De schoolmeesterachtige retoriek van de Amerikaanse president over democratie, humanitaire en  militaire interventie, toonde duidelijk aan dat de nieuwe keuze van het Witte Huis voor diplomatie ten opzichte van Syrië en Iran, geen fundamentele wijziging inhoudt van de Amerikaanse buitenlandse politiek in het Midden-Oosten. Het is alleen maar een noodgedwongen verandering van tactiek die Obama is opgedrongen door het groeiend verzet tegen een nieuwe agressie-oorlog in het Midden-Oosten: de strikte oppositie van Rusland, de houding van het Britse Parlement, de publieke opinie in eigen land. Dat verklaart zijn retorische ommezwaai en de meer defensieve toonaard van zijn toespraak voor de Algemene VN Vergadering.