Militieoorlog in Libië
Hoe een land met internationale steun vervalt tot een chaotische puinhoop.
“De Oekraïne-crisis is als een schaakspel, alleen gaat het over mensen”
Interview met Boris Kagarlitsky
Boris Kagarlitsky is directeur van het ‘Institute of Globalization and Social Movements’, een linkse denktank in Moskou. Sinds de jaren 1980 laat hij zich gelden als een politiek dissident die zowel in de Sovjet- als in de post-Sovjetperiode geregeld in aanvaring komt met de autoriteiten. Hij heeft een aantal boeken op zijn naam staan en hij schrijft voor verschillende internationale magazines en websites.
Verwarde toestand in het Midden-Oosten
Het Midden-Oosten is voor het Westen van groot belang in verband met de energieproblematiek van het imperium: eigen toegang verzekeren tot olie en gas, ontginningsmogelijkheden bieden aan de westerse transnationale ondernemingen, controle over de toelevering aan concurrenten. Om de politieke puzzel in deze regio enigszins te begrijpen moeten we minstens teruggaan tot het Amerikaans buitenlands beleid van de jaren 1980.
Tegen Daesh ( IS), een coalitie “à la carte”
VS-president Obama kan alvast sneller een coalitie vormen dan de Belgische politici. In enkele dagen bracht hij ‘unwilling’ regimes die elkaar bovendien naar het leven staan, samen in een coalitie tegen Daesh, de “Islamitische Staat” (IS). Daesh bombarderen samen met toestellen uit o.m. Saoedi-Arabië, de Verenigde Arabische Emiraten en Qatar, het is een opmerkelijke prestatie. Maar desondanks is die coalitie nog niet breed genoeg om Daesh op termijn uit te schakelen. Het is echter al zo moeilijk die “coalitie” samen te houden, uitbreiding naar bij voorbeeld Iran, een onmisbare schakel, is een brug te ver.
Operatie schadebeperking in Oekraïne
President Porosjenko van Oekraïne zit in nood. Hoe de schade te beperken van het debacle dat hij en vooral zijn westerse vrienden hebben veroorzaakt. Het Oekraïense leger is een verslagen puinhoop, wat Brussel en Washington een stevige kater bezorgt. De aangekondigde vervroegde parlementsverkiezingen rijten wonden binnen het regeringskamp open. Het verlies van de Krim is definitief. De corruptie en de macht van de oligarchen zijn niet minder dan onder Porosjenko’s voorgangers, de ontgoocheling bij de vroegere manifestanten van Maidan is dan ook groot. En de twijfels aan de versie van Kiev over het neergestorte Maleisische toestel zijn al even groot.