De voorbije vijftig jaar werd het buitenlands beleid van de VS en haar vazallen gekenmerkt door imperiale oorlogen voor het instellen van hun suprematie en leiderschap. De rechtvaardiging van deze oorlogen evolueerde van anticommunisme naar de antiterroristische veldtochten van vandaag. De militaire aanpak vertoont verschillende manieren van oorlogsvoering: militaire invasie, bezetting, het inzetten van privé milities en staatsgrepen. Ook maken ze gebruik van het financieren van ngo’s en oppositiegroepen om wettig verkozen regeringen te destabiliseren en van de macht te verdrijven. De drijvende krachten in de imperiale staat willen naast het instellen van hun wereldmacht, ook de regionale rol en de sociaal economische samenstelling van de landen controleren.