In Belgrado is het Navo-bombardement van 25 jaar geleden herdacht waarin 16 medewerkers van Belgrado TV omkwamen. Dat bombardement is onder meer door Amnesty International gecatalogeerd als een oorlogsmisdaad. Niets verantwoordde die aanval op een louter burgerdoelwit.
Miroslav Medic, broer van een omgekomen tv-technicus, zei op de herdenking dat de Navo zeer goed wist dat er in het radio- en tv-gebouw RTS tussen 150 en 160 mensen aan het werk waren. Toch was er geen enkele waarschuwing bij het bestoken van dit gebouw middenin een dichtbevolkte wijk.
RTS-directeur Dragoslav Milanovic is in 2002 in Belgrado wel tot tien jaar opsluiting veroordeeld omdat hij het gebouw niet had ontruimd. Er was een veilige schuilplaats ruimte voorzien, maar de directeur nam geen enkele voorzorg.
De Navo koos RTS als doelwit tijdens een 78 dagen durende bommencampagne omdat het beschouwd werd als een propagandazender van de Servische leider Slobodan Milosevic. Als dusdanig was de zender in de ogen van de Navo deel van de Servische oorlogsmachine. Het ‘Joegoslavië Tribunaal’ oordeelde later dat er geen reden was voor een onderzoek.
De campagne van de Navo kwam er als reactie op de gebeurtenissen in Kosovo. Dat was toen een provincie van Servië waarvan de Albanese meerderheid zich wou losmaken. Het Kosovaars Bevrijdingsleger UCK kreeg volle westerse steun. Westerse leiders hadden het toen over een genocide waarbij alle Albanese Kosovaarse mannen tussen 14 en 40 jaar zouden zijn omgebracht. Waar later niets van waar bleek.
