Terecht is er in vele commentaren op gewezen dat de islamisten en islamitische groepen geen rol van betekenis hebben gespeeld in de golf van verzet tegen de heersende Arabische regimes. De betogers wilden/willen een einde aan de armoede en werkloosheid en kwamen ook op voor respect en vrijheid. Maar dat betekent niet dat sommige landen, meer bepaald Egypte, niet in

Het is niet niks. Moebarak was een van de meest onwankelbare dictators van de regio. Hij kon rekenen op het sterkste leger, de grootste politiemacht van Afrika, de diensten van de CIA en de Mossad, en de volle steun van alle Westerse regeringen. Maar het mocht niet baten, in amper achttien dagen tijd werd hij weggejaagd.De macht is nu in

De Arabische wereld staat in rep en roer, zoveel is duidelijk. Woedende menigtes joegen de Tunesische president Ben Ali op de vlucht en in Egypte kopieerde de bevolking dit scenario. Hoog tijd voor wat achtergrondinformatie. Professor Sami Zemni doceert geschiedenis van de Maghreblanden aan de Universiteit van Gent en helpt ons de situatie wat beter te begrijpen.De protesten in Tunesië

De westerse media, en ook de westerse machthebbers wisten niet wat hen overkwam toen de revoltes in de Arabische wereld uitbraken, eerst in Tunesië en Egypte, later ook in Bahrein en Libië. Dat komt omdat ze door een foute bril kijken. Bij gebrek aan inzicht trokken ze dan maar parallellen met wat in vroegere Oostblok landen is gebeurd. Vandaar die