De Griekse tragedie, vervolg zonder slot

Een “Grexit” bleef tot op het laatste ogenblik, boven de eurozone spoken. Op de marathonvergaderingen van de laatste kans dit weekend zijn er echter (voorlopig?) blijkbaar knopen doorgehakt en volgens Merkel is er geen sprake meer van een plan B. Of de ‘oplossingen’ de komende week doorstaan valt nog te bezien. De volgende dagen zullen de Griekse banken waarschijnlijk hun deuren nog steeds niet openen en zullen de Grieken kunnen nagaan hoeveel gaatjes hun riemen nog aangespannen kunnen worden. Dat ze sowieso een toekomst van nog meer besparingen en armoede tegemoet gaan is echter een zekerheid.

De spelregels volgens Israël

In Israël is Netanyahu er dus in geslaagd een nieuwe regering te vormen. Weliswaar heeft zijn nieuwe ploeg maar 61 parlementsleden van de 120 achter zich staan maar, zoals President Rivlin het zei, 61 is een legitieme meerderheid. Uiteraard is Netanyahu Eerste Minister maar de broosheid van zijn coalitie kan afgelezen worden aan de andere departementen die hij ook meent te moeten controleert: Buitenlandse Zaken, Regionale Samenwerking, Gezondheid en Communicatie.

Bouwen op de Westelijke Jordaanoever

Premier Netanyahu van Israël heeft beslist om zo’n 400 Palestijnse woningen die met Europese financiering op de Westelijke Jordaanoever zijn gebouwd te slopen. Die woningen zouden tientallen miljoenen euro’s hebben gekost maar waren opgetrokken zonder de nodige bouwvergunning. Vergunningen die verleend moesten worden door… de Israëlische regering.

Israël, kiezen tussen pest en cholera?

Premier Netanyahu van Israël besliste om in maart nieuwe parlementsverkiezingen te houden. Het leek hem het juiste moment om een vierde ambtstermijn als regeringsleider na te streven. Hij is dan ook hyperactief en probeert zoveel mogelijk kiezers te verleiden om Likoed weer als grootste partij in het parlement te krijgen.

Lijkenpikkerij

Uiteraard was ook ik verbijsterd toen ik van de aanslag op Charlie Hebdo hoorde. Charlie Hebdo was immers een icoon uit mijn jeugd (nu al enkele eeuwen geleden lijkt het wel). Hoewel… Hara Kiri, Hara Kiri Hebdo en de eerste Charlie Hebdo periode waren dat. Tijdens de tweede periode heb ik afgehaakt. Ik was trouwens niet de enige. Drie jaar geleden heeft het blad op enkele maanden tijd duizenden lezers verloren. Om reden van… belemmering van de vrije meningsuiting van hun eigen enfant terrible Siné. Tijdens de derde periode heb ik mij nooit meer kunnen verzoenen met Charlie Hebdo. Zelfs Cabu en Wolinsky, die ik associeer met mijn krankzinnige jeugdjaren, hebben mij niet meer kunnen verleiden het blad nog te kopen. Daarover in een latere bijdrage meer.