Macron, La Marseillaise en kinderen baren
De president roept de Fransen op tot réarmement, herbewapening. Emmanuel Macron had ‘réarmement’ al als kernthema van zijn nieuwjaarsboodschap, nu roept hij de Fransen in een “rendez-vous avec la nation” te wapen voor de natie.
Incluis de “demografische herbewapening”, de Fransen moeten de natie meer kinderen leveren. Er komt een groot plan om ze vruchtbaarder te maken. Het is alsof we Viktor Orban en Giorgia Meloni horen, twee uiterst-rechtse regeringsleiders gedreven door demografische angsten. Of Vladimir Poetin die dringend meer Russische kinderen wil, al is het als kanonnenvlees.
De Natie
Neemt Macron zich nu voor generaal Charles de Gaulle, stichter van de Vijfde Republiek? Hij heeft er in zijn rendez-vous met de natie, in feite een persconferentie, alleszins het decor en de holle frasen over de natie en over Frankrijk in de wereld, van overgenomen. Opvallend ook dat La République plaats ruimt voor ‘la nation’. Macron ziet uiterst-rechtse nationalisten, voorop het Rassemblement National, als zijn grootste concurrent voor de macht, en in die kringen roept La République ook teveel ‘Liberté, Egalité en Franternité op. Natie en orde zijn hier meer op hun plaats.
Herbewapening dus. Wel in het teken van vooruitgang, om in Macrons zogenaamde stijl van “en même temps” – rechts en links tegelijk – te blijven. Maar dat is één en al bedrog. Waar het concreet wordt, klinkt dat al veel minder ‘en même temps’. Herstel van orde en gezag passeert via de jeugd, via onderwijs. Dat lijkt de president na de zware revoltes van begin vorige zomer broodnodig, herstel van gezag. Dat die rellen zouden de te maken hebben met verwaarlozing, verarming en discriminatie is hem ontgaan.
In een honderdtal scholen zal worden geëxperimenteerd met een schooluniform. Op zich valt daar wel iets voor te zeggen, dan kunnen zonen en dochters van rijkere lui niet kunnen pronken met stukken uit het LVHM gamma, dat is Egalité, gelijkheid. Maar hier gaat het om het uniform als uiting van discipline. Er komt ook een verdubbeling van het aantal lesuren burgerlijke opvoeding. En! In het lager zullen de leerlingen correct La Marseillaise leren zingen. Hier ligt een vacature voor onze gewezen premier Yves Leterme, bekend zanger van het Franse volkslied.
In die lagere scholen moeten dus over enkele jaren meer leerlingen zitten, geboorten uit Franse ouders die vruchtbaarder moeten worden. Er komt zowaar een programma om de vruchtbaarheid op te vijzelen. Een geboorteverlof van zes maanden voor beide ouders, moet dat geboortecijfer ook helpen opkrikken.
Gevaarlijke woordenschat
Emmanuel Macron houdt de schijn niet langer op. In 2017 zei hij na zijn eerste zege op Marine Le Pen, met 66 % in de tweede ronde, dat hij ervoor zou zorgen dat Fransen vijf jaar later geen redenen meer zouden hebben om in 2022 nog voor uiterst-rechts te stemmen. In 2022 won hij tegen diezelfde Le Pen met 55 %, alleen omdat miljoenen Fransen hun neus hadden dichtgeknepen door toch voor hem te stemmen. Nu is de grote angst dat die Marine Le Pen, of wie weet haar populaire partijleider de 29-jarige Jordan Bardella, in 2027 in het Elysée komt. Waardoor Macron de geschiedenis zou ingaan als degene die de weg plaveide voor uiterst-rechts.
Om dat af te weren, denkt hij zich te moeten begeven op het terrein van uiterst-rechts. Na de opstoten van de zomer sprak hij over “décivilisation”, ont-beschaving, een term overgenomen van de uiterst-rechtse ideoloog Renaud Camus (die van omvolking). Zijn minister van Binnenlandse Zaken Gérald Darmanin spreekt van “ensauvagement”; verwildering. Beetje bij beetje worden begrippen van uiterst-rechts overgenomen door de rechtse partij Les Républicains (LR), die het ook heeft over “Français de papier” Fransen die alleen op papier Frans zijn – tegenover die authentiek volbloed Galliërs. De Macronie volgt.
