Op 11 september 1911 verklaarde Italië Turkije de oorlog om wat nu Libië heet te kunnen veroveren en koloniseren. Honderd jaar later is er een nieuwe verovering aan de gang. Nu om indirect te koloniseren, via een stroman die bereid is de westerse belangen te dienen in de regio. Dat blijkt althans uit de directe luchtsteun die de opstandelingen, ondanks

Frankrijk en Duitsland voerden in de Veiligheidsraad van de VN een harde strijd om resolutie 1973 goedgekeurd te krijgen. Dat komt, enerzijds, omdat de Europese landen doodsbang zijn van de duizenden migranten die ze over de vloer kunnen krijgen, nu Kadhafi zijn rol als huurling-politieman van de Europese Unie niet langer vervult. Anderzijds gelden er in de Europese Unie meer

Al enkele dagen na de goedkeuring van resolutie 1973 van de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties en de bombardementsvluchten op Libië groeit de internationale weerstand. Blijkbaar zijn er heel wat landen die nu de aard en de consequenties van de militaire interventie vrezen. China en India, twee grote leden van de VN-Veiligheidsraad, vragen nu openlijk dat er een einde wordt

Kosovo, Irak, Afghanistan: hebben de voorstanders van de interventie in Libië hun les niet geleerd? Jean Bricmont, auteur van een werk over het humanitair imperialisme, legt uit waarom het inmengingsrecht niet verenigbaar is met de vrede in de wereld en de humanitaire zaken een slechte dienst bewijst.Kunt u ons nog eens zeggen wat het humanitair imperialisme is?Het is een ideologie