De militaire conflicten van het Westen worden ons steeds uitgelegd als een strijd om onze waarden te verdedigen. Maar het systeem van Westerse dominantie is gebaseerd op het gebruik militaire macht. Van 1945 tot op heden werden 20 tot 30 miljoen mensen gedood door militair optreden van de Verenigde Staten of door conflicten die Washington heeft gevoed.
Dit gaat ‘m niet om een analyse, zelfs geen opinie, het is een feit. De Westerse vrije wereld, met de VS op kop, is verantwoordelijk voor 20 tot 30 miljoen doden in de ganse wereld sedert 1945. Ongeveer het dubbel aantal doden van de eerste Wereldoorlog, waarvan men in 2018 de honderdste verjaardag in Parijs met een ‘vredesforum’ celebreerde. Geen enkele VS-president is erin geslaagd om het ritme van deze oorlogsmachine te stoppen.
In het recentste strategiedocument van 2018 – National Defense Strategy of the United States of America – komt duidelijk tot uiting dat na de Tweede Wereldoorlog, de VS en bondgenoten hun ‘vrije internationale orde’ hebben ingesteld. Deze orde wordt vandaag ondermijnd door Rusland en China, die de principes en de regels van de internationale betrekkingen anders zien. Dat is voor het Westen een ware ommekeer van de historische realiteit van de laatste decennia.
Professor Michel Chossudovsky, directeur van het Center for Research on Globbalisation, herinnert eraan dat deze twee landen die vandaag als vijanden bestempeld worden, die bondgenoten waren tijdens de Tweede Wereldoorlog die voor de nederlaag van de fascistische nazi’s en het Japanse imperialisme de hoogste prijs aan mensenlevens hebben betaald: ongeveer 26 miljoen Sovjetburgers, 20 miljoen Chinezen, in vergelijking met iets meer dan 400.000 Amerikanen.
Bij al deze doden van na WOII moeten we nog de gewonden tellen, dikwijls voor het leven verminkt, alsook de vernieling van hun leef infrastructuur. Sommige experten berekenen dat voor ieder dodelijk slachtoffer in een oorlog er tien andere gewond werden. Dat betekent dat het aantal gewonden veroorzaakt door Amerikaanse en C° oorlogen honderden miljoenen bedragen. Dan werd er nog geen rekening gehouden met de zovele slachtoffers van het structurele geweld van het geldende systeem: hongersnood, epidemieën, geforceerde migratie, slavernij, uitbuiting, milieuschade. Grondstoffen waren dikwijls in de inzet om de militaire kosten van hun optreden te recupereren, ze waren vooral het objectief zelf van de Westerse imperiale orde.
Een studie van James Lucas documenteert al de oorlogen en staatsgrepen van de Verenigde Staten in meer dan 30 Aziatische, Afrikaanse, Europese en Latijns-Amerikaanse landen. Ze stelt vast dat de Amerikaanse strijdkrachten direct verantwoordelijk zijn voor 10 tot 15 miljoen doden geprovoceerd door enkele grote oorlogen: deze van Korea, Vietnam en de twee oorlogen tegen Irak. Tussen 10 en 14 miljoen doden werden veroorzaakt door de door Washington bewapende bondgenoten, getraind en opgeleid en onder leiding en bevel van VS militaire adviseurs in Afghanistan, Angola, Congo. De Vietnamese oorlog die zich uitbreidde naar Cambodja en Laos, veroorzaakte een geschat aantal doden van 7,8 miljoen, plus een enorm aantal gewonden en genetische schade voor generaties veroorzaakt door de rijkelijk gesproeide dioxine vanuit VS-vliegtuigen.
De oorlog per procuratie van de jaren 1980 in Afghanistan georganiseerd door de CIA, die Osama bin Laden, Pakistan en meer dan 10.000 moedjahedien bewapende om tegen de Sovjettroepen te strijden, resulteerde zoals Zbigniew Brzezinski het uitdrukte, in de ‘Afghaanse valkuil voor Moskou’. Deze VS strateeg vergeet niet te preciseren dat de training en bewapening van de moedjahedien reeds in juli 1979 was aangevangen, vijf maanden voor de militaire Sovjetinterventie in Afghanistan.
De bloedige Indonesische staatsgreep in 1965 werd georganiseerd door de CIA: de inlichtingendienst verschafte aan de Indonesische doodseskaders een lijst van 5.000 te doden communisten en andere ‘vijanden van het volk’. Het aantal vermoorde Indonesische burgers wordt geschat op 3 miljoen. Dat is de praktijk van de ‘Amerikaanse vrije orde’, door zowel Democratische als Republikeinse presidenten, om de volkeren te beschermen ‘tegen agressie en dwang’.
Volgens het VN-Handvest heeft geen enkele VN-lidstaat het recht om een oorlog te starten, zelf de VS of de NAVO niet. De leugens waarvan de westerse leiders zich bedienen om hun oorlogen te rechtvaardigen vormen een schending van het VN-Handvest. De leugen van Bush junior voor zijn agressie oorlog tegen in Irak in 2003 moet in ons geheugen gegrift blijven. Hij verkocht zijn oorlog aan de internationale gemeenschap met de bewering dat Saddam Hoessein over massavernietigingswapens beschikte. Wat niet zo was.
Conclusie
We zien al te dikwijls het strootje in het oog van de andere maar niet de balk in eigen oog. Het is hoog tijd dat de volkeren zich bewust worden van de globale spiraal van geweld en moord die de westerse democratieën onderhouden. De Westerse oorlogen sinds 1945 van de VS en de NAVO zijn misdaden tegen de menselijkheid. De verantwoordelijken moeten door het Internationaal Strafhof berecht worden. Maar te vrezen valt dat dit nog niet zo vlug zal gebeuren.
