De Georgische kiezers toonden onlangs weinig enthousiasme voor de “held” van hun “rozenrevolutie” uit 2003: de partij van president Michail Saakasjvili beet in het zand bij de parlementsverkiezingen. De Oekraïense “Oranje revolutie” (2004) is al langer geschiedenis. Interne ruzies tussen leiders met vuile handen leidden in 2007 (parlement) en 2010 (president) tot de nederlaag.  Zondag 28 oktober kiezen de Oekraïners die nog in het land zijn – rond 4 miljoen volwassenen zochten tijdelijk heil in het buitenland – een nieuwe Rada, kamer van volksvertegenwoordigers. De grote partijen verschillen vooral van elkaar omdat ze elk door concurrerende oligarchen worden gesteund. Achter nagenoeg elke partij staan steenrijke oligarchen.

De Russische president Vladimir Poetin heeft een eigen kijk op het democratisch proces: aangezien hij met ruime meerderheid opnieuw tot staatshoofd werd gekozen, moet elke oppositie zich koest houden. De veroordeling van de meisjes van Pussy Riot zette dat spectaculair in de verf. Maar intussen pakt het Kremlin met steeds hardere hand de opposanten aan, zeker die van linkse kant nu opnieuw voor sociale onrust wordt gevreesd.