te becommentariëren.”
Eenzelfde lijn viel waar te nemen in de openingsrede van de Duitse Bondspresident Gauck, ex dominee, die al meerdere malen blijk gaf van militair vriendelijke en chauvinistische uitlatingen. Hij was zeer duidelijk dat Duitsland in de wereldpolitiek zijn verantwoordelijkheid moet opnemen desnoods met militaire middelen. Duitsland kan zich volgens de Bondspresident niet veroorloven om aan de zijlijn te staan.
In zijn toespraak op de dag van de Duitse eenheid 01.10.12, werd de basis voor deze koerswijziging gelegd. Toen verklaarde hij: “Ik kan mij niet voorstellen dat Duitsland zich groot maakt om andere landen te bevoogden. Maar ik kan mij ook niet voorstellen dat het zich klein maakt om risico’s en solidariteit te omzeilen.” Met andere woorden, dit is het einde van de cultuur van militaire onthouding. Hiermee wil de Duitse elite van CDU/CSU en SPD duidelijk stellen dat in de context van een afgezwakte VS engagement in Europa en op een ogenblik dat vele EU landen financieel kort bij kas zitten, het de plicht is van de sterkere om de leiding te nemen. Voor haar moet Duitsland deze taak opnemen opdat Europa niet zwakker zou worden.
militair
Duitsland wil een actievere rol spelen, ook op militair vlak. Deze politieke aanpassing is al geruime tijd uitgedokterd. Kijken we maar naar het document “Neue Macht – Neue Verantworting” dat door het politiek veiligheidsestablishment is opgesteld. Hierin wordt beklemtoond dat het economisch sterke Duitsland meer, ook militaire, verantwoordelijkheid in de wereld moet opnemen. Met holle frasen, zoals de morele plicht tot bescherming wanneer er zware inbreuken zijn op hun concept van mensenrechten, wordt gepleit voor een militair ingrijpen om de orde te herstellen. Het principe van het zelfbeschikkingsrecht en de niet-inmenging in de interne aangelegenheden van de door het Westen gebrandmerkte ondemocratische landen, wordt hierdoor genegeerd. Met deze redenering wil men de drempelvervaging voor het aanwenden van militair geweld, aan de wereldgemeenschap opdringen. Deze retoriek is louter een streven om de economisch macht te versterken alsook om de toegang tot de grondstoffenvoorraad van onze planeet te verzekeren. Het licht wordt op groen gezet voor het misbruiken van het beschermingsconcept voor expansionistische en imperiale doelstellingen. (zie ook: oorlog om grondstoffen)
De economisch sterke tenoren van onze planeet, waaronder Duitsland, hebben in hun ogen de verantwoordelijkheid om stabiliteit te verzekeren waarvan zij het meest profiteren door hun actieve deelname aan de uitbuiting van de miljarden sociaal achtergestelde wereldburgers. Zonder twijfel is hun systeem kwetsbaar en moet het daarom desnoods met militaire middelen gestabiliseerd worden om de heersende ongerechtigheid in stand te houden. In een interview met FAZ-NET verklaarde de organisator van de conferentie en lobbyist voor de wapenindustrie, Wolfgang Ischinger: “We hebben een klare en duidelijke definitie voor onze strategie nodig. Duitsland en de Europese Unie moeten hun politieke, economische veiligheidsbelangen en prioriteiten definiëren. Dat moet de te volgen strategie van de Europese Unie zijn.”
eensgezindheid
Op de conferentie waren de belangrijkste landen en prominenten van Euro-Atlantische regio aanwezig. Allen gaven ze er de nodige impulsen voor de te volgen militaire strategie ter bescherming van de voor hen belangrijke handelswegen. Daarom hechten ze groot belang aan stabiliteit in het verre oosten. Want dat zou gevolgen hebben voor de westerse en Duitse export in de door hen gecontroleerde wereldeconomie.
De VS vertegenwoordigers waren vol lof over de toespraken van de Duitse prominenten, die gezamenlijk het lied zongen voor meer Duitse verantwoordelijkheid. Het verheugt Washington dat Berlijn bereid is om meer en actiever aanwezig te zijn op militair vlak, vooral in Europa en in landen die grenzen aan Rusland. Dit biedt Amerika immers een goede opportuniteit om meer militair aanwezig te zijn in Azië. Het streven naar meer Duitse invloed in Oost- en Zuid-Europa en in de EU is vooral gericht op de controle van de interne markten in het belang van de Duitse concerns; het versterkt ook de leidersrol van Duitsland in de EU.
Ook in het grondstoffenrijke Afrika wil Berlijn politiek en militair aanwezig zijn, het wil dit economisch winstgebied niet alleen aan Frankrijk overlaten. In het imperium heerst geen absolute eenstemmigheid, het wordt gekenmerkt door een strijd onder concurrenten voor marktaandelen en invloedsferen. Bijgevolg kan men zich verwachten aan interne spanningen in de imperiale familie.
Bronnen:
Sicherheitskonfernz: Generalangriff der Kriegstreiber – Jurgen Wagner – IMI-Analyse
Deutschland muss größere Verantwortung übernehmen- FAZ: interview Wolfgang Ischinger
Gauck erklärt den Krieg – Claudie Wangerin
50 Jahre Friedensdienst – Peer Heinelt- Junge Welt
Münchner ,,Sicherheitskonferenz“ segelt unter falsche Flagge – Lahr Henken – Peter Strutynski
Das Lied von der deutschen Verantwortung – Stefan Kornelius – Suddeutsche Zeitung
Deutschland und USA vertreten aggressive Politik – Stefan Steinberg
