Geopolitieke Ontwikkelingen
Mensenrechten
Regionale Conflicten
Economie
De naam Peter Mertens is een begrip geworden sinds het publiceren van Hoe durven ze? Dat boek verscheen precies op het ogenblik dat het verschijnen moest. Iedereen wist wel dat de crisis er was en dat diegenen die er moesten voor opdraaien niet diegenen waren die er de oorzaak van waren en een toenemend aantal mensen begon stilaan iets te
28 augustus 2000. In Dar-es-Salaam, in Tanzania, ondertekenen Burundezen, zowel de toenmalige machthebbers als opposanten en rebellen, een overeenkomst. Alvast op papier maakt ze een einde aan een burgeroorlog, die in oktober 1993, na de moord op president Ndadaye, op gang geschoten is. Nog altijd is dat akkoord van vijftien jaar geleden de basis voor het machtsevenwicht in de Burundese politiek.
De Europese Unie, een unie van 28 staten. Zowel de burgers van die lidstaten als de wereld daarbuiten krijgen de jongste tijd wel weinig te zien van een unie. Een brandend actuele kwestie als de opvang van vluchtelingen verdeelt die lidstaten grondig. Terwijl het in de Griekse crisis zo klaar als iets is dat Berlijn daar de beslissingen neemt, niet de unie. Over de crisis rond Oekraïne tracht die EU nu vooral naar buitenuit discreet te blijven om de meningsverschillen niet teveel bloot te leggen. De voorzitter van de Commissie, Juncker valt intussen uit tegen Tusk, de president van de Raad. En dan zorgen Britten, Hongaren en Denen nog voor bijkomende breekpunten.
De ECB,de Europese Raad zowel van de ministers van financiën als van de staatsleiders, de Eurogroep en het IMF spelen het geweldig hard tegen het Griekenland van Syriza. Het gaat ‘m eigenlijk helemaal niet om de centen, maar wel om het soort economische politiek dat moet worden gevoerd. Het antwoord van Griekenland zal neo-liberaal zijn of zal niet zijn, dat is wat Dijsselbloem, Draghi, Schäuble en Lagarde als beleidslijn hebben. Aangezien de Griekse coalitieregering Syriza-Anel in hun ogen onvoldoende de neoliberale kaart trekt, worden de achtereenvolgende voorstellen van Griekenland weggewuifd. Intussen is er al een hele tijd een geweldige propagandamachine aan het draaien die ‘de’ Grieken afschildert als fraudeurs, profiteurs, als onbetrouwbare en incompetente prutsers.