INTERNATIONALE POLITIEK

Wapenhandel: money en moraal

Het Westen hanteert een nieuwe strategie om zijn streven naar meer hegemoniale macht te realiseren: enerzijds blijft het vooral rekenen op z’n luchtmacht als het zelf rechtstreeks betrokken is in een conflict, maar anderzijds zoekt men steeds meer de vijand aan te pakken via bevriende ‘derden’. Het Westen produceert en verkoopt zware en lichte wapens met de bedoeling zijn klanten zelf de oorlogen te laten voeren. Zo voorziet het nu al geruime tijd de Arabische despotische monarchieën rijkelijk van wapens en van gunstige kredieten om deze aan te kopen, terwijl de westerse leiders zelf tegelijkertijd de spanning met Iran opdrijven. Dat is een politiek zonder verantwoordelijkheid en zonder moraal, maar wel met veel winst.

“Israël schuift steeds verder op naar rechts”

Interview met de Israëlische activist Eitan Bronstein (Foto: Fabienne Haerinck)

Eitan Bronstein is geboren in Argentinië. Zijn familie immigreerde in 1965 naar Israël toen hij 5 jaar oud was. Hij groeide op in de Kiboets Bahan tussen Tel Aviv en Haifa, vlakbij de Groene Lijn (de bestandslijn van 1949 tussen de Palestijnse gebieden en Israël). Bronstein zat in totaal drie jaar in de gevangenis omdat hij zijn legerdienst weigerde te vervullen tijdens de oorlog in Libanon aan het begin van de jaren 1980 en in de Palestijnse Westelijke Jordaanoever tijdens de eerste Intifada (1987-1993). In 2002 was Bronstein een van de stichters van de Israëlische organisatie Zochrot (‘herinneren’). Zochrot richt zich in eerste instantie tot de Joods-Israëlische bevolking. Het wil hen informeren over de geschiedenis van de Naqba (Arabisch voor ‘catastrofe’) van 1948. 750.000 Palestijnen werden toen op de vlucht gedreven, waarna hun huizen werden vernietigd en het hen wettelijk onmogelijk werd gemaakt om terug te keren.

Erik De Bruyn verlaat het politieke toneel

Erik De Bruyn, frontman van de beweging Rood! laat in een nogal persoonlijke brief weten dat hij het politieke toneel verlaat. Erik blijkt enorm teleurgesteld in het resultaat van de jongste verkiezingen en schrijft zijn exit ook toe aan een zekere politieke moeheid. We publiceren hier de integrale brief die hij neerschreef, nadat zijn politiek vertrek vroegtijdig in de media lekte.

 

 

Indonesië “ontdekt” bloedbad van 1965

De hersenspoeling is nog verre van uitgewerkt. Maar meer en meer Indonesiërs stellen vragen bij een van de grootste slachtpartijen van de 20ste eeuw, namelijk de massale moordpartijen uit 1965 en 1966 waarbij één tot drie miljoen mensen werden afgemaakt. Hun misdaad: ze waren lid of sympathisant van de PKI, de communistische partij van Indonesië. Tot voor kort kregen alle scholieren jaarlijks nog een propagandafilm te zien over…de misdaden van de communisten. Die slachtpartijen gebeurden met actieve medewerking van de Verenigde Staten.

Zambia leeggezogen door Westerse koperbedrijven

Westerse groothandelaars in grondstoffen verdienen niet alleen fortuinen aan speculatie op die grondstoffen. Bovendien beroven ze ook nog eens de staatskassen in landen die de grondstoffen leveren, daarbij meestal geholpen door lokale corrupte medeplichtigen. De buit wordt verdeeld, maar het grootste deel gaat naar rekeningen in fiscale paradijzen. Zo ook in koperrijk Zambia, waarbij we, niet tot onze verbazing (zie artikel daarover in Uitpers), gigant Glencore, met zetel in Zwitserland, tegenkomen.

×