INTERNATIONALE POLITIEK

Militaire vergelding met desastreuze gevolgen

Met zijn optreden op de G20 top in St. Petersburg hoopte Obama aan te tonen dat hij nog altijd de machtigste man van onze planeet is, dat hij zonder toestemming van de VN-veiligheidsraad een militaire strafactie kan ontketenen tegen ieder land dat zich niet wil onderwerpen aan de VS dictaten. Tegelijkertijd leek zijn optreden tijdens dat economisch wereldforum alsof hij de Russische President Poetin wilde vernederen. Een teken dat hij over geen onweerlegbare bewijzen beschikt die een strafactie rechtvaardigen.

Oorlog integraal deel van de westerse diplomatie

Het Westen gebruikt militaire interventie als een normaal instrument in de internationale relaties en de wereldpolitiek. Dat doet ons denken aan een uitspraak van Clausewitz: “oorlog is een voortzetting van de politiek met andere middelen”. Het is kenmerkend voor de heersende ideologie, het wordt maatschappelijk aanvaard. Hierdoor wordt het volkenrecht echter wel met de voeten getreden. Dergelijk beleid zal voor het merendeel van de wereldbevolking zwaar negatieve gevolgen met zich meebrengen.

Brits parlement verbaast vriend en vijand.

De stemming in het Brits parlement waarmee premier Cameron werd tegengehouden om te participeren aan een militaire aanval op Syrië, is van bijzonder politiek belang.  Ze stopte het elan waarmee enkele westerse landen op weg waren naar een nieuwe overtreding van het internationaal recht. Uit de zwaar morele toon van de officiële verklaringen is zo af te leiden dat men inderdaad zeer goed weet dat er geen juridische grond is voor een militaire interventie. De toestand vroeg naar een alert parlement om het eigengereid gedrag van regeringsleiders tegen te gaan.

Waarom Obama 'toestemming' Congres vraagt

Obama gaat de instemming vragen van het Amerikaanse Congres voor een luchtaanval op Syrië. Hij doet dat omdat het een ‘meer effectieve boodschap’ zal zenden, niet omdat hij vindt dat hij dat moet vragen. Werkelijk?

×