Ik nam met verbazing kennis van “Een overrompelende studie over Poetins rijkdom en omgeving”, Jef Abeels recensie van “Hoe de KGB Rusland heroverde en vervolgens de strijd aanging met het Westen” door Catherine Belton. (Uitpers, 23 juni) Ik lees namelijk enkel en alleen een typisch Westerse woordenschat gekoppeld aan een typisch Westerse invalshoek, met een totale afwezigheid van, bijvoorbeeld, de Westerse pogingen om Rusland dwars te zitten door “revoluties” te steunen, zoals de “oranje” revolutie in Oekraïne met steun van de CIA (“oranje”, geen rood).
Eigenlijk is de redenering van Belton eenvoudig: een regime is dan goed, wanneer het over een formele, ja, formalistische “democratie” beschikt, tegen een prijsje zijn rijkdommen voor ons openstelt en in de nodige mankracht voorziet. Ze werkt dan ook niet toevallig voor The Financial Times.
Russen die rijk worden zijn geen miljonair, maar oligarchen. Arabieren die steenrijk worden, zijn gewone miljonairs, zoals u en ik. Ook als ze institutioneel de mensenrechten schenden.
Met India, het land van de kasten, hebben we geen probleem. Alle handel is in ons voordeel. Het land levert ook voldoende ingenieurs en ICT’ers af die voor onze bedrijven werken binnen ons systeem. Jammer van de godsdienstoorlogen natuurlijk, maar alla.
China echter, dat onze spelletjes en onze ‘manuals’ heeft overgenomen en verfijnd, daar kunnen we niet tegen. Dat is er plots sprake van ‘hegemonie’.
De verliezer kan niet tegen zijn verlies. En dus wordt er met het vingertje gewezen. Worden individuen geviseerd en als kleine duivels voorgesteld, zoals dat de voorbije decennia altijd is geweest.
Ook al is alles wat Belton over Poetin schrijft waar, dan nog heeft het hoogstens een anekdotisch gehalte.
De kern zit niet daar. De kernvraag luidt in welke mate Europa kan uitgroeien tot een blok naast de VS, China en Rusland, uiteraard desgevallend in combinatie met deze of gene partij. Of wordt toegelaten uit te groeien tot. De geostrategische vraag luidt: waar ligt de oostgrens van “Europa” en bijgevolg ook waar begint en eindigt Rusland. Dat moet éérst worden uitgeklaard. Het is een illusie te denken dat “Europa” zich kan blijven uitbreiden zolang het de weerstand de baas kan, met als bijgedachte dat de rol van Rusland is uitgespeeld en die van “Europa” nog komen moet.
Bovendien: Oekraïne, Georgië, Armenië e tutti quanti omvormen tot de zoveelste economische satellietstaten van “Europa” (na Bulgarije, Hongarije, Moldavië, Noord-Macedonië, enz.), d.w.z. tot consumptiestaten, is een regelrechte aanslag op het milieu.
Wat von der Leyen ook moge dromen: in dat soort Europa, zal de helft van de Europeanen zich niet herkennen. Maar de vakanties zullen er goedkoop zijn en het werkvolk ook.