Geopolitieke Ontwikkelingen
Mensenrechten
Regionale Conflicten
Economie
In Israël is Netanyahu er dus in geslaagd een nieuwe regering te vormen. Weliswaar heeft zijn nieuwe ploeg maar 61 parlementsleden van de 120 achter zich staan maar, zoals President Rivlin het zei, 61 is een legitieme meerderheid. Uiteraard is Netanyahu Eerste Minister maar de broosheid van zijn coalitie kan afgelezen worden aan de andere departementen die hij ook meent te moeten controleert: Buitenlandse Zaken, Regionale Samenwerking, Gezondheid en Communicatie.
In de Belgische pers bestaat Suriname amper, tenzij een voor drugshandel veroordeelde Surinamer president wordt en dat op 25 mei van dit jaar opnieuw kan worden. Dan wordt de ex-Nederlandse kolonie ineens wereldnieuws. Wie is toch die Bouterse? Een opportunist, een demagoog, een machtswellusteling, een wolf in presidentskleren, een Latijns-Amerikaanse caudillo of een bekeerde drugshandelaar, een verkondiger van Gods Bazuin
Jarenlang werd de Spaanse burger voorgehouden dat er geen alternatief bestond, het politieke model was wat het was en kon hooguit wat bijgeschaafd worden hier en daar. Dankzij de vele burgerbewegingen waaronder de zogenaamde indignados is nu meer dan ooit duidelijk dat er wel degelijk een andere, rechtvaardigere manier is om aan politiek te doen.
In de VS zowel als in Europa werd in de voorbije jaren bezuinigd op essentiële sociale programma’s en bijstand. De burger wordt verteld dat er geen andere keuze mogelijk is, dat er geen geld is om dergelijke voorzieningen te bekostigen. Wat we moeten vaststellen is dat het politiek establishment kennelijk niet wakker ligt van een alsmaar stijgende armoede terwijl er een pak geld, dollars en euro, per jaar uitgegeven wordt voor het leger om de interventies buiten de geografische grenzen te financieren. Washington stelt nu 612 miljard dollar in het vooruitzicht voor defensie, dit is acht keer zoveel als de federale onderwijsbegroting.
Daesh, Islamitische Staat, rijgt de zeges aan elkaar. De dag nadat Washington het had over IS dat in de verdediging is gedrongen, veroverden de IS-troepen de strategische stad Ramadi, waardoor ze het noorden van Irak – op het Koerdisch gebied na – controleren. Vlak daarop rukten ze in Syrië Palmyra binnen, een andere strategische zege. Wat is er dan van de bommencampagnes van de grote internationale alliantie tegen IS? Oogverblinding? Of gewoon niet efficiënt? Hoe dan ook, dat is een verbijsterend spektakel van machteloosheid – of onwil.