De onzichtbare hand boven Lula, Dilma, Temer
Er wordt nogal vlug gezegd dat iets ‘historisch’ is, maar deze dagen klopt het hier wel.
Van Katoen tot A-B-C-D en de commons
De Amerikaanse historicus Sven Beckert werkte aan een indrukwekkend boek. ‘Katoen’ werd door The New York
Eilanden van agro-ecologie met elkaar verbinden
Luc Vankrunkelsven (*) reist geregeld door Brazilië en houdt daarover een blog bij met een focus op de mooie en minder mooie kanten van de landbouw. Binnenkort verschijnt van hem het boek ‘Voeding Verknipt’. Hierna de indrukken van zijn jongste reis.
"Onze grote zorg is jongeren te motiveren om op het platteland hun leven uit te bouwen"
Een interview met haar coördinator João Emílio Lemos Pinheiro over de AEFAPI (Associação regional das Escolas Família Agrícola do Piauí)
In het kantoor van AEFAPI (Regionale associatie van de scholen ‘Família Agrícola’ van Piauí) hangt een grote poster met foto’s en doelstellingen. Enkele citaten van deze poster om de EFA’s (Escolas Família Agrícola) en AEFAPi voor te stellen. “De wonderbare geschiedenis van de scholen is meer dan een geschiedenis van educatie. Het is een historie die de problematieken verbonden aan de wereld van de campesino verbindt met zijn ecologische, politieke, economische, sociale, professionele en culturele dimensies.”
Landgrabbing of landjepik
Inpikken van grond is een oud zeer. In de koloniale tijd werden de beste gronden in Afrika, Azië en Latijns-Amerika opgeëist voor crops die Europa nodig had: suikerriet, cacao, koffie, rubber, … Is het nu zo anders? Ja, nu is het niet alleen meer Europa, maar ook China, India, Japan. Ja, Brazilië doet zelf ook mee in Afrika. Meestal gebeurt de roof in samenwerking met multinationals. Soms onder het mom van NGO’s, om dan nadien voluit als bedrijf zijn gangen te kunnen gaan.