Webzine voor Internationale Politiek
Gesprek met Edgardo Lander, Venezolaans socioloog
Er is geen participatieve democratie als het volk zich volgens een leninistische verticale logica organiseert en als het olierentesysteem nog wordt versterkt. Er vond in Venezuela geen grondige culturele verandering plaats die de logica van de eindeloze rijkdom had kunnen wijzigen.
Na Calais: Bedenkingen over zelforganisatie en sociale verandering
‘Wat kan ik doen?’ Ik zal wel niet de enige zijn die deze vraag telkens opnieuw krijgt voorgeschoteld na een lezing over armoede of over ontwikkeling. Mijn antwoord is steevast: bijzonder weinig. En ook: maar wij kunnen samen heel veel doen. De burger als individu is inderdaad vrij machteloos, maar samen met anderen kunnen sterke bewegingen worden gevormd die kunnen zorgen voor sociale verandering.
Over de schande van het ‘akkoord’ met Griekenland hoeft niet veel meer gezegd te worden. Griekenland ondergaat, zoals veel derdewereldlanden, het dictaat van de schuldeisers. Een eindeloos soberheidsbeleid ten koste van gewone mensen, steun aan het ‘ondernemerschap’, uitholling van democratische, parlementaire procedures, uitverkoop van het staatsbezit, afbouw van het arbeidsrecht, verlies van soevereiniteit … Premier Tsipras werd het mes op de keel gezet. De legitimiteit van de Europese Unie kreeg alweer een flinke knauw.
Ik hoor ze al, de stemmen die protesteren en stellen dat de ontwikkelingssamenwerking toch geen epidemie
De gekste dingen lees je dezer dagen weer over ‘Europa’. Nu hebben deze verkiezingen weliswaar nooit eerder geziene resultaten opgeleverd, maar tegelijk blijft het toch belangrijk om te proberen een algemeen beeld te schetsen en te proberen er politieke besluiten uit te trekken.
Er kunnen tegenstrijdige conclusies worden getrokken uit 25 mei.