Begin dit jaar was er de begrafenis van Patrick Buisson , een andere ideoloog van uiterst-rechts die ook een naaste raadgever was van Nicolas Sarkozy als president (2007-2012). Laten nu acht ministers van de nieuwe regeringsploeg Attal ook Sarkozy hebben gediend – onder wie Darmanin. Acht, met Sarkozy als raadgever van Macron. We moeten echt niet ver zoeken naar de uiterst-rechtse inspiratiebronnen van president Macron. De neerslag ervan is ook te vinden in de eind vorig jaar goedgekeurde immigratiewet. Het RN gaf er zijn 88 stemmen aan.
(zie: https://www.uitpers.be/extreem-rechtse-eenheid-rond-buissons-graf/)
De school
Het onderwijs wordt dus het bevoorrechte terrein om Macrons presidentschap nieuw leven in te blazen, met Gabriel Attal aan het roer en eventueel kandidaat-opvolger. Attal, die in vijf maanden als minister van Nationale Opvoeding snel populair werd bij veel Fransen.
Maar laat die Attal nu als opvolgster Amélie Oudéa-Castéra hebben gekozen voor de omvangrijke portefeuille Onderwijs, Sport, Olympische en Paralympische Spelen. Die Oudéa-Castéra is meteen een blok aan het been, de onderwijsvakbonden zijn razend op haar uitspraken over niet ingevulde lesuren. Want laat die minister indertijd haar drie kinderen hebben weggehaald uit de school Littré, openbaar onderwijs, om ze het ultra-katholieke privéschool Stanislas te sturen.
Het gaat niet alleen daarom: ze loog dat op Littré de leerkracht teveel afwezig was. Bovendien onthulde Médiapart een rapport uit augustus over de privéschool Stanislas: seksistisch, homofoob en dies meer, met verplichte catechismusleer. Dat rapport werd weggemoffeld. De minister werd bij haar bezoek aan de Littre-school fors uitgejouwd. Een leuke sfeer om aan de slag te gaan.
Macron heeft die minister op zijn show verdedigd. Zoals hij het ook opnam voor Rachida Dati, ooit minister van Justitie onder Sarkozy, nu minister van Cultuur en vooral meer dan ooit kandidaat-burgemeester voor Parijs (over drie jaar). In feite geeft Macron haar daarbij gewoon een duw. Dati, tegen wie een onderzoek loopt naar de 900.000 euro die ze meer dan tien jaar geleden van de toenmalige baas van Renault, Carlos Ghosn (voor de justitie gevlucht naar Libanon), kreeg. Zonder dat ze daar werk had voor geleverd. Juridische raadgevingen? Daar is geen spoor van teug te vinden. Maar Macron en Attal leggen dat allemaal naast zich neer.
Opvallend detail is dat zowel Attal, Dati als Oudéa-Castéra uit de rijke buurten van Parijs komen.
Opwarming
Tussen alle gespierde verklaringen over orde en tucht, is er geen plaats voor enkele dringende problemen als de klimaatverandering. Het Ministerie van Transitie is in al die bekommernis om orde verzwonden. De ‘ecologische planificatie’? De president zegt dat hij het daar al eerder over had. We moeten leren leven met de gevolgen…
Milieuproblemen worden volkomen marginaal. Macron wil de vruchtbaarheid opdrijven? Studies tonen aan dat die ernstig te lijden heeft onder de vele chemische producten in milieu en voeding. Toch heeft Parijs de vergunning voor het massaal gebruik van schadelijke pesticides verlengd.
Dringende maatschappelijke problemen zoals gezondheidszorg, openbaar vervoer, openbare dienstverlening in het algemeen, worden opzij geschoven onder de noemer ‘simplificatie’. Dan wel simplificatie voor de ondernemers, zoals het in een nieuwe arbeidswet zal staan. Meteen zullen daar nieuwe maatregelen in staan om het de werklozen nog moeilijker te maken – na de drastische inperkingen op de uitkeringen van vorig jaar.
Macron heeft als president nog meer dan drie jaar te gaan. Wat er nu staat, is autoritair rechts. Als de Macronie nu nog een beetje verder naar rechts opschuift, zal het onderscheid met “genormaliseerd uiterst-rechts” (RN) nog kleiner worden. In die context wordt het dringend voor links, in zijn veelvoud, uit de verlamming op te staan en dit regime in vereende kracht te bekampen. Zoniet ligt de weg voor Marine Le Pen, of Jordan Bardella, breed open.
