Over het Zuiden van deze planeet wordt de westerling maar spaarzaam geïnformeerd. De doorsnee media kijken andere kanten op. Ook de zogenaamde kwaliteitskranten in dit land. Buiten MO* magazine, 111-dossiers, www.dewereldmorgen.be en www.uitpers.be in het Nederlands en Alternatives Sud in het Frans vind je vrijwel niets. Alternatives Sud is sinds 1994 een trimesteriële uitgave van het Centre Tricontinental (Cetri), een ngo in Louvain-la-Neuve gevestigd, die al in 1976 door François Houtart werd opgericht. Al bijna 30 jaar brengt ‘Alternatives sud’ des points de vue du Sud, zowel over Afrika, Azië als Latijns Amerika. Nu onlangs verscheen ‘Économie du Sud : toujours sous conditions néoliberales ?’ Het is een reader samengesteld door de socioloog en Cetri-medewerker François Polet waarvan de flaptekst (in mijn vertaling) aankondigt: ‘De pandemie had de hoop op een paradigmaverschuiving doen toenemen, maar het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en de Wereldbank (WB) zagen het eerder als een kans om economieën verder te liberaliseren. De noodhulp die het IMF in reactie op covid heeft verleend, maakte dat de lenende landen verplicht werden tot een nieuw decennium van bezuinigingen (tot het verlagen van de overheidsuitgaven, tot het verminderen van subsidies voor essentiële goederen, tot het verhogen van consumptiebelastingen, enz.) met de onvermijdelijk dramatische sociale gevolgen. De “financiering voor ontwikkeling” -programma’s die in de nasleep van de crisis door de WB werden gepusht en die bedoeld waren om “goed bestuur” te bevorderen, kwamen eigenlijk neer op het verbeteren van het “ondernemingsklimaat” in het voordeel van transnationale bedrijven. De hongerrellen, de Aziatische crisis en de steun van donoren hadden de condities voor de toekenning van financiële hulp of schuldverlichting die gekoppeld werden aan de invoering van liberale economische hervormingen op de helling gezet. Dat systeem werd herzien en het land dat financiële hulp ontvangt moet er alleen voor zorgen dat het duurzame ontwikkelingsdoelen nastreeft. In de praktijk blijft deze inmenging echter bestaan een reeks mechanismen die de invloed van donoren op de economisch en budgettaire politiek van het land blijft garanderen en dat ten koste van de soevereiniteit van de betrokken landen en van de aanzienlijke overheidsinvesteringen die nodig zijn om ongelijkheden en milieurampen te bestrijden. De inhoud ziet er als volgt uit:
-QUE DEVIENT LA CONDITIONNALITÉ NÉOLIBÉRALE ?
ÉCLAIRAGES NATIONAUX
CONDITIONNALITÉS DE LA BANQUE MONDIALE AUX PHILIPPINES ET EN INDONÉSIE
IFI, RÉFORMES NÉOLIBÉRALES ET CRISE AGRAIRE EN INDE
LA LONGUE HISTOIRE DES CONFLITS ENTRE L’ARGENTINE ET LE FMI
Alexandre Freitas, Marcelo Fernandes, Rubia Wegner
SOUDAN : L’ORTHODOXIE NÉOLIBÉRALE AU DÉTRIMENT DE LA DÉMOCRATISATION
ALTERNATIVES À LA CONDITIONNALITE
DES ALTERNATIVES À L’AUSTÉRITÉ MONDIALE QUI VIENT
INTÉGRER LE GENRE DANS LES PROGRAMMES D’ALLÈGEMENT DE DETTE
QUELLES CONDITIONNALITÉS POUR LA BANQUE DES BRICS ?
« ÉCHANGES DE DETTE » : RÉELLE OPPORTUNITÉ OU SIMPLE ILLUSION ?
Abonneren (50 euro voor 4 vier nummers) kan via Centre Tricontinental op IBAN BE23000130600291
