Terwijl duizenden personeelsleden van Carrefour in Frankrijk staakten voor beter loon en arbeidsvoorwaarden, kocht het bedrijf massaal aandelen van zichzelf. In totaal voor 700 miljoen euro. Om ze in te slikken, in rook te doen opgaan, terwijl er voor de 100.000 personeelsleden alleen een kleine premie rest. Doel van de operatie: de koers van de aandelen omhoog jagen, maar vooral de winstuitkering per aandeel fors verhogen.
Hoe minder aandelen in omloop, hoe groter het dividend per aandeel. De bedrijfsleiders die zoiets, in alle legaliteit, uitvoeren, hebben daar groot persoonlijk belang bij. Want een groot deel van hun inkomen bestaat ook uit dividenden die ze voor hun als ‘aanmoediging’ toegekende aandelen krijgen.
Carrefour is verre van een uitzondering, het is bijna een regel. Omdat er nu de week voor kerstmis die staking was, vestigde de vakbond CGT er extra de aandacht op. Maar onderwijl deed onder meer de bank BNP hetzelfde, maar nog iets meer: ze kocht voor 900 miljoen euro eigen aandelen.
Parasieten
De ondernemingen uit de CAC40, dat zijn de grote op de beurs van Parijs genoteerde groepen, gaven in 2021 rond 16 miljard euro uit aan het opstoken van eigen aandelen. Dan moet de taart van de winsten onder minder genodigden verdeeld worden. Het personeel behoort niet tot die genodigden, late dat duidelijk wezen. Vanwaar dat geld komt? Teveel aan liquiditeiten, wat doe je daarmee. In eigen bedrijf investeren, dat verhoogt de winst niet noodzakelijk, dat interesseert de aandeelhouders veel minder. Dat gebeurt niet alleen in 2021, dat gebeurt constant, het ene jaar al wat meer dan het ander.
Maar o wee als er crisissen opdagen, zoals de grote financiële crisis van 2008-2009 die vooral de banken aan zichzelf hadden te wijten. Dan was er ineens geen geld genoeg uit eigen middelen en sprong de overheid zeer gul bij, met geld van de samenleving, geld van de werkende mensen.
Dat is alweer vergeten. Zeker in de VS waar de beursgenoteerde bedrijven in 2021 zomaar 850 miljard dollar hebben besteed aan het inslikken van eigen aandelen. Maar een begin maken met een stelsel van sociale zekerheid dat veel minder zou kosten, is voor een meerderheid van de VS-Senaat de weg naar een communistisch systeem.
